Eindejaarsreces

Lieve lezers, allereerst willen alle schrijvens van Gemodder jullie fijne feestdagen wensen. Of je het nou viert of niet. En alle goeds voor het nieuwe jaar. Met liefde en gezondheid. En veel prikkelend commentaar op onze schrijfsels.

We gaan even in winterslaap onder de kerstboom, laten ons vollopen met supermarktprosecco en zullen stil van een afstandje kijken naar illegaal Chinees vuurwerk.

Tot in het nieuwe jaar!

Kerststukken

Doe de radio uit (vooral als je SkyRadio op had staan). Doe het geluid van je laptop of computer aan en geef de volgende kerststukken een kans. Dit jaar in twee smaken. Vind je het een geen goede keuze? We horen graag jouw suggestie voor de kerstmuziekcanon in de comments.

Onderschrift

De dames van Gemodder zijn in kerstsferen, de een vol overgave, de ander met gezonde tegenzin. Daarom vandaag een kerstig plaatje en de vraag om een passend onderschrift De aftrap:

Stichting Doe een Wens honoreert deze kerst ook een aantal lugubere wensen, waaronder Russische roulette met orka Morgan.

Bron: nu.nl

Solliciteren

Geachte heer/mevrouw in wiens handen mijn lot ligt,

graag reageer ik op uw vacature. Mijn naam is Han, ik ben niet te jong, maar ook zeker niet te oud en ben woonachtig op maximaal één uur reizen van uw bedrijf. Ik heb een waardeloze opleiding achter de rug, maar wél een universitair diploma op zak. Hierdoor ben ik waarschijnlijk te hoog opgeleid voor uw functie, maar dat luxeprobleem vergeten we voor het gemak even.

Toen ik uw vacature zag, wist ik direct dat ik móest reageren. Deze baan is mij namelijk op het lijf geschreven. Ik kan een aardig riedeltje schrijven, kan ook best goed projectmatig werken en vind het leuk om evenementen te organiseren. Ik kan goed zelfstandig werken, maar functioneer ook uitstekend in een team. Natuurlijk bent u op zoek naar een kandidaat die goed planmatig en gestructureerd te werk gaat. Dan bent u bij mij aan het juiste adres. Uiteraard werk ik ook weer niet zó gestructureerd dat ik er inflexibel van word. Ik pas mij gemakkelijk aan elke onverwachte gebeurtenis aan.

Hopelijk bent u na deze brief benieuwd naar mijn persoontje. Meer informatie vindt u in bijgevoegd curriculum vitae. Ik smeek u, nodig me uit op gesprek, want uiteraard ben ik bereid om een en ander in een persoonlijk gesprek toe te lichten. Mijn grotemensenleven staat op het punt te beginnen, en daar hoort een Echte Volwassen Baan bij. Mijn hoop is op u gevestigd.

Met hulpeloze groet,

Han

Kerstpakketten - De tussenstand

Begin deze maand zong ik al lof over het kerstpakket. Het openen van een kerstpakket, is er iets leukers? Een groot cadeau met daarin weer een heleboel kleine cadeautjes. The gift that keeps on giving. Van de week stond het eerste pakket bij ons in de huiskamer.

Samen met de katten rook ik er eerst even aan. Ik tilde het op: zwaar, dus goed! De meneer was laat die avond. Om een uur of zeven pulkte ik aan het plakband. Nee, toch maar niet, dit is iets dat je samen doet. Half acht: rats! Het plakband eraf. Ik schaam me. Kwart voor acht, ik til het deksel op: een zak duyvis borrelnoten met paprikacoating. Mijn wangen beginnen te gloeien. Van opwinding, maar ook van schaamte. Foei Caar, hou je in. Een uur lang kijk ik tv en eet wat, telkens uit mijn ooghoek glurend naar die groene doos, waar de kat haar hoofd inmiddels ingepropt heeft. Dan: de deur, hoera! Dag meneer ben je daar een kus snel kom binnen hoe was je dag zullen we het kerstpakket uitpakken o ja je jas nou snel dan zet alles neer o was het druk o ja interessant vertelvertel kom nou kom nou daar staat de doos!!!

