Niet zo kerstachtig

Dit weekend stond ik samen met een dame van mijn koor te wachten tot de repetitieruimte vrij zou komen. We hadden nog een paar minuten. In haar hand droeg ze een zware tas vol met bakspullen. "Want ik doe dit jaar voor twee dagen de kerstdiners, maar ik heb nu wel de familiegroep opgesplitst hoor. Ik doe niet iedereen meer op dezelfde dag; ik heb inmiddels ook al zes kleinkinderen. Ik heb vandaag in ieder geval alle spullen al gekocht voor de soesjestoren."

Ik heb eigenlijk niks met kerst. Ik stuur geen kerstkaarten, heb geen kerstboom, doe meestal niet mee met het kerstdiner op werk en ik geef mijn kerstpakket aan een goed doel. En ik ga meestal met de feestdagen samen met de meneer op vakantie. Dus eigenlijk ben ik een soort Grinch. Want eigenlijk vind ik het een beetje gek om de verjaardag te vieren van iemand die ik niet ken.

Maar in verband met verbouwingsplannen geen feestdagenvakantie dit jaar; hand even op de knip tot de definitieve rekening van de aannemer komt. Dat houdt ook in dat er dan stiekem toch feestdagenstress om de hoek komt kijken.

Afgelopen week belde mijn schoonmoeder om te vragen of meneer S en ik eerste of tweede kerstdag langskwamen voor het eten. Eh ok. Het duurde niet lang voordat de uitnodiging van mijn zus voor tweede kerstdag kwam. Ik maak het toetje en ik heb nu al stress welke gerecht ik dan moet gaan maken. Hoe kan dat toch? Begrijp me niet verkeerd, ik vind het heel gezellig om samen met de familie te eten en heb er veel zin in, maar ik had er even niet op gerekend dat ik ergens verwacht werd.

Toen ik me realiseerde dat ik zo uitkeek naar de familiediners, bedacht ik me hoe weinig ik de familie eigenlijk gezien heb afgelopen jaar. Wat jammer eigenlijk dat ik ze niet vaker heb uitgenodigd voor een etentje of een borrel bij mij thuis. Want eigenlijk heb ik kerst of een verjaardag helemaal niet nodig. Elke dag kan een familiedinerdag zijn. En dus maak ik in de laatste dagen van het jaar het goede voornemen om in 2012 wat meer familiedinerdagen in te lassen. Daar hoeft het helemaal geen kerst voor te zijn.