I heart... Herman van der Zandt

Toen ik een jaar of dertien was, was ik een enorme fan van Tom Cruise. In die tijd zag ik namelijk Cocktail voor het eerst en ik vond hem prachtig. Die lach! Die energie! Wat een man, dat moet wel heel gezellig zijn. Die lach en energie zijn zijn handelsmerk en ik moet zeggen dat ik het inmiddels spuugzat ben, altijd hetzelfde kunstje: overdreven lachen, idioot hard rennen en altijd die enorme bos haar. O ja, hij kan ook heel boos kijken, dan wiebelt hij heel moeilijk met zijn kaakgewrichten. Je merkt het al, Tom Cruise heeft afgedaan. Dat gedoe met Scientology heeft daar zeker een rol in gespeeld. En het gespring op de bank bij Oprah Winfrey.

Toch kijk ik af en toe nog wel naar zijn films. Mission: Impossible of Minority Report. In die laatste film bedient Tom een interactief computerscherm in 3D. Met een veegbeweging kan je van het ene plaatje naar het andere plaatje gaan. En dat is waar mijn nieuwe held in beeld komt: Herman van der Zandt.

Herman van der Zandt is mijn nieuwe Tom Cruise. En dat komt door de verkiezingen. In eerste instantie gaf Ferry Mingelen voor de NOS de tussenstanden voor de verkiezingsuitslag door. De NOS had daar een nieuwe techniek voor, met zo'n interactief 3D-scherm met handveegbediening. Bij Ferry was me dat eigenlijk niet eens zo opgevallen, misschien ook doordat ik als Ferry in beeld komt mensen in mijn omgevingen met hun neus op de gelijkenis met Catherine Keijl wil drukken ("Kijk dan! Separated at birth! Ferry Mingelen móet toch wel de broer van Catherine Keijl zijn?!").

Vanaf het moment dat Herman van der Zandt het uitslagenpaneel bedient ben ik gefascineerd. Hij was me uiteraard al eerder opgevallen als aangename verschijning in het NOS Journaal, iemand die er goed uitziet én in foutloos ABN kan voordragen, dan heb je me natuurlijk al. Maar het Minority Report-paneel van de verkiezingen, dat gaf de doorslag. Hoe Herman (mag ik Herman zeggen?) dat doet, heb je dat wel eens goed bekeken? Heel nonchalant doch beheersd en met een guitige glimlach om de lippen, een glimlach die ik eerder niet zag. En dan die soepele polsbeweging, dat heb ik Ferry nooit zien doen. Herman heeft de souplesse en guitigheid die nodig is voor het het bedienen van iets droogs als een uitslagenstatistiek. CU in Meppel? Ineens heel interessant, kijk, 2% gestegen! Swoosh, door naar Haarlemmermeer, waar de SP er een zetel bij krijgt, prachtig! Swoosh, Oostvoorne is binnen, CDA met 5% gedaald, maak me gek!

Daar denk ik aan, als ik 's ochtends wakker word met Herman. En dan weet ik het: I heart... Herman van der Zandt.

I heart ... Julianne Moore

In het universum van de Hollywoodvrouwen staat voor mij met stip op nummer 1: Julianne Moore. De prachtigste en beste actrice die er momenteel rondloopt. Ze is aardig (denk ik, in mijn hoofd wel natuurlijk) en lief en grappig en spitsvondig en slim. Ik wil haar sproeten, haar prachtige lokken, haar garderobe en haar hele fotogenieke voorkomen. Ik hoop vooral ook dat als ik begin vijftig ben er ook zo gezond en stralend uitzie. Acteren is niet echt een ambitie, anders had ik graag ook een stukje van haar acteertalent willen hebben.

Julianne kwam in 1960 uit haar moeder op de aarde en stond voor het eerst in de schijnwerpers in As the World Turns. Het is haar vergeven natuurlijk. Mijn eerste Julianne was Benny & Joon, een film die ik eerlijk gezegd vooral wilde zien omdat Johnny Depp meespeelde. Stomme film trouwens. Julianne viel me niet meteen op, my bad. Misschien kwam het ook door mijn prepuberale hormoonhuishouding. Of omdat ik een bril met cilinder moest.

De art-house lovers kennen haar waarschijnlijk of als Maude Lebowski (In a sense, yes. My art has been commended as being strongly vaginal which bothers some men. The word itself makes some men uncomfortable. Vagina.) of als de lesbische mama Jules in The Kids are Allright. Ook zo prachtig. Ik val in herhaling, ben me ervan bewust, maar ik weet gewoon niet hoe ik het beter kan verwoorden. I heart Julianne.

De liefde voor Julianne begon serieuze vormen aan te nemen toen ik tijdens mijn studententijd The Hours zag. Julianne (ik noem haar graag bij de voornaam, en dan doe ik een beetje alsof ze ook mijn favoriete tante is; we hebben allebei sproeten dus dat is best plausibel) kreeg voor haar Laura Brown een Oscarnominatie. Van mij kreeg ze onvoorwaardelijke liefde en veel snikken en tranen. Verlate teenage angst? Zou kunnen. Ik vond haar gewoon prachtig.

Momenteel wordt de remake van Carrie gefilmd, waarin Julianne de moeder van het bezeten meisje speelt. Hopelijk snel bij ons in de bioscoop. Want van Julianne krijg ik nooit genoeg.

Vol in het gezicht slaan

Dit is een gastcolumn van gastcolumnist Eef

Op de website van de telegraaf verscheen van de week het bericht dat Gwyneth Paltrow en Kate Moss ruzie hebben gemaakt. Ik laat in het midden of dit nu interessante nieuwsberichten zijn en ga even in op de inhoud van het bericht.

"Er is een flinke catfight gaande tussen Gwyneth Paltrow en Kate Moss. De twee liepen elkaar tegen het lijf op een strand in Mexico en wat een beleefd praatje had moeten worden, eindigde in een flinke scheldpartij.

Vlak voor de viering van de zestigste verjaardag van Sir Philip Green, waar beide dames voor waren uitgenodigd, besloot Gwyneth een rondje te gaan joggen over het strand. Daar kwam ze Kate tegen, die een zakje chips aan het nuttigen was."

Ik heb allereerst werkelijk geen idee wie Sir Philip Green is. Ik weet niet waarom deze man in Mexico zijn verjaardag viert en ik heb geen idee hoe hij zowel Gwyneth als Kate kent. Het is in ieder geval een oude lul en hij houdt van mooi weer en ergens heeft hij het recht vandaan gehaald om ‘sir’ te worden genoemd.