Daar gaan we dan:
Een groen boekje dat ik niet begrijp
Een kerstwens
Een zak nootjes
Een zak soep
Een pak koekjes
Een doosjes bonbons
Een fles wijn
Een dvd
Een pak toastjes
Een zak met kleine stukjes ontbijtkoek in de vorm van een mobiele telefoon
Een doosje smeerkaas
Thee

Een gelukzalig gevoel komt over me terwijl ik kijk naar deze schatten. We kopen dit zelf ook weleens maar dan voelt het toch anders. Geen gelukzalig gevoel als ik de Albert Heijntas op tafel zet. Alleen de katten kijken wat teleurgesteld: geen zaagsel dit jaar? Boring!

Niet zo kerstachtig

Dit weekend stond ik samen met een dame van mijn koor te wachten tot de repetitieruimte vrij zou komen. We hadden nog een paar minuten. In haar hand droeg ze een zware tas vol met bakspullen. "Want ik doe dit jaar voor twee dagen de kerstdiners, maar ik heb nu wel de familiegroep opgesplitst hoor. Ik doe niet iedereen meer op dezelfde dag; ik heb inmiddels ook al zes kleinkinderen. Ik heb vandaag in ieder geval alle spullen al gekocht voor de soesjestoren."

Ik heb eigenlijk niks met kerst. Ik stuur geen kerstkaarten, heb geen kerstboom, doe meestal niet mee met het kerstdiner op werk en ik geef mijn kerstpakket aan een goed doel. En ik ga meestal met de feestdagen samen met de meneer op vakantie. Dus eigenlijk ben ik een soort Grinch. Want eigenlijk vind ik het een beetje gek om de verjaardag te vieren van iemand die ik niet ken.

Maar in verband met verbouwingsplannen geen feestdagenvakantie dit jaar; hand even op de knip tot de definitieve rekening van de aannemer komt. Dat houdt ook in dat er dan stiekem toch feestdagenstress om de hoek komt kijken.

Afgelopen week belde mijn schoonmoeder om te vragen of meneer S en ik eerste of tweede kerstdag langskwamen voor het eten. Eh ok. Het duurde niet lang voordat de uitnodiging van mijn zus voor tweede kerstdag kwam. Ik maak het toetje en ik heb nu al stress welke gerecht ik dan moet gaan maken. Hoe kan dat toch? Begrijp me niet verkeerd, ik vind het heel gezellig om samen met de familie te eten en heb er veel zin in, maar ik had er even niet op gerekend dat ik ergens verwacht werd.

Toen ik me realiseerde dat ik zo uitkeek naar de familiediners, bedacht ik me hoe weinig ik de familie eigenlijk gezien heb afgelopen jaar. Wat jammer eigenlijk dat ik ze niet vaker heb uitgenodigd voor een etentje of een borrel bij mij thuis. Want eigenlijk heb ik kerst of een verjaardag helemaal niet nodig. Elke dag kan een familiedinerdag zijn. En dus maak ik in de laatste dagen van het jaar het goede voornemen om in 2012 wat meer familiedinerdagen in te lassen. Daar hoeft het helemaal geen kerst voor te zijn.

Glibberende hompen vlees

Toen ik de prachtige vacature voor "Kaassouffle schep(st)er V/M" las, doemde bij mij een schrikbeeld op. Het schrikbeeld van een rillend, onzeker meisje, werkend in een ijzige koelcel. Het meisje, gekleed in hygienisch schort en latex handschoentjes, deed het vreselijkste werk dat je je kunt indenken. Zij moest sateetjes prikken. Grote hompen vlees werden voor haar neus neer gestort, glibberend door de vettige marinade. Het meisje moest de stukken nauwkeurig op een satéstokje prikken, natuurlijk zo snel mogelijk. Het stokje moest uiteindelijk niet te licht, maar ook niet te zwaar worden. Regelmatig prikte het meisje door haar handschoentjes heen, waardoor haar verkrampte vingers onder de ranzige saus kwamen te zitten. Terwijl haar collega's in onverstaanbaar plat Brabants over dorspgenoten roddelden, dacht het meisje dat het niet erger kon worden dan op dat moment...

