Tja, na de recensie van Caar en een mondeling verslag van N begon ik toch met enige tegenzin aan het lezen van dit boek. Misschien komt het doordat ik er niets van verwachtte dat ik het daarom juist vond meevallen. Om het samen te vatten: Ik vond het best een aardig boek. Niet briljant, niet uitermate origineel, maar wel aardig.
Het is om te beginnen een dun boek. Misschien vond ik het daarom niet verbazingwekkend dat sprake was van een lange aanloop naar die ene gebeurtenis. Ik vond het ook niet storend. De Aanslag van Harry Mulisch heeft nou ook niet heel veel lagen. De personages zijn wat karikaturaal, maar daardoor niet vervelend. De setting en de gebeurtenissen zijn nogal klassiek en je ziet de gebeurtenissen (inderdaad) allemaal al mijlenver aankomen, maar ook dat is niet vervelend. Herkenbaarheid en een duidelijke structuur is soms een fijne houvast.
Ik ben het met Caar eens dat het niet heel goed geschreven is, of in ieder geval slecht vertaald, maar na de Da Vinci Code en de Larsson-serie kan ik me daar ook overheen zetten als het verhaal je toch pakt. En dat had ik wel, ik wilde het boek zo halverwege graag uitlezen en niet omdat ik er vanaf wilde zijn.
Ok, humoristisch is het boek niet. Maar ik kan me voorstellen dat in Noorwegen humor een andere definitie heeft. Ik ben er geweest en als je de hele dag in de regen zit is een beschrijving van een decadente homo uit Kopenhagen misschien lachwekkend.
Ik kan me ook voorstellen dat dit soort streekromanachtige familietrilogieën in Noorwegen aanslaan. Er zit toch een hoop familiegeschiedenis, vergane glorie, goede ouwe tijd en traditie in verborgen. En met meer dan tien maanden sneeuw en regen heb je een hoop tijd om te lezen. De hoge verkoopcijfers verbazen me dan ook niet. Het zou me ook niet verbazen als dit boek in Nederland niet verkoopt. De kaft, de flaptekst, het onderwerp, het is niet heel aansprekend. Als de volgende delen in de aanbieding zijn, zou ik ze misschien wel kopen, al was het alleen al omdat ik hoop dat in die delen Tor eindelijk eens schone overalls koopt en die boerderij gaat opknappen. Aangezien daar in dit deel al een aanzet toe wordt gegeven verwacht ik dat het einde van deel drie een soort Bertolli reclame op zijn Noors wordt. Wordt vast ook verfilmd met subsidie van het Noors Verkeersbureau.
3 sterren (van de 5)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten