Heb je ze ook, van die kleine ergernissen die je steeds weer op je zenuwen werken? Ik merk dat ik daar steeds gevoeliger voor word én dat die mini-irritaties steeds groter worden. Ik wil daar vanaf. Tijd dus om wat kleine kwellingen te spuien voordat ik een zuur oud wijf word! De setting: een concert.
Flitsfoto's
Nee, hip persoon met je smartphone waarmee je al je Facebookvrienden op de hoogte van jouw aanwezigheid hier wilt brengen. Je kunt geen mooie foto's maken in een concertzaal als je je amateuristische cameraatje gebruikt en met de automatische instellingen werkt. En je irriteert me mateloos met je geflits. Door jou kan ik de optredende artiest niet eens meer zien en je werkt me op m'n zenuwen. En daarbij worden je foto's ook nog eens spuuglelijk en zwaar overbelicht, waardoor het lijkt of je foto's zijn gemaakt op een verregende bouwplaats.
Kletsen
Nee, hooggeblondeerde huisvrouw die eindelijk weer eens de deur uitkomt zonder kids. Een concertzaal is geen café. Weet je wel hoe onbeschoft het is voor de artiest dat je hier de hele avond staat te ouwehoeren? En het ergste vind ik nog wel, dat je hárder gaat praten zodra de muziek ook harder wordt. Alsof de muzikanten jou storen in je bijkletssessie! Ga weg, wil je? Laatst was ik bij een concert waar de zanger zélf om stilte moest vragen. Ik voelde plaatsvervangende schaamte.
Alleen voor Het Hitje komen
Nee, hooggeblondeerde huisvrouw én hip persoon. Het ís niet cool als je hier alleen maar komt voor het laatste liedje van de set. Zou de artiest niet beledigd zijn als iedereen enkel Het Hitje meeblèrt (en de rest van de tijd staat te kletsen)? En daarbij denk ik ook dat Het Hitje de muzikant ondertussen al gruwelijk de keel uit hangt...
Zo, dat lucht op. Heb jij kleine ergernissen die stiekem al best groot worden? En in welke setting doemen deze irritaties het vaakst op? Deel het in de comments en wie weet wijden wij er binnenkort een column aan.
Eigenlijk is het meer dan een kleine ergernis: het ontbreken van positiviteit.
BeantwoordenVerwijderenLuisterend naar de mensen om me heen, kijkend naar de media: vaak wordt er voor een negatieve benadering gekozen i.p.v. een positieve.
Mijn tip: focus je op de mogelijkheden, niet op de moeilijkheden.
Haha, ik voel een nieuwe ergernis opkomen bij Lein...
BeantwoordenVerwijderen@anoniem, ik denk niet dat het een nieuwe ergernis is eigenlijk.
BeantwoordenVerwijderenPositief zijn is leuk hoor (met van die blijde yoga-gezichten), ik doe het zelf ook wel eens. Maar ergeren is heerlijk. En menselijk. Je zou het ook eens moeten proberen, Jan!
Ergeren? Ik ben er erg goed in, al zeg ik het zelf. Mijn absolute nummer 1 qua setting: het verkeer.
BeantwoordenVerwijderenIk kan me echt dood ergeren aan anonieme response.
BeantwoordenVerwijderenOeh, het verkeer! Leuk. En ik erger me ook héél vaak in de winkel. Dit wordt een leuke serie, ik voel het.
BeantwoordenVerwijderen@Lein Natuurlijk is irritatie een menselijke eigenschap. En tegelijkertijd heb je een keuze. Waarom zou je voor negatieve energie kiezen? Wat levert het je op? Dat heeft niets te maken met blijde yoga-gezichten. Toch?
BeantwoordenVerwijderenI heart... me ergeren. Ergeren is het heerlijkste dat er is. Daarom kijk ik ook extra veel tv en kom op drukke plekken zoals de supermarkt of de snelweg. Heer-lijk!
BeantwoordenVerwijderen@Jan, je gaat er dus vanuit dat ergernis en irritatie altijd negatief is, en niks productiefs oplevert? Want dat is natuurlijk niet waar. Het heeft ook niet altijd met een keuze te maken. Irritatie kan heel functioneel zijn. En als ik in een productie irritatiefase zit, wordt mijn flow verstoord door blijde yogagezichten. Helaas.
