De grijze massa

Bejaarden, ze zijn overal. En maar klagen. Ja, daar ga ik weer, mag ik ook even klagen? Verdorie. Altijd dat gezever over dat jongeren zo asociaal zijn en zich tegenwoordig niet meer weten te gedragen. Die verhalen worden de wereld in geholpen door, je voelt het misschien al aankomen, bejaarden. Die zijn namelijk dol op klagen. Om het idee tegen te gaan dat jongeren minder goed zijn dan ouderen, wil ik graag een tegenbeweging beginnen.

Heb jij ooit een bejaarde zien opstaan voor een jongere in de tram? Ik niet hoor. maar wel eisen dat jongeren voor jou plaats maken. Omdat je bloembollen gegeten hebt en respect verdient. Onzin natuurlijk, aso's. Benidorm Bastards ligt helemaal niet zo ver van de waarheid.

Gisteren werd ik nog hardhandig geconfronteerd met bejaardenterreur toen ik met Lein naar het Concertgebouw ging, ook wel bekend als het hol van de leeuw. Na tien jaar Concertgebouwbezoek was ik nog steeds de jongste. Heerlijk was dat. Het hoge gehalte aan bejaarden was wel makkelijk de weg vinden, laat je gewoon meevoeren door de stroom grijs permanent en je bent er zo. Let wel, deze stroom begint reeds 45 minuten voor aanvang, want bejaarden zijn bang om te laat te komen. En ze moeten nog naar de wc.

Grinnikend stond ik buiten bij de wc's te wachten, waar ik Lein net naar binnen had zien gaan. Na haar hadden er zich nog een stuk of vijftien dames rond de wastafels geschaard bij wijze van rij. De verschrikte blik van Lein toen zij probeerde de wc-deur te openen en in de verwachtingsvolle gezichten van vijftien bejaarden met aandrang keek, was onbetaalbaar. Heerlijk.

Het mooiste gebeurde daarna, toen wij onze plek zochten. Ik liep achter een oude man met een stok. Dat ging niet heel snel. Dat gaf niet, hij was slecht ter been en dan gaat dat zo. Na twee minuten zag ik een opening en haalde hem in. Precies op dat moment maakte hij een snelle (!!) draai naar links en stak zijn wandelstok tussen mijn benen. Ik viel gelukkig niet, maar keek wel even verbaasd om, waarop mij boos werd toegebeten "Je kan maar haast hebben". Eerst mij bijna tackelen en dan boos worden. Onbegrijpelijk.

Nee, bejaarden zijn geen snars socialer dan jongeren. In de zaal werd veel geroggeld en gehoest, mensen lieten dingen vallen, vielen in slaap of gingen voor het einde weg. Minstens zo onrustig als een gemiddelde vrijdagavond in Pathé Scheveningen. En daar zijn niet op dat moment zes musici ingespannen aan het werk. "Hoesten verstoort de concentratie van de musici en het publiek." Het mocht niet baten.

Toch laten wij ons door deze terreur niet wegjagen uit het Concertgebouw. Een volkje bleef dapper weerstand bieden. En dat zijn de jongeren. Die werken verdorie elke dag keihard zodat de grijze massa z'n AOW en pensioen kan genieten. Wie verdient er hier nou eigenlijk respect? Nou dan.