Tip voor de koude winter: de ostrich

Nogal wat mensen hebben last van de druilerige winter, gezien het enthousiasme waarmee de Onesie vorige week ontvangen werd. Tijd om de outfit af te maken. Als je je toch opsluit in je cocon, doe het dan goed. Dat moeten de makers van de ostrich ook gedacht hebben.

De ostrich is, om kort te gaan, een slaapzak voor hoofd en handen. Op de site wordt het als volgt omschreven: OSTRICH offers a micro environment in which to take a warm and comfortable power nap at ease. It is neither a pillow nor a cushion, nor a bed, nor a garment, but a bit of each at the same time. Its soothing cave-like interior shelters and isolates our head and hands (mind, senses and body) for a few minutes, without needing to leave our desk.

Blijkbaar is het idee dat je dit op werk ('without leaving our desk') gaat gebruiken. Er schieten nu allerlei beelden door m'n hoofd. Hoe zouden m'n collega's reageren als ze me zo vonden? Zouden ze een ambulance bellen? Hoe is het om met je hoofd in een slaapzak op werk te liggen? Claustrofobisch? Mag het ook halverwege een vergadering? Of is dat dan weer niet sociaal acceptabel? Ik kan me momenten bedenken waarop je heel graag ineens een zak over je hoofd wilt trekken. Hét alternatief voor door de grond zakken. Als iemand vraagt of je zwanger bent. Als je van de zenuwen moet lachen als er net iets heel ergs verteld wordt. Als je een week later pas hoort over dat cruiseschip dat op de rotsen is gelopen.

De vraag is wel: hoe neem je zo'n ding mee? Past 'ie in je handtas? Of zit het in een handige, bijpassende tas, net als een slaapzak? Laat je 'm op je werk liggen, met het risico dat een van de schoonmakers zijn hoofd erin doet? Of, erger nog, iets anders. En hoe adem je eigenlijk? Wordt er een snorkel bij geleverd? En is je haar niet hartstikke statisch als je na een half uur powernappen je hoofd langs het fleece weer naar buiten trekt?

Een groot nadeel is wel dat de rest van je lichaam zichtbaar is. Ik zou alleen maar zitten denken of mijn collega's m'n 'wobbly bits' niet ongegeneerd gaan zitten bekijken terwijl ik me heb teruggetrokken in m'n cocon. Zo kan ik niet slapen, overmand door angst voor starende ogen. Ik zou me pas echt thuisvoelen in een micro environment als ik er helemaal in zit. Dus dan komt toch de onesie weer in beeld.

De onesie en de ostrich, een prachtige combinatie. Je bent duidelijk op zoek naar geborgenheid in eenzaamheid en dan bieden deze twee kledingstukken (als je het zo mag noemen) uitkomst. Teruggetrokken in je cocon. Als er toch iemand bij je in de buurt waagt te komen, vraag dan of hij of zij jou een paar uur lang met houten spatels wil slaan. Dan heb je meteen je eigen re-birthing geregeld. Zoveel vliegen in een klap, wat een vondst. Slaap lekker allemaal!