Maar het beeld dat geschetst wordt is mooi. Kate is topmodel en eet chips, Gwyneth is een actrice zonder noemenswaardige baan op dit moment en gaat hardlopen voordat ze naar een feestje gaat. Je zou denken dat als ze elkaar tegenkomen ze een leuk praatje maken. En dat probeert Kate ook, aldus het vervolg van het bericht:

""Hoi, waarom ben je aan het joggen?", wilde het topmodel weten. De actrice schoot meteen uit haar slof: "Ik sport, zodat ik later niet op jou ga lijken!" Even leek het erop dat Kate sprakeloos was, maar al snel gooide ze chips naar het hoofd van Gwyneth. "Misschien moet jij eens wat meer calorieën gaan eten", gilde ze terug."

WAT? Wat? Wat? Dit lijkt me toch een vrij normale vraag van Kate. Waarop een raar antwoord komt van Gwyneth, want Kate is een topmodel en haar is bepaald niet aan te zien dat ze chips eet. En in plaats van te denken: ”Jij lelijk stervend paard, ik ben topmodel”, gaat Kate schreeuwen en met chips gooien.

Ik ga hier nu geen pleidooi houden voor fatsoen. Ik vind dat als iemand jou uit het niets gaat uitschelden je best terug mag schelden. En goed ook. Maar in het geval van Gwyneth mag je wat mij betreft zelfs meer. Ik ga voor vol in het gezicht slaan. Hard en onverwachts. Volgens mij kan Kate dat wel.

Gwyneth heet bij ons thuis ‘Het stervende paard’. Omdat ik haar zo noem. Omdat ik eens ruim twee uur naar Shakespeare in Love heb zitten kijken en me kapot heb geërgerd aan de gezichtsuitdrukkingen van Gwyneth. Of eigenlijk de drie gezichtsuitdrukkingen van Gwyneth: neutraal, verbaasd en ‘stervend paard’. Stervend paard moest dan iets van smachten, hartstocht, innerlijke zielestrijd voorstellen. Vul zelf maar in, Gwyneth heeft er maar één gezichtsuitdrukking voor. Mijn gevoelens voor Gwyneth werden niet beter toen haar kinderen Apple en Mozes bleken te heten. Maar dat komt vast allemaal door die irritante man van haar met kutband die al jaren miljoenen verdienen met dezelfde rotmuziek.

Dus. Ik zeg slaan.

De vloer op

I'm all out of faith
This is how I feel
I'm cold and I am chained
Lying naked on the floor

- Natalie Imbruglia – Torn

Lig jij ook wel eens op een vloer? Ik moet toegeven, ik lig eigenlijk nooit op de grond. Alleen als ik in een te klein tentje een poging doe tot kamperen. Dan lig ik dichtbij de grond op een luchtbed. Maar liggend óp de vloer zul je me niet snel vinden. Toch lijken muzikanten een patent te hebben op het vloerliggen. Het viel me al een tijd geleden op in Natalie Imbruglia’s Torn, dat zij graag naakt op de grond ligt. Klinkt ellendig. Volgens mij is dat ook de strekking van het lied: “Ik voel me ellendig en lig naakt op de vloer. Help.” Nou snap ik héél goed dat je je af en toe ellendig kunt voelen. Helemaal als de man van je dromen toch niet zo’n prachtvent blijkt te zijn. Maar kom kom, om jezelf dan meteen van ellende naakt ter aarde te storten, vind ik ook weer een tikkeltje overdreven.

But you find yourself alone

Just like you found yourself before
Like I found myself in pieces

On my hotel floor

- John Mayer – Shadow Days

John Mayer heeft – naast het patent op vloerliggen – ook het patent op multi-interpretabele, van algemeenheden overlopende zeikmuziek bemachtigd. Althans, dat is mijn bescheiden mening. (Welke band dat patent nog meer heeft? Bløf natuurlijk!) In zijn nieuwste pareltje Shadow Days bezingt John zijn mindere dagen. Maar, die zijn nu voorbij, die liggen achter hem. En hoe omschrijft hij deze kloteperiode? Alsof hij in stukjes op een hotelvloer ligt. Tja, ik kan me ook betere situaties indenken. Ik moet John overigens nageven: hij ligt in ieder geval niet naakt op die hotelvloer. In stukjes op de grond liggen is al wél heel wat creatiever dan dat.

Er schiet me nog een situatie te binnen waarop mensen áltijd op de grond liggen. Dat is in een vloerreclame. Heb ik ook nooit begrepen. Ik snap dat je blij bent met je nieuwe vloer, maar om daarom daar liggend hele dagen op door te brengen vind ik ietwat ver gaan.

Lig jij wel eens op de vloer? Of weet je andere mensen die dat graag doen? En wat zou er eigenlijk zo leuk aan zijn? Ik hoor het graag in de comments!

Wes en Yo - de Bijbeltattoo

Wes en Yo hebben een nieuwe tattoo. Met een Bijbeltekst. Psalm 23, om precies te zijn: 'though I walk through the valley of the shadow of death, I will fear no evil'. Als ik zoiets lees vraag ik me af hoe ze erbij gekomen zijn om die tekst te kiezen en ook hoe ze erbij gekomen zijn om samen dezelfde tattoo te nemen.

Het meest logische is dat ze samen in de Bijbel zaten te lezen en voorbij deze tekst kwamen. Want de Bijbel is heel belangrijk voor Wes en Yo. Zie je het voor je? Wes en Yo aan de eettafel, Yo had spruitjes gekookt en Wes had netjes z'n bordje leeggegeten. Een bakje yoghurt met suiker toe en dan de Bijbellezing. "Wat lezen we vandaag, Yo?" "Psalm 23, Wes, De Heer is mijn herder" Aanbeland bij vers 4 wordt het ineens heel herkenbaar voor Wes en Yo: "Al gaat mijn weg door een donker dal, ik vrees geen gevaar." Wes en Yo zijn ook weleens door een diep dal gegaan. Gelukkig hadden ze toen steun aan elkaar. Daarom betekent deze tekst extra veel voor hen. Toen Yo nog met Jan Smit was en het uitkwam dat ze vreemdging met Wes, was het dal ook heel diep en donker. En toen Wes telkens op de bank zat bij Real hebben ze het ook niet makkelijk gehad. Hoe herkenbaar!

