On the Road - Jack Kerouac

Gepoogd dit boek te lezen voor onze vers opgerichte boekenclub. Afgelopen zaterdag was de bijeenkomst waarop we dit boek, onder het genot van borrel en later diner, bespraken. De meningen over deze klassieker waren nou niet bepaald lovend. Over het algemeen vond niemand het boek bijzonder boeiend. Sterker nog, we vonden het eigenlijk maar niets. Allereerst vind ik zelf, ik spreek maar even niet voor de groep, dat is meestal nogal eng, het boek niet bijzonder goed geschreven. Het mag dan allemaal heel baanbrekend zijn, dat schrijven aan één stuk door op een zogenaamde zelf gecreeërde ‘scroll’, het komt het verhaal niet echt ten goede. Er is geen hoofdstukindeling, iets waar ik nog best mee zou kunnen leven, maar ook geen echt plot. Ik zie heus alle achterliggende gedachten over vrij zijn, niet alledaags zijn, geen sleur, avonturen beleven, mensen ontmoeten, dingen stelen, vrouwen het bed in krijgen, ‘verhalen’ opdoen, oftewel zogenaamd ‘leven’ wel in het boek. Ik vind er alleen bar weinig aan. Het lijken een stel volwassen mannen die hun pubertijd niet echt te boven zijn gekomen, van rotbaantje naar rotbaantje gaan alleen om genoeg geld te verdienen om te reizen, te zuipen of aan drugs te komen. En passant zijn ze heel veel ‘on the road’ per trein, als lifter of met hun eigen auto. En maken ze zogenaamd vanalles mee. Hoewel ik het allemaal maar weinig boeiend vind al die 'avonturen'. Maar bovenal is echt oersaai aan dit hele boek de onverklaarbare interesse die deze mannen voor elkaar en voor hun verhalen kunnen opbrengen en waar dat hele boek maar over doordraaft. Er zit geen plot of karakterontwikkeling in, het is alleen maar beschrijving van wat ze nu weer voor ‘cools’ hebben gedaan. Het is eigenlijk de film ‘Naar de klote’ en dan voor twintig plussers van net na de oorlog. Zoals Caar het wist te zeggen: we zullen wel te bourgeois zijn om het allemaal op waarde te schatten. Bah.

2 sterren (van de vijf)

Caar besprak het boek eerder hier en gaf het 3,5 sterren