Dag Maurice!

Gisteren overleed Maurice Sendak (Brooklyn, 1928). Misschien gaat er niet meteen een belletje bij je rinkelen, maar hij is de auteur die Salman Rushdie een fuckhead noemde, Roald Dahl een sadistische kinderpester achtte en een blijde en gemakkelijke dood wilde sterven. Dat laatste is niet gelukt; hij overleed na een beroerte. Hij is ook de man die pas in 2007 uit de kast kwam, hij wilde immers dat zijn ouders een blij en gelukkig leven hadden. Daar paste een homoseksuele zoon niet bij.

Sendak is vooral bekend als schrijver van Max en de Maximonsters (Where the Wild Things Are), maar hij heeft veel meer gemaakt en geschreven. En er komt nog een laatste boek aan, volgend jaar februari. Max en de Maximonsters is een van mijn favoriete kinderboeken. Als ik aan dat boek denk, ben ik weer terug in mijn kinderkamer. Ik herinner me de lichtval, de geur, de kleuren van het behang en de zware stem van mijn vader die het boek voorlas. Nostalgie en warme jeudgherinneringen.

Mocht je binnenkort een kadoo nodig hebben voor je moeder, een neefje of nichtje, of voor jezelf. Kies dan een boek van Sendak. Je krijgt er geen spijt van.

Hieronder het interview van Stephen Colbert met Sendak, eerder dit jaar. 

The Colbert Report