Dit meisje was ik, zo'n 7 jaar geleden. Het is het gruwelijkste baantje dat ik ooit heb gehad. De periode waarin ik dit bijbaantje had, was niet gemakkelijk. Ik was net met een studie gestopt en wist écht niet wat ik moest gaan doen met mijn leven. Hierdoor was ik best onzeker en moest ik ook nog eens dit huiveringwekkende werk doen. Mijn meneer (ja, het is nog steeds dezelfde, 7 jaar later!) en een vriendin loodsten me door deze tijd heen door me op het hart te drukken dat ik écht nog wel betere baantjes zou krijgen, dat ik juist door deze ervaring weer wilde gaan studeren, omdat ik dan wél de kans kreeg om hogeropgeleid werk te doen... Wat was ik blij dat ik na enkele afschuwelijke weken de deur van de koelcel voor de laatste keer achter me dichtdeed.

koffie likeur parels

Beste Sterconcepts,

vandaag ontving ik via mijn werkgever een pakket met punten om bij jullie te verzilveren, waarvoor hartelijk dank.
Toen ik op de website de kado's aan het bekijken was viel me het grote aantal spelfouten op. Er worden met name veel woorden los van elkaar geschreven terwijl het een enkel woord betreft, zoals natuur monumenten wat natuurlijk natuurmonumenten moet zijn en zelfs zo gespeld wordt op het plaatje eronder. Maar ook koffie likeur parels en verjaardags kalender (met een verbindingsletter nota bene) zijn verkeerd gespeld. Wellicht is het een idee om eens een redacteur naar de site te laten kijken want dit komt niet professioneel over ben ik bang.

Veel groeten,
Lein van Gemodder

***

Geachte mevrouw van Gemodder,

Hartelijk dank voor uw mailtje.Wij zullen hier zeker naar laten kijken, wij zijn het met u eens dat de uitstraling op deze manier minder professioneel overkomt.
Uw input stellen wij zeer op prijs.

Wij hopen echter dat het uw plezier om een leuk kadootje (wij hebben het altijd over Kado, maar ook hier zijn de meningen over verdeeld J) te kiezen niet negatief heeft beïnvloed.

Met vriendelijke groet,
SterConcepts BV

Wes en Yo - de Bijbeltattoo

Wes en Yo hebben een nieuwe tattoo. Met een Bijbeltekst. Psalm 23, om precies te zijn: 'though I walk through the valley of the shadow of death, I will fear no evil'. Als ik zoiets lees vraag ik me af hoe ze erbij gekomen zijn om die tekst te kiezen en ook hoe ze erbij gekomen zijn om samen dezelfde tattoo te nemen.

Het meest logische is dat ze samen in de Bijbel zaten te lezen en voorbij deze tekst kwamen. Want de Bijbel is heel belangrijk voor Wes en Yo. Zie je het voor je? Wes en Yo aan de eettafel, Yo had spruitjes gekookt en Wes had netjes z'n bordje leeggegeten. Een bakje yoghurt met suiker toe en dan de Bijbellezing. "Wat lezen we vandaag, Yo?" "Psalm 23, Wes, De Heer is mijn herder" Aanbeland bij vers 4 wordt het ineens heel herkenbaar voor Wes en Yo: "Al gaat mijn weg door een donker dal, ik vrees geen gevaar." Wes en Yo zijn ook weleens door een diep dal gegaan. Gelukkig hadden ze toen steun aan elkaar. Daarom betekent deze tekst extra veel voor hen. Toen Yo nog met Jan Smit was en het uitkwam dat ze vreemdging met Wes, was het dal ook heel diep en donker. En toen Wes telkens op de bank zat bij Real hebben ze het ook niet makkelijk gehad. Hoe herkenbaar!

Een ander scenario, minstens zo geloofwaardig, is dat Wes en Yo op een feestje naar gangsterrap aan het luisteren waren. Old school gangsterrap, welteverstaan. "As I walk through the valley of the shadow of death, I take a look at my life and realize there's nothin' left." Dat laatste verstonden Wes en Yo niet, maar het klonk allemaal heel diepzinnig. Ze wisten ook helemaal niet dat die tekst uit de Bijbel kwam, maar dat was mooi meegenomen. Wes en Yo willen namelijk graag goed voor de dag komen als ze aan de hemelpoort verschijnen. Met een lijf vol Bijbelse spreuken is het dan meteen duidelijk waar je staat. En dat je bij elkaar hoort, want Wes en Yo willen voor eeuwig bij elkaar blijven. Het is trouwens wel handig om een wandelende spiekbrief bij de hand te hebben, aangezien Wes ternauwernood z'n eigen adres kan onthouden en bij Yo is het al niet veel beter.

