Anne B. Ragde - Het leugenhuis

Voor de leesclub is deze keer Het leugenhuis voorgedragen en volgens de beschrijving zou dit een boek over een Noorse familie zijn, met geheimen, humor en onthullingen. Ik moest hierbij aan een van mij all-time-favourites, de film Festen, denken en begon gretig met lezen.

Ik wil niet al mijn kruit verschieten voordat het boek besproken is met de leesclub, maar wil er alvast wel het volgende over kwijt. Dit boek is een van de bestverkopende boeken van de afgelopen jaren in Noorwegen. Dan ga ik er voor het gemak van uit dat het in de originele taal goed geschreven is. Als dit inderdaad het geval is, dan heeft uitgeverij De Geus willen besparen op een goede vertaalster (hoewel daar wel een subsidie voor verstrekt was, maar goed). Dat kan, maar dan moet je vervolgens wel nog een redacteur het Nederlands laten checken. Dat is duidelijk niet gebeurd, of er heeft iemand zitten slapen. Het boek staat vol met taalfouten, niet-bestaande uitdrukkingen en kromme zinnen waaruit woorden lijken te missen. Ik werd hierdoor enorm afgeleid. Heel erg zonde.

En dan nu inhoudelijk. Ik wist van tevoren dat dit het eerste deel uit een trilogie is. Zonder deze voorkennis is het boek voor driekwart aanloop naar een gebeurtenis (één gebeurtenis) in het laatste kwart die je eigenlijk al een hele tijd vermoedt. Omdat er op de flaptekst stond dat het boek humoristisch was heb ik hier goed op gelet en inderdaad twee grappen ontdekt. Het leukste was dat er kleine biggetjes in voorkomen en dat er daarom ook biggetjes op het omslag staan. Daar heb ik af en toe even naar gekeken en dan moest ik glimlachen.

Maar eigenlijk was ik al geïrriteerd bij de eerste aanblik van het boek: Het Leugen spatie Huis. Dat klopt niet. Op de rug staat het wel goed, maar het onheil was al geschied.

2 sterren (van de 5)