Een ander scenario, minstens zo geloofwaardig, is dat Wes en Yo op een feestje naar gangsterrap aan het luisteren waren. Old school gangsterrap, welteverstaan. "As I walk through the valley of the shadow of death, I take a look at my life and realize there's nothin' left." Dat laatste verstonden Wes en Yo niet, maar het klonk allemaal heel diepzinnig. Ze wisten ook helemaal niet dat die tekst uit de Bijbel kwam, maar dat was mooi meegenomen. Wes en Yo willen namelijk graag goed voor de dag komen als ze aan de hemelpoort verschijnen. Met een lijf vol Bijbelse spreuken is het dan meteen duidelijk waar je staat. En dat je bij elkaar hoort, want Wes en Yo willen voor eeuwig bij elkaar blijven. Het is trouwens wel handig om een wandelende spiekbrief bij de hand te hebben, aangezien Wes ternauwernood z'n eigen adres kan onthouden en bij Yo is het al niet veel beter.

Nu ben ik vooral benieuwd met watvoor tattoo ze de volgende keer aan komen zetten, want dit was vast niet de laatste. Het is toch een soort verslaving. Er is een andere voetballer die de coördinaten van de geboorteplaats van z'n kinderen heeft laten zetten, Angelina Jolie heeft ook zoiets. Dinant Woesthof heeft een streepjescode laten plaatsen, misschien is zoiets ook een leuk idee. En dan van iets handigs, bijvoorbeeld je favoriete opwarmmaaltijd of die van de CD van Coolio?

I heart... Eva Jinek

Als ik zeg dat ik Eva Jinek sympathiek of goed of leuk vind, krijg ik steevast als respons: "Ja maar, zij heeft met Bram Moszkovicz". Blijkbaar is dat relevant. Mensen die haar voorheen een leuke vrouw vonden, zijn nu afgehaakt omdat ze een aversie tegen haar partner hebben. En dat vind ik jammer.

Toegegeven, haar partnerkeuze zou niet de mijne zijn. Maar dat geldt voor meer mensen en dat is maar goed ook. Bram Moszkovicz is ook een beetje een malle meneer. Hij heeft om te beginnen een enigszins opmerkelijke dictie en daar kan ik niet zo goed tegen. Dat geeft hem de air van een wat tuttig, pedant mannetje. Denk maar even aan de woorden 'abject' en 'infaam' en he begrijpt wat ik bedoel. Overigens vind ik het wel heel leuk dat hij deze in onbruik geraakte woorden geherintroduceerd heeft, zelfs al worden ze nog steeds alleen maar gebruikt om hem na te doen.

Het feit dat Moszkovicz, zoals Jort Kelder het noemde, advocaat van de onderwereld is, vind ik niet interessant. In het programma Kijken in de ziel werden verschillende strafpleiters hierover geïnterviewd (een aanrader dat programma), ook Bram zelf, en ik vond dat hij daar een goed verhaal had. Naar aanleiding van dat programma heb ik mijn mening over hem bijgesteld: ik vond hem een stuk normaler en redelijker dan in eerdere tv-optredens. Ik denk dat hij privé een stuk aangenamer is dan wanneer hij zijn rol als advocaat speelt.

Mijn mening over Eva Jinek is onveranderd: ik vind haar een sympathieke en intelligente vrouw die kritische interviews kan afnemen en, ik gaf het eerder ook al als argument, dit in foutloos ABN doet. Ik kan goed naar haar luisteren. Het kijken is ook niet vervelend. Ze kleedt zich uitstekend (al meermaals wilde ik graag het verkoopadres van een van haar kledingstukken weten, onderwijl geïnteresseerd het nieuws tot mij nemend) en heeft verbazingwekkend mooi haar. En dat hebben meer mensen ontdekt. Op zoek naar een foto voor bij deze column kwam ik op een fanblog over Eva Jinek. Dit blog staat vol met screenshots van Eva en transcripties van interviews. Ok, deze meneer heeft meer vrienden nodig, dacht ik meteen. En een straatverbod. I heart Eva Jinek, maar het kan nog altijd erger.

Onbegrijpelijk

Rob de Nijs is 69. Dat vind ik vrij oud. Niet stokoud, maar wel oud. Naast oud vind ik Rob de Nijs vrij onaantrekkelijk en ook dom. Hij ziet eruit als iemand die zichzelf vreselijk serieus neemt. Onbegrijpelijk, want als ik iemand niet serieus kan nemen dan is het Rob de Nijs wel.

Jarenlang was Rob de Nijs getrouwd met Belinda Meuldijk. Ach, Belinda Belinda, wat was je toch mooi. Zoals je in Soldaat van Oranje Rijk de Gooijer afleidde door met je pronte borstjes voor het raam te gaan staan. Prachtig was je. En dan die tuitende lipjes, heel sensueel. Wat ik er niet voor over zou hebben, voor zulke sensuele lipjes. Onbegrijpelijk dat je die sensuele lipjes jarenlang tegen het humorloze fietsenrek van Rob de Nijs hebt gedrukt.

Onbegrijpelijk ook dat Rob na jou weer een nieuwe, jongere vriendin heeft gevonden. Die zich door hem (ik word een beetje misselijk) heeft laten bezwangeren. RTLnieuws wijdde meteen een poll aan deze heuglijke gebeurtenis met de vraag “Vindt u Rob de Nijs te oud om een kind te krijgen?” Vanochtend zag ik hem op tv, hij werd gefeliciteerd door een dame van WNL, Rob de Nijs glunderde van oor tot oor. Blijkbaar vond hij zichzelf ook wel wat oud, want, zo zei hij “als ik er straks niet meer ben, dan heeft zij een heel mooi aandenken aan mij.” Ik weet niet hoe de vriendin van Rob de Nijs er uitziet, maar ik hoop voor het kind dat het op haar lijkt. Anders staart een mini Rob de Nijs haar aan vanuit de wieg. Een griezelig idee.

Vindt u Rob de Nijs te oud om zich voort te planten? Of te eng?

Lekker shoppen met de kleine

Enkele weken geleden beviel Victoria Beckham van een dochtertje. Voor de liefhebbers: ze heet Harper Seven (en nee, het is haar vierde kind). Sinds enige tijd verschijnen er nu foto’s in de media met Victoria en haar dochter. Want Victoria neemt haar dochter graag mee uit winkelen. Om haar liefde voor mode mee te delen, aldus Victoria.

Nu is winkelen op zich nog niet zo gek met een baby van negen weken. Maar om op die wijze je liefde voor mode met je baby te delen, dat lijkt mij nog wat vroeg. Hoewel je het natuurlijk nooit weet. Lag onze baby bij negen weken alleen maar een beetje om zich heen te kijken en leek het nog niet echt bezig met wat zij aan had of wat ik aan had, misschien is de baby van Victoria wel al stukken verder. Misschien ligt zij ’s ochtends op de commode al wild te gebaren richting een Gucci rompertje.