BeantwoordenVerwijderenJaa ik heb precies dezelfde ergernissen haha! Ik was laatst bij een concert waarbij de zanger vroeg of mensen één nummer geen foto's of video's wilden maken zodat ze de muziek echt konden beleven in plaats van alles achteraf terug te zien. Vond ik wel een goeie actie :)
BeantwoordenVerwijderen@Lein Het is heel goed mogelijk dat ergernis iets oplevert. Als het voor jou werkt, doe het dan vooral.
BeantwoordenVerwijderenDaarbij: er zijn natuurlijk allerlei vormen en gradaties. De ene ergernis ben je zo weer kwijt, de andere kun je lang met je meesjouwen. En dat laatste wil ik niet. Het levert me negatieve energie op. Energie die ik liever in iets anders stop.
Wat bedoel je precies met 'blijde yogagezichten'? Voor mijn gevoel zit daar een - ik citeer Jochem Meyer maar even - een irritatiefactortje ;-)
Oeps, het is natuurlijk Jochem Myjer...
BeantwoordenVerwijderenWaarom zou je je ergeren aan andere mensen die ook lekker, op hun eigen manier, aan het genieten zijn van het concert? Wat is er mis met de mevrouw die het vooral om dat ene hitje gaat en daar met liefde de toegangsprijs voor het hele concert voor betaald? Hoe erg is het als er in die 2 uur een paar keer een paar seconden een foto wordt gemaakt in je omgeving?.....Mijn advies: Geniet gewoon van de artiest waar je voor gekomen ben en laat anderen dat ook doen. Heeft iedereen een leuke avond en de artiest een inkomen. (als iemand 60 euro betaalt om naar een zanger te luisteren, moet die zanger toch niet zeuren over een paar lampjes e.d. ? En als hij goed genoeg is, heeft niemand behoefte om er doorheen te praten).....
BeantwoordenVerwijderenBah wat genuanceerd. Daar kan ik me zó aan ergeren!
BeantwoordenVerwijderen@hh, als ik 60 euro betaal voor een concertkaartje dan wil ik het wel kunnen horen en zien.
BeantwoordenVerwijderenIk vind het niet zo heel erg als mensen even kort wat zeggen, meestal houden ze vanzelf wel weer op. Er zijn twee dingen waar ik me bij klassieke concerten aan erger:
BeantwoordenVerwijderen1. Reutelende bejaarden. Niet aan de arme ouden van dagen zelf, die kunnen er ook niets aan doen dat Magere Hein nog geen zin heeft om ze te komen halen. Maar HOE krijgen deze besjes het keer op keer voor elkaar om in een Generale Pauze of aan het einde van een prachtig verstild Adagio net hun longklepje een verkeerde afslag te laten nemen? Je zou toch zeggen dat ze dat teveel energie kost. Maar nee.
2. Te vroeg gaan klappen. Het staat natuurlijk ook heel erg erudiet en intellectueel als jij kunt laten zien en vooral ook horen aan de rest van de zaal dat jij weet dat Mahler 5 nu echt is afgelopen na een halve dag zitten luisteren; opspringen en zwaaien met die weldoorvoede armpjes dus. En ja, Janine Jansen heeft inderdaad zo mirakels hard op al die cadenzen gestudeerd om aan het einde van vioolconcert X zich gesterkt te voelen door jouw 'Braaaaavaaaaaa!' Ook vindt Yannick Nézet-Séguin het heel erg fijn als hij afslaat en het moment van absolute verstilling en eenwording van muziek, uitvoerenden, publiek en kosmos ruw verstoord wordt door jouw boertig handgeklap en 'whoaaahwl'. Wat voor muziek geldt, geldt al helemaal voor de seconden net na de uitvoering: timing is everything.
@Lein Ik heb nog geen reactie gekregen op mijn vraag over de blije yoga-gezichten.
BeantwoordenVerwijderen@hh: Maar wat is 'goed genoeg'? Volgens mij heeft elke bezoeker daar een andere mening over. Het is nogal wat als je voor andere mensen gaat bepalen dat de artiest niet goed z'n best doet en dat je er dus wel doorheen kunt praten. Wat ik niet snap is dat de concertpraters geld neerleggen voor een kaartje en dan door het concert heen gaan praten. Dan is de kroeg goedkoper, hoor. ;-)
BeantwoordenVerwijderen