Boekentip: HhhH

"Dit is ook een heel goed boek. Over de aanslag op Heydrich. Het is geen gewone roman, het is eigenlijk een onderzoek dat je op de voet volgt. Heel interessant." Mijn vader leest veel, heel veel. Hij heeft zo zijn voorkeuren en de Tweede Wereldoorlog is daar een van. Ok, ik zou het proberen, weer een boek over de Tweede Wereldoorlog. Als het nou maar niet te droog is, maar ook niet teveel Haar naam was Sarah.
Het is raadzaam soms wat beter naar je vader te luisteren. Want dit boek is geweldig. Ik had het kunnen weten, hij is niet zo snel ergens zo enthousiast over.

Het boek is inderdaad anders. In HhhH. Himmlers hersens heten Heydrich vertelt Laurent Binet het verhaal van de aanslag op Reinhard Heydrich in mei 1942. Wat is er precies voorgevallen, wie zijn de plegers van de aanslag en wat waren de omstandigheden waaronder zij hun plan ten uitvoer brachten? Maar dat niet alleen. Binet schrijft vooral ook over de roman als literaire vorm. Hoe dient een schrijver zijn hoofdpersonen weer te geven? Binet geeft hier telkens rekenschap van en geeft, naast het verhaal over Heydrich en zijn aanvallers, stof tot nadenken. Hierbij haalt hij telkens andere schrijvers aan, maar ook films, bandopnames, wat hij maar kan vinden. Tot op het bezetene af leeft hij mee met de gebeurtenissen in 1942. Het boek is een spannende ontdekkingstocht. Door Praag, door het lot van de aanslagplegers en door het hoofd van Binet.

Nu heeft WOII me toch weer te pakken. Naar aanleiding van HhhH ligt een stapel oorlogsfilms klaar die ik (soms voor de vijftiende keer) binnenkort ga kijken, en een stapel boeken die gelezen moet worden, waaronder een die ik kocht tijdens mijn bezoek aan de Wannsee. Je kunt een kind wel uit de oorlog halen, maar de oorlog niet uit een kind, zou Marco Borsato zeggen.