En dat lijkt wel het geval, aangezien Victoria onlangs met Harper een modeshow van Prada bezocht en Victoria hierover zei: “Ze vond het fantastisch. Het was alsof ze zei: 'Mama, ik ben thuis!"
En dan is winkelen misschien ook wel een heel andere beleving. De baby van Victoria participeert misschien al leuk bij het winkelen. Dat verklaart ook waarom Victoria geen kinderwagen heeft maar lekker met de kleine Harper loopt rond te sjouwen (zie de foto’s hier). Kan ze alles goed zien en ook makkelijk alle stofjes bevoelen.

En na het winkelen kunnen ze er samen een beetje over babbelen. Of veelbetekende blikken over wisselen als Harper nog niet helemaal de juiste woordkeus kan vinden.

Ja, dat was wel anders toen onze baby negen weken was hoor. Die had het niet zo op winkelen en mode. Maar gelukkig is dat inmiddels helemaal bijgetrokken en bladert de kleine op het moment van schrijven door een folder van Balençiaga en probeert ze me over te halen om een leren tregging voor haar te kopen. Gelukkig maar.

Rockgodendrank

Dat drank en rock 'n roll goed samengaan is geen geheim. Dat de muziekindustrie te lijden heeft onder het illegaal downloaden van nummers is ook geen geheim. Tijd dus voor een nieuwe impuls aan de verkoopbaarheid van de heren en dames rockgoden. Sex sells, maar dat is vaak dan weer illegaal. Daarom is er beroemdemensen-drank.

Hieronder de meest opvallende, en we doen meteen een paar suggesties om andere artiesten ook een alcoholische impuls te geven (niet Bonnie st. Claire).

1. Marilyn Manson - Mansinthe
Werd je nog niet psychotisch van de verborgen boodschappen in de muziek van Marilyn, dan word je wel van een slokje van deze groene smurrie. Let op: heeft een alcoholpercentrage van 66,6% en mag niet in daglicht bewaard worden. Net als meneer Manson zelf.

2. Pharell Williams - Qream
Roze en met veel wodka. Dat is wat ladies' man Pharell Williams voor ogen heeft voor de moderne vrouw. Immer, vrouwen zijn de helft van de hele populatie en daarom moeten we hun kracht eren; met een drankje dat naar aardbeien of perziken smaakt. De disclaimer is overigens duidelijk: lapdance not included.

3. Elbow - Build a Rocket Boys Beer
De postpenopauzemannen van Elbow maken zich schuldig aan een van de 7 hoofdzonden en wilden meer album verkopen. Daarom zijn ze van plan om later dit jaar in Man(nopunintended)chester een nieuw bier te lanceren. Elbow Beer lijkt vooral ook bedoeld te zijn om hun eigen verdriet snel te kunnen verdrinken. Dan maar ten onder met goede marketing.

Maar welke artiesten zouden nu wel van een eigen drankje kunnen profiteren? Gewoon omdat hun muzikale loopbaan een beetje in het slop is geraakt. Of omdat ze vroeger eigenlijk sommelier wilde worden. Denk bijvoorbeeld eens aan:

1. Céline Dion - iets met een vreselijke naam in het Frans zoals Secret Horrible.
Aangezien Céline nog liters onverkocht parfum in de schuur heeft staan maar tegelijkertijd ook erg van de cradle to cradle is, lijkt het een fantastisch plan om alle parfum in drankflesjes te stoppen en het als nieuwe troep te verkopen. We voorzien een impuls voor de economie die het volk zal beschermen tegen belastverhogingen.

2. Gwyneth Paltrow - Organic Pomegranate Mead
Honingwijn, in de kleur van Gwyneths haar maar met de antioxidantische werking van granaatappelpitjes. Gwyn kan zingen en acteren en sinds haar optreden in Glee is haar ster weer rijzende. Daarom past bij haar een zoet drankje om zingende tieners te verleiden toch eens fruit te consumeren.

3. Harry Potter - Potion no. 5
Dat de films en boeken nu klaar en afgelopen zijn betekent niet dat dit ook het geval hoeft te zijn voor geld verdienen. Een drankje lanceren dat je zelf thuis kan maken met bepaalde geheime ingredienten die alleen in de HP webshop te koop zijn moet een gat in de markt zijn. Voor iedereen die behoefte heeft om het post-Harry zwarte gat op te vullen. Inclusief hagedissenbloed.

Vieze voetballer

Na wat ‘zappen’ op de site van Elsevier kwam ik langs een artikel over Ryan Giggs, voetballer bij Manchester United. Ergens vaag herinnerde ik mij iets gelezen of gehoord te hebben over een Engelse
voetballer die vreemd ging met realitystar en model Imogen Thomas en de pers (via de rechter en een zogenaamde superinjunction) had verboden daarover te praten, althans om zijn naam t noemen.
Daarna was zijn naam op één of andere manier toch beken geworden en in de media terecht gekomen en wel via Twitter. Dat bericht was vervolgens door 75.000 personen geretweet. Weg privacy van Ryan Giggs. Ryan Giggs boos. Jammer voor Ryan Giggs, moet je maar niet vreemd gaan, denk ik dan.

Maar het mooiste is nog wie er dáárna allemaal boos werden. Allereerst denk ik de vrouw van Ryan Giggs, Stacey. Hoewel ze wel wat van hem gewend is, zal ze toch niet echt blij zijn geweest met dit nieuws. ze hebben samen twee kinderen en de grote vraag is nu of ze hem (wederom) gaat vergeven.

Maar niet alleen zijn vrouw was boos. Ook de vrouw van zijn broer Rhodri (ik verzin die naam niet) was boos. Zij, ze heet Natasha, was namelijk ook een minnares van Ryan. En dat al zeker acht jaar. Al voordat ze iets kreeg met broer Rhodri. Nadat ze een relatie kreeg met de broer, bleef ze Ryan ‘romantisch’ zien. Ze trouwde met Rhodri, maar dat maakte haar niets uit.

Nadat Natasha hoorde van Imogen, de tweede minnares van Ryan, biechtte ze Rhodri op dat ze al jaren een affaire had met Ryan. Ze zegt daarover in Elsevier: ‘Toen ik erachter kwam dat hij ook met haar vreemdging, was ik zo gekwetst, dat ik niet langer kon zwijgen’. Ze smste Ryan: ‘Ik weet dat je niet loyaal bent naar mij toe, dus nu ben ik dat ook niet meer naar jou. Mijn respect voor jou verdween toen ik besefte hoe je me hebt gemanipuleerd. Je bent een idioot,' Mooi dat je je eigen man al jaren bedondert, maar je dan wel bedrogen kan voelen door je getrouwde minnaar.

