Dit is een gastcolumn van gastcolumnist HanToen mijn meneer en ik onze bruiloft voorbereidden, vroeg onze fotograaf ons of we enkele attributen mee wilden nemen naar de fotoshoot. Het moesten attributen zijn die goed bij ons pasten. Na enig nadenken kwamen we op All Stars uit, die dragen we allebei graag en we hebben aardig wat paren in de kast staan.
Op een koude decemberdag in 2009 trouwden de meneer en ik. Met -13 graden stonden we in de sneeuw in een parkje in het midden des lands voor de fotoshoot. De arme fotograaf had blauwe vingers van de kou maar riep toch om de halve minuut hoe fantastisch en uniek dit weer was voor een bruiloft. Toen ze zei dat we onze accessoires erbij mochten pakken, riep ik mijn hulpje van de dag (heerlijk, zo’n ceremoniemeester!) om de All Stars te komen brengen. Ik trok mijn knalroze trouwpumps uit (wat een verademing!) en wurmde mijn voeten in de All Stars. Mijn meneer deed hetzelfde, alhoewel hij geen knalroze trouwpumps droeg die dag.
De fotograaf jubelde dat ze onze schoenen zó geweldig vond. Overigens jubelde ze de hele dag door dat ze álles geweldig vond. Ze maakte enkele gymschoenfoto’s en met pijn in ons hart moesten we de All Stars weer afgeven aan onze ceremoniemeesters. Enkele weken na onze trouwdag kregen we de foto’s. En, eerlijk is eerlijk, wat ons betreft was de All Starsfoto één van de geweldigste foto’s. Hij gaf weer hoe wij proberen in het leven te staan: relaxt, hip en ongedwongen. Wij vonden ‘m te gek. Die foto zou op ons bedankkaartje komen! We stuurden de kaart naar iedereen die iets had betekend en/of was langsgekomen op onze trouwdag. (Dat waren trouwens zo’n 150 kaarten, ongelooflijk veel vonden wij zelf – en onze portemonnee ook.)
En met de keuze voor de All Starsfoto begon het onverwachte gezeur. Wat mijn meneer en ik ons niet hadden beseft, is dat de ontvangers van het kaartje niet zouden bedenken dat we deze schoenen alleen droegen tijdens de fotoshoot, en niet de hele trouwdag. Het bevindelijk-gereformeerde gedeelte van mijn meneers familie (nee, daar behoort hij zelf niet toe) vond het maar niet kunnen, die All Stars. En dan droeg ik ook nog een bruidsjurk die niet volledig wit was! Schandalig! Ook hebben we vele malen de vraag gehad: – bedenk hierbij een hoogverbaasd gezicht – “Liepen jullie gewoon op All Stars op jullie trouwdag?” Nee. Wij liepen niet op All Stars op onze gehéle trouwdag. Maar wat we wél hebben gedaan, is dat we de hele dag onze eigen gang zijn gegaan en alles zo hadden geregeld dat onze trouwdag ook echt ónze trouwdag werd. De schoenen staan voor mij symbool voor onze heerlijke trouwdag die helemaal ging zoals wij dat wilden.
Als medebezitter van een paar knalroze trouwpumps kan ik alleen maar uitroepen: wat een mooi moment voor je voeten moet dat geweest zijn! En ja, nu gaan er allemaal mensen zeggen dat je heus geen pumps aanhoeft op je trouwdag, maar zo werkt het dus niet. Wie mooi wil zijn, moet pijn lijden. Je moeder zei het al, en het is zo. Ik klaag ook niet, sterker nog, ik zin voortdurend op een nieuwe gelegenheid om mijn trouwpakje en trouwpumps weer eens aan te kunnen. Maar toch: ik vind die all stars wel erg komisch.
BeantwoordenVerwijderenWat leuk dat jij ook roze trouwpumps hebt! Ik heb ze op de trouwdag prima kunnen dragen. Ik heb ze daarna nog geprobeerd aan te doen, is nooit meer gelukt. PIJN! Dus nu staan ze mooi te zijn in de kast. ;)
BeantwoordenVerwijderenHier ook een bezitter van knalroze trouwpumps: ik heb de mijne na de bruiloft laten verven en ik draag ze nog steeds, hoewel ik liever op All Stars loop, wat een geweldige vondst.
BeantwoordenVerwijderen