De bevrijding enzo

De NOS heeft mij blij verrast. Ik had het eigenlijk al opgegeven met de publieke omroep. Nooit zie je eens een programma waarvan je denkt ‘Goh, leuk dat wist ik niet en had ik toch erg graag willen weten.’ Maar afgelopen woensdag was daar ineens een programma van BBC-achtige allure. De hele dag werd Nederland 1 gevuld met een programma over de Tweede Wereldoorlog en de bevrijding. Ik durf hier best te beweren dat ik iets van de Tweede Wereldoorlog afweet, maar woensdag had ik regelmatig dat ik beelden zag die ik nog nooit gezien had of dingen hoorde die ik niet wist.In de studio zaten twee mannen, de één was een militair deskundige en de ander een historicus met een minder militaire maar een sociale geschiedenis achtergrond met betrekking tot de oorlog. De hele middag praatten zij met Rob Trip, die overigens opvallend goed op de hoogte was, en behandelden ze het verloop van de bevrijding. De gesprekken in de studio werden afgewisseld met interessante filmpjes over allerlei oorlogs- en bevrijdingssituaties verspreid door het hele land. Zo was er een filmpje over Ochten en spraken bewoners van dat dorp over de verwoestingen die daar waren aangericht. Beelden van het nieuwe Ochten werden afgewisseld met zwart-wit beelden van het kapotgeschoten Ochten. Vergelijkbare filmpjes waren er over allerlei dorpen en situaties door het hele land. De filmpjes en de gesprekken in de studio werden afgewisseld met beelden van de bevrijdingstrein die door Nederland reed en waar Joost Karhof gasten ontving die ook over de oorlog en de bevrijding vertelden. Er waren beelden van het defilé in Wageningen en beelden van de festiviteiten in o.a. Roermond (dat laatste was een mooi moment om even naar de wc te gaan).Ok, er was één aspect van de uitzending dat mij mateloos irriteerde, dat was de parallel die steeds werd getrokken tussen de nazi’s en de PVV dan wel ‘de huidige vreemdelingenhaat’ of ‘de huidige politieke situatie’. Daar maakten de historici en de mensen in de filmpjes zich niet schuldig aan, maar een aantal bekende Nederlanders en twee Amerikaanse comedians, wisten het toch aardig ver door te voeren. Hoe mensen het toch elke keer weer voor elkaar krijgen de oorlog en de nazi’s er met de haren bij te slepen is mij een raadsel. De nazicard wordt wat mij betreft iets te vaak en iets te gemakkelijk en ongefundeerd gespeeld.