Nadat Natasha uit de school klapte over haar verhouding met Ryan was natuurlijk Rhodri boos. En Rhodri deed het enige verstandige dat je in zo’n geval kunt doen: hij ging weg bij Natasha. Goed dat hij dat deed, want sinds enkele dagen verschijnen er berichten in de media dat Natasha vrijwel het hele voetbalelftal van Ryan heeft afgewerkt. De namen die circuleren zijn Dwight Yorke, Phil Bardsley en Danny Simpson. Je kunt wel raden wie de volgende bozen mensen zullen zijn…

Homo-emancipatie, my ass!

Het was een mooi weekend voor de homo-emancipatie. In geen enkel ander land zijn homo's zo gelijkwaardig aan hetero's als in Nederland. Fijn is dat. Toch? Ja hoor, maar ook hier valt blijkbaar nog een fikse slag te halen. Schuimbekkend nam ik het nieuws tot mij.

Zaterdagochtend staarde ik in alle vroegte naar een aflevering van Life & Cooking. Te gast was Peter van der Vorst, de koninklijkhuisverslaggever van RTL4. Hij vertelde over zijn aanwezigheid bij Koninginnedag in Thorn en Weert. Hij was er samen met Marc van der Linden, die andere royaltykenner van RTL. Om op tijd bij de festiviteiten aanwezig te zijn "...hebben we de nacht ervoor in Thorn geslapen." "O," sprak een van de aanwezigen in de studio, "lepeltje-lepeltje?" Vanuit mijn nek voelde ik de woedewarmte omhoog stijgen. Ja, natuurlijk, want alle homo's doen het de hele tijd met elkaar! Hoe kon ik dat nou vergeten?

Moet je indenken dat Eva Jinek en Jeroen Snel een dergelijk interview hadden gegeven over hun verslaggeving bij de bruiloft van Prins William en Kate Middleton. "Ja, we waren al een dag eerder in Londen en daar hebben we toen in een hotel geslapen." "Lepeltje-lepeltje?" Dat vraag je dus niet. Dat vraag je dus niet aan mensen die openlijk hetero zijn. Ik denk sowieso dat Eva Jinek wel een goede advocaat in de arm had kunnen nemen als dit soort impertinente vragen aan haar werden gesteld, maar dat is een ander verhaal.

Tegen homo's kun je dit soort dingen wel lekker zeggen. Die houden er toch een wat vrijere seksuele moraal op na, anders waren ze überhaupt geen homo geworden. Da's logisch. Homo's zijn stiekem toch wel een beetje losgeslagen mensen. Vandaar dat het ook een issue was dat Jan Kees de Jager homoseksueel is. In De Telegraaf had hij dit weekend zijn coming out. Of, zoals Alex de Vries het in Ochtendspits verwoordde, hij kwam letterlijk uit de kast. (O ja? Stond hij in een kast, deed de deur open en stapte eruit?) Lekker geëmancipeerd. Heb nou toch gewoon een vriend! En verder geen gezeur. Je wordt vanzelf wel een keer gefotografeerd en dan weet iedereen het ook. Ik weet toch ook niet of Uri Rosenthal een vrouw heeft? Het zal wel, want anders had je het wel gehoord.

Ondertussen zijn we hier dus blijkbaar net zo achterlijk als in die vermaledijde Verenigde Staten, waar je alleen maar president kan worden als je een voorbeeldige vrouw hebt met schattige kinderen en elke zondag braaf naar de kerk gaat. Als je homo bent, ben je toch nog steeds een beetje een freak. Ik hoop dat Mark Rutte binnenkort ook zijn coming out heeft. Als hetero. Een persconferentie, schaamblos op de kaken, en dan maar bekennen dat je op vrouwen valt.

Royal wedding

Komende vrijdag is het huwelijk van William en Kate. Ik ben geen echte royaltywatcher, maar wel een liefhebber van ‘celebrities‘ en van bruiloften, dus voor mij is dit een klein hoogtepuntje van de week. Ik twijfel nog of ik die dag vrij zal nemen om de hele dag tv te kijken. Het hangt er een beetje van af of mijn nieuwsgierigheid het gaat winnen van mijn zuinigheid op het kleine aantal vrije dagen dat ik heb.

Het meest nieuwsgierig ben ik natuurlijk naar De Jurk. Ik ben zelf nooit getrouwd en ben ook niet van plan om in de toekomst te gaan trouwens, althans niet in een jurk. Ik heb dan ook nog nooit een trouwjurk gekocht, maar toch heb ik een vreemd soort fascinatie voor trouwjurken. Op internet verschenen al verschillende berichten over de jurk. Zo zou deze gemaakt worden door een onbekende Britse ontwerper. Voor de liefhebber hier twee links naar stukjes over de jurk hier en hier.

Op people.com verscheen een grappig stukje over het mogelijke schoeisel van het echtpaar. Zie hier.

En op CNN is een hele pagina gewijd aan werkelijk alles rondom het bruidspaar. Zo is er een verslag te vinden over de streek waar Kate opgroeide, staat er een stukje over hoe het stel elkaar heeft ontmoet en waar ze gewoond hebben en ga zo nog maar even door.
Op de officiële website officialroyalwedding2011.org (wel een beteje een saaie website, maar ok) is allerlei nieuws rond de bruiloft te vinden en staan veel filmpjes. Er staat een stukje over de postzegels (met die vreselijke zoetsappige foto), over de voorbereidingen, je kunt er een video achterlaten om het paar geluk te wensen en route is er te vinden. Ik las ergesn dat er al maanden geen hotelkamer meer te krijgen is in Londen. Ben dus benieuwd hoe druk het gaat zijn op straat. Nog vier nachtjes slapen en dan weten we alles, vooral hoe de jurk eruit ziet!

Houten planken en de verlossing nabij

Vol verwachting loopt de jonge vrouw op haar nieuwe woning af. Het is slechts een tijdelijke woning, dat is wat ze zich steeds voorhoudt. Klein en krakkemikkig maar ook tijdelijk. En in een buitenwijk van de stad maar dat moesten ze op de koop toe nemen. Het was dit of helemaal niks. De rieten boodschappentas snijdt in haar handen. En dat in deze hitte. Ze loopt al zo moeilijk door de bekkeninstabiliteit.

Thuis aangekomen doet ze haar hoofddoek, in die tijd was dat allemaal nog geen probleem, af en gaat voorzichtig zitten op een door haar man zelfgemaakte houten krukje. Het woestijnzand waait door de kieren van de houten hut naar binnen en de deur kraakt aan alle kanten. Het is maar tijdelijk herhaalt ze nog eens voor zichzelf. Totdat de telling voorbij is.

