Happy Yoga

De eerste keer dat ik aan yoga deed was een jaar of tien geleden. Ik had net een abonnement op een nieuwe (en eerste overigens) sportschool afgesloten en wilde alle sportlessen die het sportpaleis aanbood proberen. Niet alleen spinning en tae bo. Ook yoga. Het was geen succes.

Echt heus waar ging ik er met een open mind in. Leek me sowieso een goed idee bij zo'n tsunami aan wazigheid. In de zaal zat een juffrouw in een onmogelijke kleermakerszit. Bij de spiegels brandden kaarsen en ze dronk een kopje groene thee. Schreef Han laatst niet over vooroordelen? Ik wist net wat de zonnegroet was en daar hield het ook bij op, maar volgens de blije yogamevrouw was uitleg niet echt nodig en moest ik gewoon meedoen. Go with the flow weet je wel. Ik zette al mijn chakra's open en was er helemaal klaar voor.

Als snel liep ik tegen lichamelijke tekortkomingen aan: stijve rug, verstoord evenwichtsorgaan en korte hamstrings. Maar ik deed de downwardfacing dog en probeerde de plank. Het was vooral een uitdaging om de concentratie vast te houden omdat ik omringd was door yoga-fanatici. Met een bijzondere yoga-lach op hun smoelwerk. Alsof ze iets wisten wat ik niet wist. Een soort "welkom in de familie'-lach. Nu is het met elke stroming zo dat je op je hoede moet zijn voor een fanatici maar ik waande me toch even in een ashram. Het ging, voor een eerste keer, redelijk leek me.

Totdat de yogajuf aan het einde van de les de meditatiesessie startte. Ik lag heerlijk comfortabel in een foetus-houding op een zachte mat in een ruimte waarvan de temperatuur alle avondmaaltijden in het bejaardenhuis van mijn oma had kunnen opwarmen. Het begon. Van onder naar boven.

Voeten aanspannen en ontspannen. Daarna de kuiten, de bovenbenen enzovoort. Net toen ik dacht dat al mijn lichaamsdelen op waren en de kruin bereikt was, beval de yogajuf op vriendelijke doch dringende toon dat ik mijn wenkbrauwen diende te ontspannen. In plaats van het wenkbrauwennirvana te bereiken barstte ik in lachen uit. Best wel heel hard. Door de zaal met happy yogi en geluiden van een meditatie-cd van de Tuinen heen. Dat was het begin en het eind van mijn yogaloopbaan.

namasté mudra