Op verzoek van Jan Kok schrijf ik vandaag over de kunst van het nietsdoen. Toen ik aanbood om dit onderwerp op me te nemen, dacht ik dat ik héél goed was in nietsdoen. Maar niets is minder waar…
Stel je het volgende scenario voor. Het is de start van mijn vrije dag, ik kom goed uitgeslapen uit bed en het lijkt net alsof ik zeeën van tijd heb. Een nog onaangeroerd ‘to-do’-lijstje ligt me op te wachten en vol goede moed start ik met… niksen. Ik aai de kat een paar minuten terwijl ze spinnend op m’n schoot zit. Ik kijk naar het nieuws, ’s ochtends vaak met Herman van der Zandt. Ik ga lekker uitgebreid douchen. Ik check teletekst. Ik luister naar de radio. Ik maak een boodschappenlijstje (ach, dat is op zich wel nuttig) en ik check op internet of er nog producten in de aanbieding zijn. En als ik dan toch achter de pc zit, kan ik ook wel even m’n mail checken, en m’n Facebook, en een forum waar ik lid van ben, en en en… Aan het einde van de dag, als ik weer mijn kat op schoot en een boek voor mijn neus heb, kom ik tot de conclusie dat ik eigenlijk alleen maar heb zitten niksen.
Maar niksen is iets anders dan niksdoen. Als ik niks, dan doe ik dus eigenlijk alsnog van alles. Als ik niets doe, dan doe ik ook écht niets. Hoe zou dat moeten? Gewoon voor je uit zitten staren? Nadenken over De Grote Vragen Des Levens? Mediteren? Luisteren naar de geluiden om je heen? Ineens moet ik denken aan een mindfullnesstherapie die ik geprobeerd heb te volgen. Het was niks voor mij. Ik moest op de grond gaan liggen en me bewust worden van alles wat er om me heen gebeurde, maar ik mocht er niets van vinden, ik mocht het niet veroordelen. Daar bleek ik erg slecht in te zijn. Nietsdoen? Ik kan het niet. Laat mij maar lekker niksen. Waar ben jij beter in, niksen of nietsdoen?
Leuke Blog!
BeantwoordenVerwijderenIk ben een kei in niksen, op dezelfde wijze als jij Han. Een kat op schoot is een goed excuus om nog even heerlijk te blijven zitten. Probleem is bij mij alleen dat ik dan voor het slapen nog snel wat 'nuttige dingen' wil doen. Zo stond ik gister om 23.00 een lamp van mijn muur af te halen....ach.
Wat leuk dat je met mijn suggestie aan de slag gegaan bent!
BeantwoordenVerwijderenJe verhaal is voor mij heel herkenbaar. Na ruim 30 jaar fulltime werken, heb ik nu een vrije dag in de week. Als ik aan het einde daarvan terugkijk, heb ik veel gedaan en het meeste daarvan valt in de categorie 'niksen' of 'kleine karweitjes'.
Zo'n dag heeft wel een gevoel van vrijheid en rust opgeleverd. Er hoeft niet van alles 'even snel na het werk' of 's avonds. Tegelijkertijd heb ik soms het idee dat ik wellicht niet nuttig bezig geweest ben. En in dit laatste zit 'm waarschijnlijk de crux. 'Ledigheid is des duivels oorkussen'. Het calvinisme heeft z'n sporen nagelaten.
Hoeveel tijd neem je werkelijk voor jezelf? Gewoon om te zitten, de kat te aaien of wat dan ook. Mediteren is meer dan gewoon zitten. In het begin is het 'werken' en heb je discipline nodig.
Waar ik beter in ben, niksen of nietsdoen? Mmmm, het wisselt. Ik laat de keuze ervan afhangen van het moment. Van wat het beste voelt.
Alleen, om echt te voelen heb je ook weer even een moment nodig waarop je nietsdoet...
Herkenbaar: onder niksdoen versta ik ook niksen. Een dag lang in joggingbroek op de bank met een kat op schoot tv-kijken of een boek lezen. Nikser dan dat wordt het niet. En dan ruim ik toch ook nog op, doe de was, verschoon het bed. Heerlijk!
BeantwoordenVerwijderen