vrijdag 15 januari 2010

Lekker lezen

Tijdens mijn afwezigheid van ongeveer anderhalve maand (een maand in Nieuw-Zeeland op vakantie, dan de jaarwisseling in NL en vervolgens op congres naar Californië) heb ik een van mijn grote hobby’s weer nieuw leven ingeblazen: Lezen. Om precies te zijn heb ik in die tijd zeven boeken gelezen en er zaten wel wat aardige werkjes tussen. Vandaar dat ik ze allemaal in volgorde van lezen hieronder doorneem, wellicht dat dit anderen weer op een goed idee brengt.


1. Ivo Victoria – Hoe ik nimmer de ronde van Frankrijk voor min-twaalfjarigen won. En dat het me spijt
Hoofdpersoon Dries heeft in zijn jeugd een aantal fantastische verhalen over zichzelf bedacht, onder andere dat hij een top-wielrenner is. Hij wil nu het een en ander rechtzetten en gaat terug naar zijn Belgische geboortedorp om zijn jeugdvriend de leugens op te biechten. Zeer vermakelijk en droog geschreven.

4 sterren (van de 5)

2. Bernhard Schlink – Der Vorleser
Aangrijpend verhaal over een jongen van 15 jaar die een relatie krijgt met een vrouw van ergens in de dertig. Net zo plotseling als ze verscheen, verdwijnt ze ook weer uit zijn leven, om na enkele jaren weer terug te keren. Alleen ditmaal is de jongen rechtenstudent en de vrouw aangeklaagde in een rechtszaak. Op de terugreis in het vliegtuig vanuit NZ heb ik de film gezien, daar vond ik eerlijk gezegd vrij weinig aan, maar geef het boek een kans, want dat is wel een stuk beter, omdat je dan inzicht krijgt in de beweegredenen van de hoofdpersoon. Dat kan in een film niet zo makkelijk, tenzij je 40 minuten lang sfeerbeelden met een diepzinnige voice-over wilt uitzenden.

3,5 sterren (van de 5)

3. Tatiana de Rosnay – Haar naam was Sarah
Verdrietig boek. Het verhaal van een Joods meisje dat tijdens de razzia’s in Parijs gedeporteerd wordt, samen met haar hele familie, behalve haar broertje, dat zij thuis verstopt heeft in een geheime kast. Een Amerikaanse journaliste stuit per toeval op haar verhaal en ontrafelt de gehele geschiedenis van het meisje en daarmee ook het geheim dat haar Franse schoonfamilie met zich meedraagt. Het is een goed leesbaar boek, op de eerste hoofdstukken na, waarin de ervaringen van het meisje Sarah tijdens de deportatie en in het concentratiekamp worden geschreven. Naar mijn smaak was dit iets te plastisch. Geen literair hoogtepunt, wel gewoon een mooi boek, zeker als je op vakantie bent en flink door wilt lezen. Qua genre een geschikte opvolger van dames-van-vijftig-romans als Anna, Hanna en Johanna en het zou het ook goed doen als onderdeel van de Oprah-bookclub.

3 sterren (van de 5)

4. Markus Zusak – The Book Thief
Merkwaardig geschreven boek over een meisje dat tijdens WOII in de buitenwijken van München in een pleeggezin woont. Op de een of andere manier raakt ze geobsedeerd door boeken en lezen, en omdat ze geen boeken kan krijgen via de reguliere weg, steelt ze er af en toe een. Het boek is geschreven uit het perspectief van de dood en in een stijl waar ik behoorlijk aan moest wennen, maar op den duur went het wel en heb ik het boek vrij snel uitgelezen. Ik zou het echter niet snel aan iemand aanraden, omdat het vrij lastig leesbaar is. Wellicht is het in dit geval prettiger om de vertaling te lezen, zeker als je niet vaak in het Engels leest. Hierna had ik trouwens mijn portie WOII-literatuur wel weer gehad.

3,5 sterren (van de 5)

5. Maria Pessl – Special Topics In Calamity Physics
Het verhaal, het plot, is best spannend, al vind ik de vergelijking met The Secret History niet helemaal opgaan. Wat ik erg vervelend vond was dat het boek doorspekt is met citaten uit andere boeken, en dan niet in voetnoten maar in de lopende tekst, en het gaat dan overwegend om voor mij totaal onbekende werken uit de wereldliteratuur, geschiedenis of anderszins wetenschappelijke literatuur. Dit is irritant en voegt verder vrij weinig toe. Het lijkt er meer op dat de auteur graag aan iedereen wil laten zien hoe belezen ze is, kijk eens wat ik allemaal weet. Deze alinea’s heb ik op een gegeven moment maar overgeslagen en dat maakt het boek beter leesbaar en onderhoudend. Het verhaal gaat over een scholiere van 16, Blue van Meer, die telkens in een andere stad woont doordat haar vader elk jaar aan een andere universiteit lesgeeft.(Ergerniswekkend: het gedweep van Blue met haar o zo intelligente en briljante vader die overal boven staat en overal een spitsvondig antwoord op heeft). In haar laatste schooljaar besluit haar vader niet te verhuizen zodat ze het gehele jaar op één plek kan blijven wonen en naar school kan gaan. Op haar nieuwe school wordt Blue opgenomen door een populair, zelfingenomen puberkliekje, onder leiding van een charismatische lerares. Als later in het boek een van de hoofdpersonen dood gevonden wordt krijgt Blue van haar vrienden de schuld en gaat ze op onderzoek uit om haar naam te zuiveren. Eef vond de spannende plotwendingen het overmatig geciteer ruimschoots compenseren, ik ben daar nog niet helemaal uit. Het einde vond ik een beetje teleurstellend, ik moest de hele tijd aan die gasten uit Jiskefet denken die riepen “Ik wil een open einde! Een OPEN EINDE!”