Nu ben ik vooral benieuwd met watvoor tattoo ze de volgende keer aan komen zetten, want dit was vast niet de laatste. Het is toch een soort verslaving. Er is een andere voetballer die de coördinaten van de geboorteplaats van z'n kinderen heeft laten zetten, Angelina Jolie heeft ook zoiets. Dinant Woesthof heeft een streepjescode laten plaatsen, misschien is zoiets ook een leuk idee. En dan van iets handigs, bijvoorbeeld je favoriete opwarmmaaltijd of die van de CD van Coolio?

Onderschrift

Vorige week was ik op vakantie in Krakau en maakte ik onderstaande foto. Ik ben benieuwd naar jullie interpretaties. Onderschriften zijn van harte welkom in de comments!

Graag uw aandacht voor het volgende

Kaassouffle schep(st)er V/M

Functieomschrijving

Start People Inhouse Services is opzoek naar kandidaten uit de omgeving van Houten voor de organisatie Royaan in Wijk bij Duurstede.

Als kaassoufflé schep(st)er ben je verantwoordelijk voor het scheppen en controleren van diverse soorten kaassoufflés. Vanuit de productieafdeling worden de kaassoufflés aangevoerd. Met een kaassouffléschep vul je verschillende formaten dozen. Deze dozen zijn zowel voor de retail (kleine doosjes), horeca als groothandel (grote dozen). Het is belangrijk dat je een goed concentratie vermogen en een goede oog-handcoördinatie hebt.

Aanbod

- een baan voor langere tijd
- zowel fulltime als parttime mogelijkheden
- een aanzienlijke salarisverhoging na 26 weken
- een droge schone werkomgeving
- werken met een gemotiveerde club vrouwen

Ervaring

-goede oog-handcoördinatie
-goed concentratievermogen
-snel reperterende werkzaamheden kunnen en willen verrichten
-per direct beschikbaar
-een grote dosis motivatie
-bijvoorkeur in het bezit van een auto (ivm flexibiliteit)

Filmtips

Het is koud met regen en wind en de lamlendigheid slaat hard toe. Dat betekent weinig buiten sporten, geen zin in lezen, en comfort food. Lekker op de bank hangen met warme pantoffels, thee en een makkelijke film of serie zijn hierbij onmisbaar. Om je over de weg naar het einde te helpen hier de highlights van mijn lamlendige leven van de afgelopen weken, rijp en groen door elkaar.

Nova Zembla
Verfilming van het boek van Gerrit de Veer over de overwintering van Willem Barentz en zijn bemanning op Nova Zembla. Een mooie film, prima verhaal, af en toe werd ik afgeleid door Doutzen Kroes met haar puilende boezem, maar dat mocht de pret niet drukken. Wel vond ik het enigszins beledigend voor Doutzen die blijkbaar mee vanwege haar borsten dan haar acteertalent aan de film was toegevoegd.

Kungfu Panda II
Veel sequels zijn een stuk minder leuk dan de eerste film, maar dat geldt zeker niet voor Kungfu panda II. Het verhaal is minstens zo leuk en de grappendichtheid is hoog ("Ah my old enemy... stairs!"). Een lach, een traan, actie en spanning, deze film heeft het allemaal. Lekker kijken, hoor!

Source Code
Als je Groundhog Day in de blender gooit met Inception krijg je deze film. Een vermakelijke actiefilm, niets meer en niets minder.

New Year's Eve
Fijne pretentieloze feelgoodmovie die alle verwachtingen waarmaakt, ook als je geen verwachtingen hebt. Ondanks mijn aversie voor Ashton Kutcher vond ik hem toch prachtig, ik trap er iedere keer weer in. Hoe doet hij dat toch?

One Life
Geen David Attenborough, toch een mooie BBC-natuurfilm. Vertederend en verbazingwekkend. Dat vonden de kinderen achter me in de bioscoop ook: Gilletjes bij het zien van een spin, giechelen bij een aap die op z'n hoofdgertommeld wordt, en "ooo, een dolfijn!" heel schattig. Eerlijk gezegd zat ik er zelf net zo bij.

