woensdag 26 januari 2011

I heart... Sylvia Witteman

Via twitter leer je nog eens wat mensen kennen. Sylvia Witteman bijvoorbeeld, die kende ik niet. Iemand stuurde een tweet van haar door, ik moest lachen en ik ben haar gaan volgen. Vervolgens heb ik ook wat columns van haar gelezen en inmiddels ben ik de gelukkige bezitter van haar kookboek (met de toepasselijke titel Koken met Sylvia Witteman. Wat mij doet denken aan Koot en Bie's Koken met Henk Molenberg, waarbij Henk Molenberg telkens het hoofdingrediënt van elk recept was. Smeer Henk Molenberg in met roomboter, dat soort dingen).

Sylvia Witteman is getrouwd met de hoofdredacteur van de Volkskrant, Philip Remarque. Ze schrijft zelf ook voor de Volkskrant. Opmerkelijk genoeg is Witteman helemaal niet zo links als je zou verwachten bij iemand die werkt voor een dergelijke krant met een dergelijke echtgenoot. Dat vind ik leuk. Niet dat ze onlinks is, maar dat ze onlinks is bij een linkse krant. Dat getuigt van lef, en het siert de Volkskrant dat ze haar een podium geeft (en nee, dit was al in de tijd van Pieter Broertjes).

Maar bovenal heeft Sylvia Witteman humor en zelfspot. Heerlijk hoe ze in haar tweets openbaar maakt hoe zij, net als ieder ander eigenlijk, worstelt met alledaagse probleempjes: van aangebrande worst tot een writersblock tot kinderpartijtjes tot heimwee. Mooi om te zien dat iemand met een goed stel hersens niet meteen allemaal pretentieus gelul hoeft te bezigen. Niet iedereen is het hier echter mee eens. In zijn column haalt Roland Danckaert eens even lekker naar haar uit. Hij vindt haar oppervlakkig en dom, ondanks dat ze waarschijnlijk hoog zal scoren bij een IQ-test. Hij geeft twee voorbeelden om deze opvatting te onderbouwen: ze vindt het Engelse links-rijden gevaarlijk en ze twittert of er iemand weet waar je lekkere knoflook kan halen. Dat je dit niet zo interessant vindt kan ik me voorstellen, niet iedereen kan zich nu eenmaal druk maken om hetzelfde, maar dat Danckaert Witteman meteen als dom bestempelt is wel heel kort door de bocht. En dan ook nog eens met je eigen opleidingsniveau op de proppen komen is ronduit triest! Waar hij vervolgens zijn redenering over rechtvaardig en onbaatzuchtig denken en handelen vandaan haalt is al helemaal onbegrijpelijk.

Maar goed, smaken verschillen, daar weet Sylvia Witteman in ieder geval alles van. Ik geniet van haar tweets en van haar columns, maar ik ben dan ook dol op koken en andere burgerlijkheid. Misschien ben ik zelf ook wel oppervlakkig en dom. Net als al die andere columnisten met hetzelfde oppervlakkige toontje.

Overigens kreeg ik bij een bezoek aan haar website de volgende automatisch gegenereerde advertentie voorgeschoteld: "Menstruatieprobleem? Maasstadziekenhuis" Dat zegt misschien veel meer over haar interesses en die van de bezoekers van haar website.

9 opmerkingen:

  1. ik vind het ook echt zo geweldig dat de kookcolumniste van de volkskrant niet links is! echt hoor, ik ben helemaal klaar met die linkse gerechten. bah. als ik een recept van sylvia witteman volg, kijk ik na afloop altijd tevreden op mijn bord. lekker rechts eten, denk ik dan.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Haha ja, een typisch geval van rechts lullen én rechts vullen!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. I [hartje] Sylvia. En I [hartje] Caar.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik vind Sylvia Witteman een vaardige columniste en een zeer goede kookboekenschrijfster met een hilarisch beeldend taalgebruik. Van politieke journalistiek heeft ze niet veel begrepen, maar dat heeft ook totaal haar interesse niet, zoals ze buitengewoon grappig beschrijft in een passage in 'Het Bearnaise-syndroom'. Wanneer huisgenoot P. en hun Russische vrienden tijdens de Wende in Moskou de straat opgaan om e.e.a. live mee te maken en erover te rapporteren, gaat Syl na korte tijd totaal vernikkeld weer naar huis om lekker te gaan koken. Dat was haar bijdrage aan de revolutie. Sylvia houdt nogal van ruimhartig koken en vindt mensen die op hun gewicht letten zielige health freaks. Ik snap dat wel, maar ikzelf bijvoorbeeld draag nou eenmaal liever maat 38 dan maat ergens hoog in de veertig en dat vergt nogal wat wanneer je boven de 25 bent. Wat mij wel stoort aan haar tweets is dat ze zich als een typische geimporteerde Amsterdammer gedraagt, maar daarin staat ze niet alleen: alles wat binnen de A10 gebeurt is l'ombelico del mondo en de rest van NL, daar moet je niet heen willen want daar wonen enge burgerlullen m/v. Nou, daar kun je anno nu toch echt niet meer mee aankomen lijkt me...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dat Sylvia af en toe cocaïne snuift, was dat nu een grap van haar of meende ze dat echt?

    BeantwoordenVerwijderen
  6. @Anoniem: ik denk dat ze dat meende

    1. De hele Amsterdamse society snuift af en toe coke
    2. Sylvia Witteman is een levensgenieter dus dan past af en toe snuiven wel
    3. Als je af en toe snuift kun je in ieder geval zeggen dat je aan de lijn doet
    4. Coke is een heel probaat middel tegen hongerklop
    5. Sylvia schrijft voor bladen als Linda. Dat vraagt om sterke middelen

    BeantwoordenVerwijderen
  7. ok, domme vraag, is zij een dochter van?

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Nee, hij is wel haar oom. Peetoom zelfs, als ik het goed herinner.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik vind Sylvia Witteman ook echt geweldig! Ik heb de Volkskrant nu niet meer, maar ik moest altijd zó hard lachen om haar columns. Hilarisch geschreven. En haar tweets vind ik ook geweldig! Hm. Eigenlijk wil ik gewoon de Volkskrant weer.

    BeantwoordenVerwijderen