Wk-troep de hoogste prioriteit

Met nog bijna twee weken te gaan tot de aftrap is de wk-gekte al in alle hevigheid losgebarsten. Eigenlijk was de gekte een paar weken terug al losgebarsten, toen zag ik de eerste vlaggetjes en versiersels in de winkel liggen. Ik kreeg er een beetje het Paas- en Sinterklaasgevoel bij. Dat opstandige gevoel: het is verdorie pas februari en nu liggen er al paaseitjes in de schappen. De feestdagen zijn nog niet koud voorbij! En: jemig, het is nog hoogzomer en daar zijn de eerste pepernoten al. Ik weiger om pepernoten te kopen vóór de intocht van Sinterklaas! Ik heb ook zo mijn principes.

Aan die principes heb je natuurlijk helemaal niks, je wordt net zo hard overspoeld door oranje vlaggetjes, dan kan je stampvoeten tot je erbij neervalt. Wel ben ik blij dat bij ons in de straat nog helemaal niets oranje te ontdekken valt. Bij Eef was dat indertijd wel anders. Ik weet nog goed dat zij zich een paar jaar geleden kapot schrok van de buurman die ineens lachend bij haar op één hoog op een ladder voor het raam stond met een slinger vlaggetjes. Binnen no time was de hele straat versierd en van alle bewoners werd verwacht dat zij hiermee instemden. Mocht je dus niet aan zoiets mee willen werken, dan lijkt het me verstandig om nu alvast rond te gaan rijden door de verschillende wijken van je (potentiële) woonplaats. Dit is hét moment om te zien of een wijk of straat wel helemaal OSM is.

Verbazingwekkend is de inventiviteit die zich rond dit soort evenementen aan de dag legt en ook het budget dat sommige mensen hiervoor inruimt. Hetzelfde soort mensen koopt zich rond de jaarwisseling helemaal lens aan vuurwerk en spaart het hele jaar om honderden euro's weg te spelen op de kermis. Iedereen mag natuurlijk met z'n geld doen wat hij wil, ieder z'n meug, maar ik zou toch liever een week op vakantie gaan dan voor duizend euro vuurwerk wegschieten. Maar nee, ook nu weer heeft het kopen van wk-troep de hoogste prioriteit.

Gisteren zag ik een man van een jaar of vijftig in een oude Opel Astra die zo versierd was dat ik betwijfel of die wel zo de weg op mag. Ik moet zeggen dat ik het heel treurig vind, een volwassen man in een versierde auto. En dat dan weken lang. Weken lang met aan weerszijden van de auto een oranje vlag. Op de voorruit twee 3D minivoetballen-stickers met gebarsten-ruit-effect. Een oranje voetbal aan de antenne, oranje wieldoppen, de autostoelen in oranje shirtjes gestoken, op de hoedenplank drie reusachtige oranje wuppies en aan de achteruitkijkspiegel bungelt een gigantische, pluchen, oranje leeuw. Hij had vast ook zo'n sticker van Casper (van Hobbes) die over een flitspaal plast en eentje van een haai die het Christelijke visje opeet. Prachtig.

Ik zit er nu wel op af te geven, maar ook ik zwicht wel eens voor de druk van de commercie. Je moet het de reclamebureau's nageven, ze weten wel steeds leukere dingen te verzinnen en een aantal daarvan staat zeker op mijn verlanglijst. Hoog genoteerd staat het Tuc kratkussen: een kussen in de vorm van een tucje, waarmee je lekkerder op een bierkrat kan zitten. Dat hadden ze moeten hebben toen ik nog op kamers woonde, briljant! De Praxis thuistribune staat ook hooggenoteerd. Maar op eenzame hoogte staat voor mij de oranje Bavariajurk, gewoon omdat het eindelijk een oranje item is waarmee je er niet walgelijk lomp uitziet. Enige probleem is wel dat wij thuis geen bavaria drinken en het ook niet willen drinken, omdat het simpelweg smerig bocht is. Mocht je nou net een krat in huis hebben gehaald en niet weten wat je met de jurk moet doen, laat het me weten, ik zal hem zeker dragen tijdens het wk!