Verantwoorde Arthouse-films

Ik ben een fervent filmliefhebber. Misschien niet zo fervent als gastcolumnist HG, maar toch wel fervent. Als mensen mij vragen naar mijn favoriete films, dan komen er vaak verantwoorde arthouse-films voorbij.

Om te beginnen ben ik een groot liefhebber van de films van de gebroeders Ethan en Joel Coen, een must voor iedereen die zichzelf filmfanaticus noemt. Als ik één film mocht meenemen naar een onbewoond eiland (met dvd-speler) zou ik kiezen voor The Big Lebowski, een briljant kunstwerk over beroepsloser Jeff 'The Dude' Lebowski, die zijn dagen vult met blowen en bowlen. Heerlijk.

Daarnaast mag ik graag kijken naar Scandinavische films. Een prachtige tranentrekker is Sa som i Himmelen (As it is in Heaven), over een dirigent met een burnout die terugkeert naar het dorp van zijn jeugd op het Zweedse platteland. Hij neemt hier de leiding van het plaatselijke kerkkoor op zich en verandert de levens van de dorpsbewoners voorgoed. Mooi hè, altijd al zo'n zin willen schrijven.
Als je dan toch bezig bent met Scandinavische films, kijk dan ook meteen naar Festen, over een disfunctionele familie die samenkomt voor een gezellig diner, Tillsammans (Together), over een disfunctionele wooncommune vol gefrustreerde hippies, Kopps, over een groep politieagenten in een klein dorp die zelf misdaden ensceneren om wegsanering te voorkomen, en Fucking Amal, een vertederend verhaal van een middelbare scholiere die haar weg probeert te vinden in een wereld die druipt van de vooroordelen. Zucht.

Zo kan ik nog uren doorgaan, maar dat lijkt me niet prettig lezen. Vandaar dat ik nu in volstrekt willekeurige volgorde een aantal van mijn favoriete en verantwoorde films opsom:

- Little Miss Sunshine: Roadmovie waarin een klein meisje met haar labiele familie in een oud busje door Amerika reist op weg naar een schoonheidswedstrijd voor kinderen. De film werkt toe naar een prachtige apotheose.
- Schultze gets the Blues: een dikke, Duitse accordeonist reist af naar Louisiana om daar de muziek die hij via de radio heeft gehoord live te beleven.
- The Straight Story: Een oude man reist op een grasmaaier door Amerika om zijn broer te bezoeken.
- Sideways: twee vrienden doen een wijnproeftour door Californië bij wijze van bachelorparty. Als je deze hebt gezien is Merlot nooit meer hetzelfde...

Nu ik dit schrijf zie ik dat ik blijkbaar heel erg van roadmovies hou en dan mag Trans America zeker niet ontbreken.

Stiekem heb ik natuurlijk vier totaal onverantwoorde films die werkelijk mijn favoriet zijn. Het is net als in die Friends aflevering waarin Joey en Chandler een quiz doen tegen Rachel en Monica, met als inzet hun apartement. Ross: Rachel claims this is her favorite movie. Chandler: Dangerous Liaisons. Ross: Correct. Her actual favorite movie is? Joey: Weekend at Bernie's.
Films die ik zo vaak kan kijken als ik maar wil, zonder dat het ooit verveelt. Waarbij ik kan lachen met de tranen over de wangen. En die me dus nooit teleurstellen. Dat zijn:

- Ferris Bueller's Day Off: een puber stelt alles in het werk om een dag te spijbelen met zijn twee beste vrienden en zij beleven samen een waanzinnige dag.
- Groundhog Day: een cynische tv-presentator doet verslag van Groundhog Day en beleeft deze dag telkens opnieuw, waarop hij besluit zichzelf dan maar op te laten leiden, o.a. tot ijsculpturenzager.
- Coming to America, met als hoogtepunt de balkonscene waarin Eddie Murphy Amerika een goedemorgen wenst, vervolgens een 'Fuck you' naar zijn hoofd krijgt en breed lachend antwoordt: 'Yes, yes! Fuck you too!!'
- Bruce Almighty: Bruce zeurt tegen God over zijn miserabele leven, zodat God besluit zijn taken aan Bruce over te dragen. Heerlijkste scène is die waarin hij zijn kop tomatensoep splijt als ware het de rode zee.

Kom gerust eens langs, dan kijken we samen, ik wil ze allemaal nog wel een keer zien. Deze week staat Kick Ass gepland, ik ben benieuwd of deze op een van mijn lijstjes terechtkomt.