Modern Family
Drie gezinnen uit dezelfde familie, allemaal met hun eigenaardigheden. Een homostel met een geadopteerd kind, een oudere man met zijn jonge vrouw en een gezin met puberende kinderen. Onhandige en genante situaties zorgen bij mij voor een zeer melig gevoel.

Lie to Me
De nieuwe grote verslaving van de meneer en mij. In ruim een week hebben we twee seizoenen gekeken, de laatste aflevering van seizoen drie staat in de VS voor eind januari gepland. Lie to Me volgt Dr Cal Lightman en zijn team als zij ingehuurd worden door overheids- en particuliere instanties om leugens te achterhalen. Levende leugendetectors met een quasi-wetenschappelijk sausje. Lightman wordt gespeeld door Tim Roth en neergezet als een lekkere Engelse rauwdouwer met lak aan alles. Samen met zijn vrouwelijke sidekick een bij vlagen hilarisch stel. Als de serie in januari is afgelopen moet ik maar weer wat nieuws bedenken. Tips zijn welkom.

Op de verlanglijst voor de komende tijd staan: The Nightmare before Christmas, The Help, Young Adult, de laatste serie van Dexter, Extremely Loud and Incredibly Close, Puss in Boots, Hysteria en 50/50. Als niets meer helpt kan ik ook nog alle Seinfelds opnieuw gaan kijken, dat verveelt me nooit. Met kerst en Oud en Nieuw heb ik een week vrij, wat een heerlijke maand is december toch.

Seven Dwarfs - Last Man Standing (1)

Officieel afgemeld/campagne opgeschort: Herman Cain
Nog in de race: Romney, Gingrich, Huntsman, Perry, Bachmann, Santorum, Paul

Over minder dan een maand is de eerste voorverkiezing in Iowa voor de Republikeinse nominatie voor het presidentschap. Wie ligt er op kop? Newt Gingrich. Wie had dat kunnen denken? Zeker deze gastcolumnist niet, die op 6 juli over Gingrich’ kansen schreef:
‘Laag. Zeer laag. Miniem bijna. Gingrich is een controversiële figuur, ook binnen de Republikeinse partij. Sinds 1998 heeft hij geen gekozen functie meer vervuld en is daarmee vooral een politicus uit het verleden.’ Om mijn eer nog enigszins te redden: ik voegde daar aan het slot aan toe: ‘Gingrich heeft echter verklaard niet op te geven. Of zijn doorzettingsvermogen beloond wordt, zal moeten blijken.’

Gingrich is nog lang niet zeker van de nominatie, maar hij is zo’n beetje het laatst overgebleven alternatief voor de schier onvermijdelijke Mitt Romney. Zoals hierboven vermeld, zijn er nog veel meer kandidaten, maar hun campagnes lijken (?) niet meer te redden. Het toont daarmee ook direct de zwakte van het veld aan. Zeven dwergen? Inderdaad. De Republikeinse achterban hopt van de ene kandidaat naar de andere. Alles behalve Romney, lijkt het wel.

De campagnes van Cain, Bachmann en Perry zijn spectaculair geïmplodeerd. Herman “The Herminator” Cain werd omhoog gestuwd door zijn onconventionele optreden, maar heeft nu zo’n beetje de stekker uit zijn campagne getrokken (en steun voor Gingrich uitgesproken) na een lawine aan beschuldigingen over seksuele intimidatie en buitenechtelijke relaties. Ook zijn flater over Libië heeft hem weinig goed gedaan. De grote vraag (voor mij althans) is, waarom hij met zo’n verleden zich überhaupt gekandideerd heeft. Na de schandalen rond onder andere Gary Hart (klassieker!) en Clinton, had hij toch beter moeten weten. Bachmann genereerde aanvankelijk aandacht, maar haar supporters hopten net zo makkelijk over naar Perry en sindsdien wordt ze vooral genegeerd, behalve als ze Elvis feliciteert op zijn sterfdag of blundert over – met name – buitenlandse politiek. Perry op zijn beurt heeft nog wel veel geld, maar wordt na zijn “oops”-moment algemeen afgeschreven. Maar goed, dat werd van Gingrich ook gezegd toen zijn staf ontslag nam en hij er dramatisch voor stond.

