Dit is een gastcolumn van gastcolumnist H.
Bij het bespreken van de zeven dwergen kunnen we niet om Mitt Romney heen. Als hij met één van de dwergen uit Sneeuwwitje vergeleken kan worden, is hij ‘Doc’, de leider. Romney heeft zich ein-de-lijk officieel kandidaat gesteld. Het werd tijd, want sinds zijn verlies tegen John McCain in de primaries van 2008 is Romney nooit meer opgehouden met zijn campagne voor het presidentschap.
Willard Mitt Romney is de zoon van George W. Romney (voeg hier uw flauwe grap in), CEO van een autobedrijf en een populaire gouverneur van Michigan, die als presidentskandidaat in 1968 tijdens de primaries verloor van Richard Nixon en vervolgens in diens eerste kabinet minister voor Volkshuisvesting was. Moeder Lenore gaf haar startende carrière als actrice op, toen ze George ontmoette en hij daarom vroeg. In 1970 verloor ze de verkiezing voor een Senaatszetel van de zittende Democraat. Mitt werd overigens vernoemd naar J. Willard Marriott, zijn vaders beste vriend en bekend van de hotelketen en naar zijn neef, die ook Mitt heette en quarterback was bij de Chicago Bears.
Romney is actief lid van de kerk van Jesus Christ of the Latter Day Saints (LDS), oftewel de Mormoonse kerk. Zijn betovergrootvader Parley Pratt was één van de twaalf apostelen van de kerk, had twaalf vrouwen en werd in 1857 vermoord door de wettige en jaloerse echtgenoot van vrouw no. 12, al zegt de kerk zelf dat Pratt als martelaar is gedood door tegenstanders van de Mormonen. Interessant detail is dat Pratt tevens de betovergrootvader is van Jon Huntsman, een andere mogelijke presidentskandidaat.
Mitt en zijn vrouw Ann hebben vijf zoon: Tagg, Matt, Josh, Ben en Craig. Ann bekeerde zich tot het Mormoonse geloof (dat betekende dat haar ouders als niet-Mormonen niet op haar huwelijk met Mitt aanwezig mochten zijn), is altijd huisvrouw gebleven en kreeg in 1998 MS, al is de ziekte bij haar grotendeels in remissie.
Zijn naam werd gevestigd in de zakenwereld, waar hij een investeringsmaatschappij oprichtte en daar multimiljonair mee werd. In 1994 stelde hij zich kandidaat voor de Senaat in Massachusetts, maar verloor de race van Edward Kennedy, met 41% tegen 58%.
Na het zeer succesvol en winstgevend managen van de Olympische Spelen in Salt Lake City, werd hij hetzelfde jaar gekozen tot gouverneur van Massachusetts. In 2006 stelde hij zich niet kandidaat voor herverkiezing.
Mikpunt van spot voor veel komieken is Romney’s uiterlijk. Vaak wordt hij vergeleken met een etalagepop of Ken van Barbie. David Letterman vuurde in ‘08 zelfs een hele serie “mitticisms” af, met voorbeelden als: hij is de afbeelding die bij een fotolijstje zit, het model op een ondergoedverpakking, een gladde makelaar die je een slechte hypotheek aansmeert, acteur in reclamespotjes over levensverzekeringen en de Amerikaanse president in een Canadese film. Ongetwijfeld zal Letterman zich weer in zijn handen wrijven.
Inschatting van zijn kansen
Redelijk goed. Als er één ‘frontrunner’ moet worden aangewezen, is het Romney wel. Zoals gezegd is hij sinds ‘08 gewoon doorgegaan met het onderhouden van een staf, was hij vaak te vinden in de eerste primary staten Iowa en New Hampshire – en zo’n beetje alle overige staten die het verschil kunnen maken. Ook heeft hij de afgelopen jaren veel Republikeinse kandidaten financieel ondersteund bij hun campagnes. Daar wil hij uiteindelijk natuurlijk iets voor terug. Een paar weken geleden haalde hij op 1 dag maar liefst 10 miljoen dollar op in fundraising. Tevens investeert hij deels zijn enorme persoonlijke vermogen in zijn campagne.
Romney heeft echter twee serieuze nadelen op weg naar de nominatie. Eén: zijn Mormoonse geloof. Het zijn niet alleen vooroordelen en misverstanden rondom de LDS-kerk, maar ook bestaande doctrines die voor veel christenen in de VS (met name evangelische, een grote achterban van de Republikeinen) moeilijk te accepteren zijn. Zowel de protestantse als katholieke kerken erkennen de LDS niet als christelijke kerk, omdat de LDS doctrines predikt die strijdig zijn met de Bijbel en de christelijke leer.
Twee: hij heeft de reputatie van een flip-flopper. Als gouverneur van het Democratische bolwerk Massachusetts heeft hij een omvattend zorgverzekeringplan ingevoerd, dat sterk lijkt op hetgeen dat president Obama landelijk wil invoeren. Romney (en met hem zo’n beetje alle Republikeinen) is daar nu fel op tegen, maar kan niet goed uitleggen in welk opzicht zijn plan nu zo anders is dan dat van de president en de Democraten. Ook is hij (meermalen) van positie gewisseld over abortus en andere thema’s die voor Republikeinse stemmers belangrijk zijn. Op deze punten is hij zeer kwetsbaar. Tenslotte is Romney een matige campaigner, die vaak wat stijf en houterig overkomt en moeite lijkt te hebben om een band op te bouwen met de ‘gewone man’. Desondanks staat hij er, vooralsnog, behoorlijk goed voor. Wellicht is hij straks de Republikeinse voorman.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten