Vergeet niet spontaan te doen!

Dit is een gastcolumn van onze gastcolumnist M

Valentijnsdag. Het enige wat mij daar altijd in heeft aangesproken, is het idee dat mensen aan elkaar - al dan niet anoniem - kunnen laten weten dat ze elkaar zien zitten. Ik ben zo iemand voor wie het niet vanzelfsprekend is om zomaar op de vrouw af een date te regelen. Niet dat ik wacht tot Valentijn met het uiten van mijn gevoelens, maar als ik rond deze tijd een meisje op het oog heb, grijp ik de aanleiding soms wel aan.

Verder schaar ik me vooral onder de mensen die Valentijnsdag veel te commercieel vinden. En er is voor mij nog een reden waarom deze dag niet hoeft. En die reden is het initiatief van de Valentijn Helpdesk (jawel!): Nooit Meer Geen Bloemen met Valentijn. Het idee: meld je man aan bij de site, zodat hij een videoboodschap krijgt die hem duidelijk moet maken dat je bloemen wilt voor Valentijn. Ze proberen zichzelf er nog uit te redden door eenmaal het woord partner te gebruiken, maar het kwaad is al geschied. Deze site is vooral bedoeld voor vrouwen die hun man op willen geven. Want ja, het zijn natuurlijk altijd die vergeetachtige mannen die niet romantisch willen zijn op Valentijnsdag. Waarom dat onderscheid? Bestaan er geen vergeetachtige vrouwen?

En voordat mensen beginnen over de klassieke rolverdeling: ik heb ook daar zo mijn eigen theorieën over. Het verhaal daarachter is zo uitgebreid dat het een eigen column waard is, maar in het kort komt het hier op neer: ik ben voor volledige gelijkwaardigheid tussen man en vrouw. Het moet niet uitmaken wie nu precies wie niet of wel verwent. Als je dan zo’n site als de Valentijn Helpdesk in het leven roept, dan mag die best gericht zijn op mensen in plaats van alleen mannen of vrouwen.

Kijkend naar de site voel ik herkenbare frustraties opkomen. Destijds bij tv-programma’s als ‘Help, mijn man heeft een hobby’ en ‘Help mijn man is klusser’ had ik die frustraties ook. Want kunnen vrouwen geen rare hobby's of obsessies hebben (waar blijft 'Help, er staan 82 paar schoenen in onze kast')? En waarom is het logisch dat vooral de man een klusser is? Een slechte klusser is zo uitzonderlijk dat er een programma omheen verzonnen moet worden. Het is vooral dat constante idee dat mannen op weg geholpen moeten worden, dat mij irriteert.

Misschien hebben mannen wel een goede reden dat ze Valentijnsdag ‘vergeten’, namelijk dat ze er niets aan willen doen. En waarom zou je ze dan dwingen? Als het je echt hoog zit, kun je ook gewoon het gesprek aangaan, in plaats van dat je de ander subtiel probeert te veranderen met behulp van de Valentijn Helpdesk.

En hoe spontaan is dat bloemetje eigenlijk nog als je je partner via zo'n site moet dwingen? Het is alsof je zegt: "Hé, vergeet niet spontaan te doen!". Voor een echte romantische geste heb je geen speciale dag - laat staan een speciale site - nodig, toch?