Naarmate ik ouder word merk ik dat ik steeds vaker even kijk wat mogelijke vluchtroutes zijn vanaf de plek waar ik mij bevind. Het begint geen ziekelijke vormen aan te nemen en het zal wel iets te maken hebben met leeftijd. Hoop ik.
De vluchtroutes direct vanaf mijn huidige werkkamer zijn niet best. Ik werk op een zolder die slechts te bereiken is via een steile trap aan het einde van een lange gang. Kom ik die trap niet meer af dan kan ik kiezen voor drie ramen. Vanuit alle drie de ramen kom ik in een dakgoot terecht. Onder de dakgoten een gapend diepe afgrond. In volslagen paniek is het maar hopen dat ik, met hoogtevrees en pumps, mijn evenwicht weet te houden. Hopelijk niet tevergeefs wachtend op hulp. De ene dakgoot hangt namelijk boven een binnenpleintje, de andere twee boven de vrijwel onbereikbare achtertuin van het pand.
Kom ik de trap wel af dan heb ik verschillende opties. Als ik de gang niet meer door kom dan kan ik mij uit de ramen van twee aan de gang grenzende kamers gooien. De val is denk ik een metertje of twaalf. De plek waar ik neerkom waarschijnlijk hard (een dakje of een betegeld binnenpleintje).
Kom ik de gang wel uit dan kan ik in het gunstigste geval links een trapgat in en vier etages naar beneden rennen. Even niet mijn sleutels vergeten anders kom ik het pand niet uit. Dat trapgat is sinds enkele dagen versperd door een steiger i.v.m. schilderwerkzaamheden. Dus moet ik nu rechts een lange kronkelige gang door. Links en rechts heb ik dan de mogelijkheid me via verschillende kamers en ramen het pand uit te gooien.
Als ik geluk heb haal ik dan na flink wat rennen een ander trapgat. De trap daar is geheel opgetrokken uit mooi brandbaar ongelakt hout. Ik vrees dus dat dat trapgat geen optie is.
Mijn kamergenoot vertelde gister verheugd dat er wel een vluchtmogelijkheid is aan het einde van de gang en dus voordat het houten trapgat zich aandient. Daar zit een wc’tje en kan ik, of kunnen wij (waarschijnlijk zijn mijn kamergenoot en ik samen tenzij zij net even koffie halen was) via een raam een dakje op dat ingeklemd ligt tussen ons pand en het buurpand. Op dat dakje ligt een ladder. Maar ik heb al gezien dat die ladder de aangrenzende dakrand niet gaat halen. Ik kan mij met mijn geringe lengte nooit optrekken aan de dakrand van het pand van de buren. En ik heb hoogtevrees, dus die ladder wordt sowieso niks. En verder heb ik waarschijnlijk een jurk aan en pumps.
En dus splitsen de wegen van mijn kamergenoot en mij zich hier. Zij gaat met de ladder het dak van de buren op (waar ze waarschijnlijk angstig kan gaan zitten wachten op a) hulp of b) het moment dat ze uit paniek van het dak af springt of c) het moment dat ze in paniek wordt verzwolgen door de vlammen.)
En ik doe precies hetzelfde een etage lager op dat dakje bij de wc. Zal ik een legging klaarleggen in de wc zodat ik niet in mijn onderbroek spring/val/gered word door een helikopter/hoogwerker als dat uur genaderd is? Dilema’s. En angsten. Dat ook.
NB: Ik bedenk me ineens hoe dat dakje eruit moet zien als alle mensen van de bovenste twee etages geen trapgat meer hebben om door te vluchten. En hoe lang zal het duren voordat iemand met zijn goede pak gaat zitten op dat natte vieze dakje? En wie mag er als eerste mee met de hoogwerker als normaliter alles op ancieniteit gaat?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten