De herlezen favorieten

Ik ben gezegend met een grote volle boekenkast, met een chaotische en redelijk ongesorteerde inhoud. Met eerste edities, feestedities en uitheemse boekenleggers. Bloemen houden van mensen zeggen ze wel eens, maar vooral boeken houden van mij. Er gaat geen vakantie, verjaardag of huwelijk voorbij zonder boeken.

Een aantal van hen hebben een meerwaarde. Omdat ik ze kreeg van een dierbare. Omdat ik tijdens het lezen tot tranen toe geroerd was. Of omdat ik ze op een exotische bestemming kocht. En het zijn die boeken die tot de lucky few behoren: zij werden herlezen. Hieronder een kleine selectie.

NB: Ik heb de boeken in het Engels gelezen, maar plaats hier de Nederlandse titel.

Het oneindige verhaal – Michael Ende
Eerlijk is eerlijk, het begon met de film. Ik was eigenlijk te jong en de film eigenlijk te spannend. Tranen met tuiten toen het witte paard in het moeras verdronk en slapeloze nachten van het monster uit het Niets. De echte liefde voor het verhaal kwam pas toen ik het boek las en erachter kwam dat het helemaal niet per se alleen een spannend kinderboek is. De verleidingen die Bastian wel of niet doorstaat in de Stad der Oude Keizers zijn prachtig subtiel beschreven. Kan Bastian eerlijk blijven of wordt hij gegrepen door het verlangen naar macht?

Puber / De vanger in het graan – J.D. Salinger
Als er in mijn puberteit posters van Holden Caulfield hadden bestaan, dan had ik ze zeker weten boven mijn bed gehangen. Niet zozeer vanwege dwangmatig dwepen met een gestoorde puber, maar omdat dit voor mij gevoel het eerste grotemensen-boeken was dat ik in het Engels las. En het mocht ook nog op mijn lijst! Het boek en de gedachten van Holden waren voor mij een beetje als het stopzinnetje van het hoofdpersonage zelf: “It damn near killed me”. Maar dan op een prachtige manier.

De geverfde vogel – Jerzy Kosinski
Het tragische leven van een jongen op het Oost-Europese platteland. Een verhaal over de grenzen van menselijke waardigheid en de gruwelijkheden waar iedereen tot toe in staat is. Over wrede Duitsers en net zulke wrede Poolse boeren. Het taalgebruik in het boek is niet zo moeilijk, de gruwelijkheden worden bijna achteloos geschreven. Daardoor wordt het alleen maar erger. Tot een kotsende lezer aan toe. Het boek was jarenlang verboden in Polen en de auteur werd ervan beschuldigd om door de holocaust met een korreltje zout te nemen, zo van de oorlogsmisdaden te kunnen profiteren.

Wat zijn jouw herlezen favorieten?