Gesprek

Recent gehoord in een nog niet zo heel lang geleden overvallen supermarkt in Utrecht. Denk aan netnoggeenTokkie-achtige mensen, drie in totaal, met een vet lokaal accent. Het was eigenlijk ook geen gesprek maar een monoloog. Van een hele zielige meneer die naar sigaren en bleek stonk en een ontzettend afgedragen nepleren jack droeg.


"Ach Annie, nou het gaat helemaal niet hoor. Nee, en ik moest ook nog naar het ziekenhuis. Die wachttijden van tegenwoordig zijn echt niet meer normaal hoor. Iedereen hepper last van, en nooit zijn ze telefonisch te bereiken. Maar goed, ik kon dan na een week of 12 terecht en ondertussen had ik allemaal pillen van de dokter gekregen. Ik werd niet goed van de bijwerkingen, te zweten als een otter lag ik op de bank. En dan weer te rillen van de kou. En mn buik he ja daar was het natuurlijk allemaal om te doen. Zo hard als een plank. En naar de wc, ho maar!
Nou goed, ik naar de specialist. Laten ze eerst allemaal spoeddingen door maar goed toen zat ik daar dus. Er waren toch kwaadaardige cellen gevonden. Schrok me kapot mens maar je hoort het vaak tegenwoordig. Iedereen ken wel iemand met de K. En nu dus ook bij mij, Annie. Dat het mij nog moet overkomen op deze leeftijd. Je praat er toch niet zomaar met iedereen over weet je wel. Het is toch wel een ding. Zeker vanwege nou ja de gekke plek.
Maar goed ik kon dus meteen op die tafel gaan liggen want ze moesten nog allemaal meer onderzoeken doen en weet ik veel wat. Hup, broek op de knietjes en op de buik. En daar lag ik dan hoor. Ik maakte nog een grapje tegen de dokter, je weet wel om de spanning te breken: 'Dokter, doet u een beetje voorzichtig want u heb het natuurlijk al meteen gezien.' 'Wat bedoelt u, meneer?' 'Nou dat ik niet gewend ben dat er daar wat ingaat natuurlijk, het is voor het onderzoek dat snap ik wel maarre nou ja dat u natuurlijk meteen al zag dat ik gewoon getrouwd ben. Want ja homo's herken je aan een uitgelubberd gat.' "