Haar man trof ze niet thuis. Zou hij dan eindelijk naar de bouwmarkt zijn om de spullen te halen zodat hij de babykamer af kan maken? De wieg is slecht nu nog een hoopje stroo in de hoek naast de ezel. De vrouw trakteert zichzelf op een beker warme melk met honing. Dat helpt, haar spierspanning neemt direct af en ze ontspant.

Van haar had het allemaal niet gehoeven, die lange reis niet en die zwangerschap ook niet. Maar jah, sinds dat akkefietje in het tuincentrum met de appelboom heeft ze als vrouw weinig te vertellen. En ze is natuurlijk wel uitverkoren enzo. Ze wil ook niet dan men haar ondankbaar vindt. Als alles straks maar goed gaat met de baby, dan komt alles in orde.

Aan de slome en slepende passen door het mulle zand herkent de jonge vrouw haar man. Daar is hij dan eindelijk. Vermoeid stapt hij over de nog aan te leggen drempel van hun hut. Zijn baard is al meer dan een half jaar oud en hangt vol met zweetdruppels en stof. De gaten vallen in zijn grijze Nine Inch Nails-tshirt en zijn handen zitten onder de kloven en opgedroogd bloed.

Zuchtend en steunend gooit hij de pluggen en het schuurpapier in de hoek en ploft neer in het zand. Geïrriteerd zegt ze tegen haar man: “Je weet toch dat ik over minder dan een maand ben uitgerekend, wanneer ga je nou eindelijk eens die wieg afmaken?” De timmerman reageert nauwelijks en bromt wat over dat hij nog steeds niet uitgerust is van de lange reis en dat hij het werk op de zaak niet alleen aankan allemaal. Het wordt haar teveel; ze is al maanden van huis, maakt voortdurend ruzie met haar man die maar niks aan het hutje klust waar zij straks moet bevallen en ze kan door haar conditie nauwelijks meer lopen.

Ze is ten einde raad en barst in snikken uit. Haar man belooft voor de zoveelste keer beterschap maar ze weet nu al dat er niks uit zijn handen zal komen. Dan krijgt de vrouw een epifanie: Lodewijk, Thomas en John. John moet ze hebben; dat is immers die wijze Moor. Ze begint aan haar noodkreet “Beste John, help mijn man is klusser en ik heb er geen vertrouwen meer in dat het ooit nog goed komt met het houten hutje waar we nu op 15 vierkante meter wonen (dat inclusief de kookplaats met het spit). Zeker niet met die kleine onderweg. Dit is mijn smeekbede, help ons alsjeblieft. “ Ze vouwt het papier dicht en sluit haar ogen.

Op dat moment, ver weg in de Lage Landen, ziet John vanuit zijn net aangelegde terras een heldere ster oplichten aan de hemel. Dit is het teken waar hij op heeft gewacht. Hij pakt zijn gereedschapskist en vertrekt naar de houten hut in de woestijn. Met een welkomstcadeau: een tegoedbon van de Praxis. Want als John de Moor, de vertegenwoordiger van alle klussers, kan je nooit met lege handen komen. De redding voor Maria is godzijdank nabij.

Jeuk

Heb jij wel eens je broek tussen je billen gehad? Dat je dacht “hee, dat zit niet lekker, en het staat vast ook niet zo mooi.” Of je rokje? Dan is het hele effect van het rokje weg. Dus wat doe je dan? Niets? Nee toch zeker? Ik zou het wel weten. Ik zou dan even mijn broek of rokje goed doen. Is dat erg?

Heb je wel eens jeuk aan je kont gehad dan? Dat je loopt en je gaat er helemaal raar van heen en weer. Of je zit en je wiebelt ervan. Wat doe je dan? Niets? Of toch maar even krabben? Wat een duivelse dilemma’s. Ik heb de film Sophie’s Choice nooit gezien maar ik denk dat het over zoiets gaat. Krabben of niet krabben, broekje laten zitten of toch even recht trekken.

Dan mag je blij zijn dat je geen BN-er bent. Laat staan een een BW-er (Bekende Wereldburger). Als je dan eens een keer jeuk aan de bips hebt wordt het meteen wereldnieuws. Ontluisterend om te zien hoe Shakira hier ongegeneerd aan haar billen krabbelt! Daar gaat je ideaalbeeld. Ook Shakira heeft jeuk en ze krabt aan haar billen. Dat is wel een paar woorden in de krant waard. Ze is gespot met een nieuwe vriend en ze krabt aan haar billen. Zou daar misschien enig verband tussen zijn? Misschien heeft Gerard Piqué haar die jeuk bezorgd? Vragen, vragen, vragen.

De volgende keer dat je billen jeuken, denk dan maar aan Shakira en wees dankbaar voor het feit dat jij hier in Nederland in alle vrijheid kan krabben. Dan zal de opluchting nóg groter zijn.

Een baby met naar voren gekamd haar

Het is weer (of nog steeds) Justin Bieber wat de klok slaat. Van de week is de film over zijn leven in premiere gegaan. Ik neem aan dat dit een heel korte film is, het mannetje is 15 of 16. Een goede inzending voor het festival van de korte film. Helaas heb ik de film nog niet gezien, hopelijk komt daar snel verandering in. Als er iemand is die met me mee wil, graag, hoewel de meeste lezers hier geen tieners zijn, maar wie weet.

Ik las dat Justin in de afgelopen weken ook een mening heeft gekregen. Dat had hij eerst niet, maar zijn management wil hem vast binnenkort de volwassenheid intillen en dacht "Een mening is een goed begin". Een volwassen mening. Eerder had hij al een kindermening ("ik hoef geen vriendin" aka "meisjes zijn stom"), nu dus ook een paar volwassen opinies.

Om te beginnen heeft Justin nu wel een vriendin, ook een kind-ster, genaamd Selena Gomez. Eerder werd hij al gekoppeld aan Kim Kardashian (die vervolgens doodsbedreigingen van woedende Bieber-fans kreeg), maar dat was natuurlijk niet waar, Kardashian is geen pedofiel. Het feit dat Bieber nu echt een vriendin heeft betekent dat hij ook een mening over seks moet hebben. Als kind-ster heeft hij immers een voorbeeldrol. Geheel tegen de verwachting in is hij niet tegen seks voor het huwelijk. Slimme jongen, hij wilde niet het gezeur dat Britney Spears over zich heen kreeg toen bleek dat ze het (uiteraard) wel ongetrouwd had gedaan (met die andere Justin).

Als klap op de vuurpijl heeft Justin in het verlengde van een relatie en seks ook iets te zeggen over abortus: Justin Bieber is tegen abortus. Zo. Dat je het maar even weet. Wellicht omdat abortus voor hem toch wel heel dichtbij komt. Zoals bejaarden dichter bij de dood staan, staat Justin Bieber dichter bij abortus. Bieber laat liever een ongetrouwde tiener een kind krijgen. Nog een baby met van dat naar voren gekamde haar.