In januari 2012 zijn er vier voorverkiezingen. De caucus in Iowa (3e) en primaries in New Hampshire (10e), South Carolina (21e) en Florida (31e). In Iowa staat Gingrich – in een gemiddelde van vijf peilingen - meer dan 10 punten voor op Romney. Ook in South Carolina en Florida staat Gingrich er vooralsnog goed voor, al is van de Sunshine State nog weinig grondig kiezersonderzoek verricht. Alleen in New Hampshire staat Romney op dit moment op winst. Maakt dat veel uit? Ja en nee. Aanhangers van Gingrich hebben het nu al over “Newtmentum” en overwinningen helpen met fundraising en media-aandacht. In 2004 won Huckabee in Iowa van McCain, de uiteindelijke kandidaat. In New Hampshire versloeg McCain van de latere president Bush in 2000 en won Hillary Clinton in 2008 nipt van president Obama.

Minder dan vier weken nog te gaan tot 3 januari 2012. Politieke analisten zeggen dat Gingrich de komende weken zich vooral zal moeten beheersen. Geen controversiële dingen roepen - gevoed door zijn aanzienlijke ego - en geen blunders begaan. Wie weet hoe ver hij dan nog kan komen.

Hier de jongste campagnespot van Gingrich.

De herlezen favoriete prentenboeken

Op het boekenblog van vorige week en de vraag welke jouw favorieten zijn kwam een reactie van lezer Ddw: Alle mooie kinderboeken van de wereld, zodra ik kinderen heb?
Ik stel voor dat we niet wachten tot/of we allen kinderen hebben. Deze week prentenboeken, en dan volgende keer de zelfleesboeken voor kinderen. Het was moeilijker dan ik dacht om een shortlist op te stellen, misschien ook omdat bij elke titel die ik me herinnerde tranen prikten. Van geluk, van vroeger en van toen alles nog goed was.
De favorieten vind je hieronder, jouw eigen favorieten zijn natuurlijk ook nog van harte welkom in de comments.

Max en de Maximonsters - Maurice Sendak
Het allerspannendste boek ooit, om onder de dekens weg te kruipen en er nooit meer onder vandaan te komen. De liefde voor de monsters gaat nooit meer voorbij. Koester het boek, en luister vooral ook naar de soundtrack van de film.

Het huisje dat verhuisde - Virgina Lee Burton
Over een huisje dat tussen de appelbomen staat, ver weg van de stad. Maar door de seizoenen heen komen de wegen steeds dichterbij en het huisje voelt zich niet meer thuis. Tijd om te verhuizen. Ontroerend en nog steeds actueel.

Borre en de nachtzwarte kat - J. Wagner
Borre is een lieve prachtige hond, maar als er een kat rond het huis van hem en zijn baasje blijft rondspoken wordt hij vreselijk jaloers. Hij heeft het toch goed samen met zijn baas? Over jaloezie en trouw. Ook voor honden- en bejaardenhaters. Met de prachtigste hondentekeningen die je ooit hebt gezien. Vertederend.

Knofje en Elisabeth - Burny Bos en Dagmar Stam
Als je oudste zus bent, of als je jongste zus bent; dit boek is een groot feest der herkenning. Eigenlijk moet ik het binnenkort maar eens samen met mijn zus herlezen.

Dokter de Soto - William Steig
Dokter de Soto is een beroemde en gerenommeerde tandarts. En hij is een muis. Op een dag belt er een nieuwe patient aan: een vos. De dokter twijfelt of hij de vos met kiespijn moet behandelen en de vos is inderdaad een sluwe. Gelijkheid, vertrouwen en ethische kwesties voor kleuters.

Mooi woord - Jaarlegging

Soms is een woord heel mooi doordat je het niet goed leest en daardoor verkeerd begrijpt. Dat had ik van de week toen ik zappend op de bank zat. Er kwam een wat troelige vrouw in beeld. Daaronder de tekst: bel nu voor een jaarlegging. Een jaarlegging, brulde ik, wat is dat nu weer? Is dat een soort adventskalender van lycra? Was ik naar Tell Sell gezapt?

