donderdag 14 juli 2011

I heart... hakken

Omdat ik een dwerg ben, loop ik al sinds ongeveer mijn zestiende op hakken. Dat begon niet zo spectaculair, ik liep vooral op laarsjes met hakken. En dan niet eens zulke heel hoge hakken. En dat ging zo door tot het einde van mijn studententijd.

Toen ik begon met werken voldeden laarzen niet meer voor elke outfit. En dus kocht ik wel eens een paar pumps. Op zoek naar de herkomst van het woord pump (die ik niet kon achterhalen), las ik op wikipedia dat pumps schoenen zijn met hoge hakken die net niet tot de categorie naaldhakken worden gerekend. “Ze worden beschouwd als gemakkelijk draagbare, sierlijke en elegante schoenen.” Onder naaldhakken wordt, aldus wikipedia, verstaan smalle hoge hakken van minimaal 7 centimeter lengte. De naaldhak is minder extreem van afmeting dan de metalen stilettohak, die niet breder is dan 1 cm en wel 10 cm hoog kan zijn.

Ik blijk dus niet alleen pumps te hebben, maar ook een groot aantal naaldhakken. Veel van mijn schoenen hebben namelijk hakken hoger dan 7 cm. Maar ik noem ze allemaal pumps.

De standaardvraag die mensen mij stellen is hoe ik op die hakken kan lopen. Ik heb maar één antwoord: “oefenen”. Ik oefen al mijn hele leven. En dat werpt zijn vruchten af. Ik loop met gemak uren op hakken van meer dan zeven centimeter. Ik struikel wel eens, of blijf hangen tussen de kasseien, maar dat heeft meer met mijn eigen onhandigheid te maken dan met die hakken. Op platte schoenen val ik net zo vaak.
Overigens wordt de vraag mij vaak gesteld door mensen die zelf een hak van drie centimeter al als een moeilijkheid zien. Die bewegen zich zuchtend en steunend op schoenen die ik niet eens door laat gaan voor 'hakken', door een bruiloft of een feestje.

Mensen begrijpen vaak niet dat ik geen pijn in mijn voeten krijg. Allereerst is die pijn te voorkomen door schoenen goed in te lopen (met behulp van natte tennissokken bijvoorbeeld), door het gebruik van inlegzooltjes en ‘gelpads’ en door simpelweg het kopen van de juiste schoenen.
Er zijn modellen die beter lopen en minder pijn geven dan andere modellen. Ik heb lage schoenen die meer pijn aan mijn voeten doen dan een groot deel van mijn zeer hoge pumps. Het is een kwestie van ervaring bij het uitzoeken van de juiste schoenen. Sommige leersoorten zullen nooit soepel worden, sommige modellen zullen altijd blijven knellen bij je tenen. Die koop ik niet.

Verder heb ik heb wel eens pijn in mijn voeten, maar die negeer ik. Ik ben namelijk een bikkel. Als je wel eens op trainingskamp bent geweest met de wielerclub en in Zuid-Limburg en de Ardennen een week lang zes uur per dag door een sadistische trainer elke heuvel over gestuurd bent, weet je dat pijn relatief is. En pijn in je voeten is dan zeer relatief, zeer plaatselijk en zeer tijdelijk.

In dit verhaal speelt natuurlijk niet alleen een dosis doorzettingsvermogen en een hoge pijngrens een rol, maar ook een groot minderwaardigheidscomplex veroorzaakt door een zeer geringe lengte in combinatie met een niet heel mager lichaam. Op hakken ben ik langer en lijk ik eleganter (mits ik overeind weet te blijven uiteraard). En op mooie schoenen voel ik me beter en leuker. En dus loop ik door, met of zonder pijn, maar met mooie schoenen en een goed gevoel (van binnen dan).

1 opmerking:

  1. Sommige mensen hebben helse voeten die na enkele minuten in pumps al luid protesteren. Ik ben zo iemand. En toch draag ik pumps, inwendig huilend. Ik draag ze bijna elke dag, maar erop lopen kan ik niet, na werk moeten ze meteen uit. Praat mij niet van doorzettingsvermogen of pijngrens. Ik denk er serieus over om mijn knokkels chirurgisch deels te laten verwijderen omdat zelfs ballerina's vaak geen soelaas bieden. Nu zou ik kunnen kiezen voor comfortabele schoenen maar dan zie ik er meestal uit als een dikke dwerg. En dat wil ik niet. Dus kies ik voor pijn. Tot 17.00 uur. Anders haal ik de supermarkt niet...

    BeantwoordenVerwijderen