Ik sluit me aan bij wat Margriet van der Linden retwitterde: "Justin Bieber has come out against abortion. Because the fate of a woman’s body should totally be influenced by a kid who’s never seen one."

Vieze Vogels - Johan Derksen

Als ik Johan Derksen zie dan ruik ik het huis van onze oude buren. De muren waren daar vergeeld, in de hoeken was het behang zelfs bruin en ook over de gordijnen hing een waas van nicotine. De buren waren kettingrokers. Wat ook niet hielp was dat ze een dik, zwart, lui hondje hadden dat altijd onderuitgezakt op de bank lag te stinken. Voeg daar een voorliefde voor de Indische keuken aan toe en je weet ongeveer hoe het daar rook.

Dat ruik ik als hem zie. Dat vettige, ongewassen haar, die onverzorgde walrussnor, een stoppelbaard, alles wijst erop dat deze man niet erg gezond leeft. Hij ziet eruit alsof hij vaste klant is bij de afhaalchinees en elke avond zijn babi pangang naar binnen slobbert voor de televisie, weggespoeld met een blik bier en als toetje een pak shag. Zou deze man een vrouw hebben? Als dat zo is kan het alleen maar een soort Diana Charité zijn, iets anders kan ik me er niet bij voorstellen. Maar eerlijk gezegd denk ik dat hij alleen is. Ongewenst alleen. Iets met een akelige scheiding. Misschien dat hij daardoor zo venijnig is, bijvoorbeeld tegen Hans Kraaij jr. Wat dan wel weer heel grappig is. Maar ook een beetje zielig.

Van Eef begrijp ik dat hij heel liefdevol kan vertellen over zijn overleden vrouw. Ik heb dat nooit gehoord, ik zie hem alleen maar vies achter een tafel met andere Vieze Vogels (René van der Gijp!) over voetbal fulmineren. Zo blijkt maar hoe je je kan vergissen in een Vieze Vogel. In elke Vieze Vogel schuilt wellicht een heel gevoelige man. Denk daar aan als je er weer een ziet. In de bus. Of op straat. En geef hem dan eens een keer wat wisselgeld voor het slaaphuis.

I heart... Sylvia Witteman

Via twitter leer je nog eens wat mensen kennen. Sylvia Witteman bijvoorbeeld, die kende ik niet. Iemand stuurde een tweet van haar door, ik moest lachen en ik ben haar gaan volgen. Vervolgens heb ik ook wat columns van haar gelezen en inmiddels ben ik de gelukkige bezitter van haar kookboek (met de toepasselijke titel Koken met Sylvia Witteman. Wat mij doet denken aan Koot en Bie's Koken met Henk Molenberg, waarbij Henk Molenberg telkens het hoofdingrediënt van elk recept was. Smeer Henk Molenberg in met roomboter, dat soort dingen).

Sylvia Witteman is getrouwd met de hoofdredacteur van de Volkskrant, Philip Remarque. Ze schrijft zelf ook voor de Volkskrant. Opmerkelijk genoeg is Witteman helemaal niet zo links als je zou verwachten bij iemand die werkt voor een dergelijke krant met een dergelijke echtgenoot. Dat vind ik leuk. Niet dat ze onlinks is, maar dat ze onlinks is bij een linkse krant. Dat getuigt van lef, en het siert de Volkskrant dat ze haar een podium geeft (en nee, dit was al in de tijd van Pieter Broertjes).

Maar bovenal heeft Sylvia Witteman humor en zelfspot. Heerlijk hoe ze in haar tweets openbaar maakt hoe zij, net als ieder ander eigenlijk, worstelt met alledaagse probleempjes: van aangebrande worst tot een writersblock tot kinderpartijtjes tot heimwee. Mooi om te zien dat iemand met een goed stel hersens niet meteen allemaal pretentieus gelul hoeft te bezigen. Niet iedereen is het hier echter mee eens. In zijn column haalt Roland Danckaert eens even lekker naar haar uit. Hij vindt haar oppervlakkig en dom, ondanks dat ze waarschijnlijk hoog zal scoren bij een IQ-test. Hij geeft twee voorbeelden om deze opvatting te onderbouwen: ze vindt het Engelse links-rijden gevaarlijk en ze twittert of er iemand weet waar je lekkere knoflook kan halen. Dat je dit niet zo interessant vindt kan ik me voorstellen, niet iedereen kan zich nu eenmaal druk maken om hetzelfde, maar dat Danckaert Witteman meteen als dom bestempelt is wel heel kort door de bocht. En dan ook nog eens met je eigen opleidingsniveau op de proppen komen is ronduit triest! Waar hij vervolgens zijn redenering over rechtvaardig en onbaatzuchtig denken en handelen vandaan haalt is al helemaal onbegrijpelijk.

Maar goed, smaken verschillen, daar weet Sylvia Witteman in ieder geval alles van. Ik geniet van haar tweets en van haar columns, maar ik ben dan ook dol op koken en andere burgerlijkheid. Misschien ben ik zelf ook wel oppervlakkig en dom. Net als al die andere columnisten met hetzelfde oppervlakkige toontje.

Overigens kreeg ik bij een bezoek aan haar website de volgende automatisch gegenereerde advertentie voorgeschoteld: "Menstruatieprobleem? Maasstadziekenhuis" Dat zegt misschien veel meer over haar interesses en die van de bezoekers van haar website.

Patatje Grozny

Oud-voetballers bouwen graag af door ergens in een ver oord een kansloos voetbalteam te trainen (of er te spelen) tegen een gigantisch salaris. Frank de Boer speelde voor een team in Qatar, David Beckham bij Los Angeles Galaxy, Guus Hiddink spant de kroon door Australië, Rusland, Zuid-Korea en Turkije te trainen.

Vanochtend hoorde ik in Ochtendspits dat Ruud Gullit trainer wordt bij FC Terek Grozny in Tsjetsjenië. Aan de aanwezigen werd gevraagd waarom hij dat gaat doen: "omdat hij dan heel veel geld kan verdienen, gelijk heeft hij!" Nu ben ik de laatste om iemand te bekritiseren vanwege het salaris dat hij verdient of 'graaierij', maar het "gelijk heeft hij" schoot mij in het verkeerde keelgat.