Ik zag het al helemaal voor me. De jaarlegging. Een legging die je het hele jaar door kan dragen. Ongeacht welk weerstype en welke gelegenheid. Voor als je het even niet meer weet. Je staat 's ochtends voor de kast, wat moet ik nu weer aan? Dan maar de jaarlegging. Met een lange trui of met een tuniek. De jaarlegging is het vierseizoenendekbed onder de kledingstukken. Met afritsbare onderdelen, net als die wandelbroeken met al die zakjes aan de zijkant. In de winter is hij lang en warm, tot op de enkels, in voorjaar en herfst een capri-legging tot op de kuiten en in de zomer is het een soort wielrenbroek. Een makkelijke broek voor de werkende vrouw. Een soort meegroeistoel eigenlijk.

Maar helaas, aan deze leggingdroom kwam snel een eind toen bleek dat ik naar een astrologieprogramma zat te kijken. Weg ideaal kledingstuk, het was een voorspelling voor wat er komend jaar met je gaat gebeuren. Misschien moet ik toch maar even bellen. Ik denk dat er dan voorspeld wordt dat ik komend jaar een patent ga aanvragen. Dat ik eindelijk dat gat in de markt ga vinden waarmee ik stinkend rijk ga worden. 2012 wordt het jaar van mijn grote doorbraak. 2012 wordt het jaar van... de jaarlegging!

Gesprek

Sinterklaas komt langs op werk en is te vroeg. Zwarte Piet staat bij de balie. Ik schud hem de hand.

"Dag Zwarte Piet, ik ben Caar. Maar dat wist je natuurlijk al"
"Hallo! We zijn wat te vroeg, kan ik Sinterklaas misschien zo lang ergens in een kamer zetten?"
"Er lopen al allemaal kinderen in het gebouw, die mogen hem niet zien"
"Ok, dan gaan we wel even met de auto ergens anders staan"
"Zal ik alvast even laten zien waar de cadeautjes staan?"
"Goed idee!"

Zwarte Piet slaat zijn arm om me heen en we lopen in een soort mislukte polonaise richting de voorraadkast.

"Zo, gaan wij lekker samen de kast in?"
"Jij bent zeker amicale Piet?!"
"O nou ik hoor het al, ik hou m'n mond maar!"
"Heel goed"

Wetenschappelijk

Afgelopen weekend stonden de vragen van de Nationale Wetenschapsquiz 2011 in de krant. De onderwerpen waren zoals vertrouwd en verwacht: een vraag over het waterniveau in een bad/sluis/oceaan, een functieleer-gerelateerde vraag, een vraag over een koolzuurhoudende vloeistof en een vraag over kansberekening. Ik miste alleen een voetbal, een tennisbal en een bowlingbal die van een heuvel afrollen.

I heart de wetenschapsquiz, maar de vragen zijn niks voor mij. Er zijn geen triviantweetjes en ik hoef ook geen woord te raden of in elkaar te puzzelen. Jammer. Met een beetje moeite lukt het dan wel om de kansberekeningsvraag goed te beantwoorden (al ging ik met deze vraag dit weekend bijna de mist in), maar de rest van mijn resultaten doen inderdaad snel vermoeden dat ik sinds 1994 geen Binas meer in mijn handen heb gehad.

Er ontbreekt dit jaar zelfs een vraag uit de sociale wetenschappen, iets met peer pressure ofzo, al denk ik dat de vraag over de hoeveelheid vriendin op Facebook misschien nog wel eens hoge ogen kan gooien. Wie weet.

Ik vraag me af of net zoals muziekwebstrijden en de pubquiz, er ook een leven is voor de wetenschapsraadsels in ons sociale leven. Ik weet van groepjes taalneuroten die gezamenlijk het Groot Dictee maken, maar zouden er ook vriendengroepen of collega's zijn die niet alleen samen naar de Wetenschapsquiz op tv kijken maar ook vragen voor elkaar maken? Ieder vanuit zijn of haar eigen vakgebied? En dan samen met een biertje gezellig samen redeneren?

Misschien moet ik zelf maar eens zo'n avondje organiseren. Alleen vrees ik dat ik dan zeer op tijd zal moeten beginnen met het bedenken van mijn eigen vragen. Want mijn eigen wetenschappelijke achtergrond laat dan misschien toch nog wat te wensen over. Daar gaan we dan. Onder de goede inzendingen wordt eeuwige roem verloot. Eigen vragen vanuit jouw vakgebied zijn ook welkom.

