Voor de tweede keer eeuwig trouw

Sylvie van der Vaart wil opnieuw trouwen. Met dezelfde man. Met haar Rafael. Eén mooiste dag van je leven is niet genoeg. Het moeten er twee worden.

Eén keer trouwen is nog tot daar aan toe. Hoewel ik, ik heb daar jaren geleden al eens eerder over geschreven op een nu niet meer bestaand blog, ook eerste bruiloften vaak een feest van herkenning danwel herhaling vind. Begrijp me niet verkeerd, van mij mag iedereen trouwen. Bijna al mijn vrienden zijn getrouwd. En ik ben daar in de meeste gevallen (een enkele uitzondering daargelaten) ook getuige van geweest. En vaak waren dat heel erg leuke feestjes. Maar voor mij hoeft zo’n bruiloft niet. Als ik geld over zou hebben zou ik best een leuk feestje willen geven hoor, maar het is nooit mijn droom geweest om een dag met samengeknepen oksels in een witte strapless jurk rond te lopen. Ik hoef ook niet te trouwen om te weten dat ik voor altijd bij mijn geliefde blijf. En ik ga ook heus niet eerder weg als het moeilijk wordt ‘omdat wij niet getrouwd zijn’. Alsof je leven als niet getrouwd stel een stuk minder liefdevol en verweven met elkaar is dan met zo’n trouwboekje. Je hebt toch ook samen een verleden (en toekomst), een bankrekening, een hypotheek, een auto en twee katten?

Ik snap dat mensen toch voor een huwelijk en een bruiloft kiezen, maar ik snap niet waarom mensen dat twee keer doen. Ik vind dat wel een beetje treurig. Zo van ‘Ik zei vier jaar geleden al ja, maar nu doe ik t weer, want ik wil t nog steeds voor altijd bij je blijven.’ Nog even en je omgeving denkt dat je op de rand van scheiden staat als je niet voor de tweede keer gaat trouwen.

Of betekent een tweede keer trouwen dat iemand ópnieuw voor altijd bij de ander wil blijven? Er is een tijdje een impasse geweest maar nu gaan we er weer voor. Zoals de ouders van Bridget Jones waarbij de moeder van Bridget eerst een half jaar met een nog niet uit de kast geklapte sinaasappel had liggen rampetampen en ze daarna tóch bij Bridgets vader wilde blijven.

Of misschien was het stel dat voor de tweede keer trouwt zich de eerste keer helemaal niet bewust van hun keuze. Ze wisten niet voor wie ze kozen en hebben per ongeluk goed gekozen en willen dat nu vieren? Of is het tweede huwelijk juist om een aanwezige crisis te bezweren? Ik weet dat Jon en Kate van de realityserie Jon & Kate Plus 8 (zie de Travel & Living Channel) voor de tweede keer trouwden en toen binnen een jaar gescheiden waren.

Wij hebben net de eerste huwelijksgolf en de eerste babygolf achter de rug, de tweede babygolf is op gang aan het komen en we wachten nu op de eerste scheidingsgolf en dan komt vrees ik de tweede huwelijksgolf. Dat tweede huwelijk kan dan met de oude of met een nieuwe partner zijn. Maar als het met dezelfde partner is, betekent dat dan ook dat je zowel de eerste als de tweede trouwdag viert? Of begin je dan opnieuw te tellen zodat het net lijkt alsof je een heel lekker jong, niet uitgeblust stel bent. En moeten wij dan bij zo’n tweede huwelijk met dezelfde partner weer een dag in onze mooiste kleren op komen draven? En moet ik dan weer online een cadeaulijst bekijken en iets duurs kopen? Mijn hemel, ik moet er niet aan denken. Ik hoop niet dat er vrienden van mij zijn die besluiten twee keer te trouwen. Misschien dat ik dan ga overwegen van die vrienden te scheiden.