Terek Grozny is de club van de Tsjetsjeense president Kadyrov, een man die verantwoordelijk is voor de gewelddadige onderdrukking van dissidenten in zijn land. Hij en zijn vader (de vorige president van Tsjetsjenië) hebben eerst gestreden voor onafhankelijkheid van Rusland ("Er zijn zo veel meer Russen dan Tsjetsjenen, iedere Tsjetsjeen zou 150 Russen moeten doden"), toen dat niet lukte is hij omgedraaid en heeft hij alle rebellen laten afmaken. En waarschijnlijk ook zijn eigen vader zodat hij zelf president kon worden. Nu is hij grote vrienden met Moskou, dat hem zijn gang laat gaan zo lang Tsjetsjenië zich maar gedeisd houdt.

Van de site van Stichting Vluchteling:

Sinds 2005 is het conflict tussen Rusland en Tsjetsjenië verminderd door de installatie van een op Rusland georiënteerde regering onder leiding van president Kadyrov. De aanpak van rebellen is in handen gegeven van de Tsjetsjeense regering. Hierdoor zijn interne spanningen tussen regeringsgezinden en rebellen toegenomen. De vijandigheden en onveiligheid in Tsjetsjenië duren voort door de hoge werkloosheid, corruptie en vervolgingen door rebellen en de regering.

Burgers zijn het grootste slachtoffer. Het land is kapot geschoten en de economie is geruïneerd. Tijdens beide periodes van geweld raakten zo’n 600.000 mensen ontheemd. Dit waren voornamelijk Tsjetsjenen, maar ook andere bevolkingsgroepen. Een groot aantal van hen keerde na het ergste geweld terug, maar niet iedereen durfde of kon deze stap nemen. Tsjetsjenië telt naar schatting nog 60.000 ontheemden. Daarnaast verblijven ongeveer 66.000 Tsjetsjenen in Ingoesjetië, Dagestan en Rusland.

Terug naar Ochtendspits: "Zou Estelle Gullit dan lekker in Grozny gaan wonen?" "Nee, Gullit kennende vliegt hij af en toe op en neer naar de Tsjetsjeense hoofdstad voor een training." Hij weet dus wel heel goed dat het in Grozny niet prettig is (in de jaren negentig is de hoofdstad met de grond gelijk gemaakt), daarom pakt hij liefst met minimale inspanning een riant salaris. Lekker het geld van een corrupte president cashen en Estelle kan rustig in de P.C.Hooftstraat blijven winkelen. Gelijk heeft hij!

Een verklaring

Onlangs schreef ik over het verbreken van de relatie tussen Macaulay Culkin en Mila Kunis. Van de week werd ik door een vriend geattendeerd op een op nu.nl verschenen berichtje dat een hoop over die relatie én break-up kan verklaren. Volgens het bericht vertelde Mila in (de Amerikaanse) Cosmopolitan dat zij jarenlang aan één oog blind was. Enkele maanden geleden werd ze pas geopereerd en kon zij weer met beide ogen zien.

Ik kan me nu zo voorstellen dat zij, toen zij Macaulay Culkin leerde kennen, dacht dat hij alleen maar lelijk léék. Ze is er vast jarenlang van uit gegaan dat zijn rare gezicht werd veroorzaakt door haar oogafwijking. Toen ze zich onlangs liet opereren en na een paar dagen haar beide ogen weer kon gebruiken is ze zich vast kapot geschrokken. Haar oogoperatie heeft haar misschien toen ook de ogen geopend voor andere aspecten van hun relatie waarover ze ontevreden was. In combinatie met zijn scheve gezicht en ziekelijke uiterlijk was dat misschien de druppel. Daar komt vast bij dat andere mannen, met een beter zicht, ineens een stuk aantrekkelijker werden. Ik stel me zo voor dat Macaulay na de operatie Mila eerst een paar dagen liefdevol heeft verzorgd maar bruut buiten de deur is gezet tot het verband van haar oog af mocht.

Of zou Macaulay jarenlang tegen Mila hebben gezegd dat ze nu toch eens echt wat aan dat oog moest doen omdat hij niet nog langer haar spullen bij elkaar wilde blijven zoeken en niet steeds voor haar chauffeur wilde spelen en heeft hij haar toen zij dat naliet uit pure ergernis gedumpt? Meteen na zijn dumpactie ging Mila onder het mes zodat ze nu voor zichzelf kan zorgen.

Of vond Macaulay het aantrekkelijk een halfblinde vriendin te hebben en heeft zij na de break-up uit recalcitrantie haar oog laten opereren, net zoals mijn zus die alles roze schilderde toen ze na jaren bij haar vriend weg ging die niet van roze hield. We zullen het ware verhaal achter deze relatie en het einde ervan waarschijnlijk nooit weten. Jammer.

Uit elkaar

Macaulay Culkin is weer vrijgezel. Ik zei van de week in een vlaag van verstandverbijstering tegen mijn geliefde ‘Macaulay Culkin is uit elkaar.’ Begrijpelijkerwijs ontlokte deze opmerking een hoop gelach.

Wat mij aan dit bericht nog het meest verbaasde was niet dat Macaulay (wie noemt zijn kind zo?) weer vrijgezel was maar vooral hoe deze rare en toch wel lelijke jongen een vriendin had kunnen vinden. Niet dat ik vind dat rare lelijke mensen hun leven lang vrijgezel moeten blijven, maar van bijvoorbeeld Ryan Reynolds kan ik begrijpen dat en waarom hij een vriendin heeft (ik snap dan weer niet waarom ze bij hem weg gaat, rare Scarlett Johansson!), maar van Macaulay Culkin zie ik de aantrekkelijkheid niet zo in. Waarschijnlijk geldt hier het doodgeslagen gezegde ‘op ieder potje past een dekseltje’.

Maar toen ik hoorde wie zijn vriendin (inmiddels dus ex) was, nam mijn verbazing eerder toe dan af. De jongen is zeven jaar samen geweest met Mila Kunis. Zeven jaar lang was zij zijn dekseltje. Ik snap dat niet. Voor hen die niet weten wie zij is, zij is dat knappe meisje uit de That’s 70’s show en uit de briljante film ‘Forgetting Sarah Marshall’ (als je die nog niet gezien hebt, echt kijken, ik heb er zo hard om moeten lachen). Zij is zo knap en grappig dat ik ergens ver weg zou begrijpen als mijn man mij voor haar zou verlaten. Ok, ik zou t niet leuk vinden, maar ik zou het wel begrijpen. En zij heeft zeven jaar lang bij Macaulay Culkin in bed gelegen. Bizar.

Mijn geliefde was overigens al op de hoogte van het feit dat Culkin weer vrijgezel was omdat de topic op twitter ‘trending’ bleek. Dat wil zeggen de hashtag Macaulay Culkin was trending. Niet Mila Kunis. Ook dat snap ik niet. Iedereen wil toch weten dat Mila Kunis weer beschikbaar is? Het is een rare wereld.