Vraag 1.
Van soldaten die in de Eerste en Tweede Wereldoorlog vochten, weten we dat er aan het front driftig werd geschreven. Denk hierbij aan dagboeken en brieven, maar ook aan essays en gedichten. Hoe zijn de gedichten van de soldaten qua vorm opgebouwd?
A. Vorm? De frontsoldaten hadden geen opleiding en konden nauwelijks rijmen. Het ging dus alle kanten op, zonder enige structuur.
B. De gedichten van de soldaten, met name in WWI, waren echte voorbeelden van het modernisme in de literatuur. De stijl was fragmentarisch en de tekst vol zelfreflectie.
C. De soldaten, ook de ongeschoolde mannen, schreven volgens het vaste stramien van het Shakespeariaanse sonnet. Hierbij was weinig ruimte voor improvisatie.

Onderschrift

De economische recessie slaat overal toe, ook in de filmindustrie. Hier zien we Gandalf the Old, die nu als figurant in een Oekraïeense film over het plattelandsleven wat bijklust om de eindjes aan elkaar te knopen. Of is hij boos omdat Lord of the Rings zo belachelijk lang duurt? Wanneer hebben die rottige hobbits nou eindelijk eens Mordor bereikt? Schiet op, zelfs Gandalf heeft niet het eeuwige leven.

Of is er toch iets heel anders aan de hand? Laat het ons weten in de comments.

Bron: nu.nl

I heart… december

Vandaag is de eerste dag van mijn favoriete maand. Welkom in december! Waar sommige mensen een hartgrondige hekel hebben aan de feestdagen, kerstkransjes en Sinterklaasgedichten, kunnen de feestelijkheden voor mij niet overdadig genoeg zijn. Zet me op een kerstmarkt en ik spring rond als een klein kind in een speelgoedwinkel. Ik ben een ramp in knutselen, maar voor een Sintsurprise werk ik mezelf graag in het zweet. Kerst vieren in New York lijkt me het einde (en Oud & Nieuw trouwens ook).

Vanaf half oktober zijn kersthits bij mij thuis toegestaan. Denk hierbij trouwens niet aan Mariah Carey en Chris Rea. Mijn favoriete kerstalbums zijn Funny Looking Angels van Smith & Burrows, Songs for Christmas van Sufjan Stevens en de twee kerstplaten van het fantastische project How to throw a Christmas party. Ik zing dit jaar mee aan laatstgenoemd project, waardoor ik dus vanaf begin oktober legaal kerstliedjes mocht zingen. Er moet immers hard geoefend worden voor de tour die er binnenkort aankomt! Ja, zowel traditionele als nieuwe kerstmuziek maakt mij blij. Ik zou daar zelfs hartje zomer nog blij van kunnen worden.

Naast kerstmuziek is er nog een belangrijk aspect dat december voor mij zo sfeervol maakt: de ontmoeting met mensen. Het liefst vier ik Sinterklaas meerdere keren achter elkaar, zélfs als dat betekent dat ik meerdere surprises en gedichten moet maken. Dit jaar vier ik twee keer Sinterklaas, een aardige score. Doordat ik meerdere ouderparen heb (ik heb zowel normale als stief- als schoonouders), vier ik ook altijd meerdere keren Kerst.

En of er nog niet genoeg feestdagen zijn in december, heb ik er twee jaar geleden eigenhandig nóg een belangrijke dag tussengepropt. Ik trad namelijk toen in het huwelijk met mijn meneer. Overigens hebben we ons na die heerlijke huwelijksdag wél op huwelijksreis met z’n tweetjes teruggetrokken. Ook tijdens de kerstdagen. Begrijp me goed hoor, het was een fijne honeymoon, maar het was niet de kerst die ik gewend was: familie ontmoeten, naar de kerk, lekker eten… Ik heb kerst nog nooit zo gemist als toen. Gelukkig haal ik het dit jaar driedubbel en dwars in. Oh, trouwens, dat betekent waarschijnlijk óók veel decembercolumns. Bij voorbaat mijn excuses. Ik heb je gewaarschuwd.