3,5 sterren (van de 5)

6. Jack Kerouac – On the road
In opdracht van m’n nieuwe leesclub heb ik dit boek gelezen, een idee van Eef. Laat ik niet al mijn kruit verschieten en ook nog wat bewaren voor onze eerste bijeenkomst op 6 februari, maar het volgende wil ik wel alvast kwijt: De schrijfstijl is goed en niet gedateerd, maar dat is misschien ook wel logisch als je nagaat hoe revolutionair dit boek in zijn tijd was. Wat heel leuk aan dit boek is, is dat je veel leert over verschillende Amerikaanse steden en regio’s en als je, zoals ik, graag in Amerika komt is het altijd leuk om nieuwe ideeën op te doen voor een volgende reis. Vervelend was de onrust van de hoofdpersonen, het altijd ergens anders willen zijn, daar werd ik zelf ook zo onrustig van. Heel vermoeiend, een groep hysterische mannen die wegrennen voor hun verantwoordelijkheden en de ik-persoon die daar dan ook nog eens mee dweept. Kunstenaars die dwepen met het kunstenaarsschap. Maar goed, het is er zo een die je gelezen moet hebben.

3,5 sterren (van de 5)

7. Renske de Greef – En je ziet nog eens wat
Zeer geestig boek over een meisje dat vers van de middelbare school samen met een vriendin drie maanden in Tanzania in een weeshuis gaat werken. Het lijkt heel filantropisch, maar eigenlijk is het een vrij cynisch meisje dat door een soort verloren weddenschap naar Afrika gaat. Ik heb het boek in één ruk, namelijk in het vliegtuig van Chicago naar Amsterdam, uitgelezen en dat onder af en toe luid lachen. Dit boek kan ik iedereen aanraden, hoewel het nu natuurlijk alleen nog maar kan tegenvallen. Binnenkort ga ik haar debuut, Was alles maar konijnen, ook maar eens lezen. Die titel is namelijk wel heel erg waar.

5 sterren (van de 5)!!

En nu maar hopen dat ik deze leesverslaving kan vasthouden. De tv is gevaarlijk en loert overal. Zeker nu ik gisteren ben begonnen met het kijken van The West Wing. We zullen zien. Ik ben gisteren gelukkig ook weer in een nieuw boek begonnen, Eten, bidden, beminnen van Elizabeth Gilbert, maar ik vind de hoofdpersoon nu al, na zo’n vijftig pagina’s, een behoorlijk overspannen zeikerd, dus ik weet niet of ik dat 500 pagina’s volhoud. Echt een product van deze tijd, midden in de dertigers-crisis, de hele tijd zwelgend in haar eigen ellende en dan denken dat je de oplossing vindt in India of Italië of Indonesië, want die landen beginnen dus wel met de letter ‘I’, ‘ik’ dus. Als ik dan ook nog eens hoor dat dit het favoriete boek is van Nada ‘goh kan die lezen dan’ van Nie, dan weet ik dat ik met dit boek een weg vol ergernissen ben ingeslagen. Ik kom er op deze plek nog wel op terug, denk ik.

5 opmerkingen:

  1. Hee! de hoofdpersoon ís ook overspannen hè! in het eerste deel! En je moet het niet zien als de nieuwe Hermans maar als een goede vorm van chicklit. Dan valt t altijd mee. Zoals ik al eerder tegen je zei: "het is de MTV weekend break onder de boeken". Gewoon lekker lezen, meer niet...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik ben blijkbaar niet zo van de chicklit. Dat is lectuur voor als je eigenlijk te moe bent om te lezen. En als ik te moe ben om te lezen kijk ik liever naar de MTV weekend break. Van The Hills, uiteraard.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het eerste deel van Eat, Pray, Love is wel aardig. Je krijgt er honger van. Ze is in Italië en ze eet veel. Het tweede deel (mediteren in India) wordt al minder, maar ok, het gaat. Het derde deel, neuzelen in Indonesië, vind ik niet om door te komen. Vind het geheel heel erg Oprah, daar moet je tegen kunnen!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. You're back!!!!! :-) And with book tips!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Het is zeker heel erg Oprah.. Maar er zijn momenten dat je een vleugje Oprah in je leven nodig hebt!

    BeantwoordenVerwijderen