Als je met de feestdagen niet op vakantie bent, dan spreek je af met familie. Dat is toch een soort kerstmos. Dus zat ik op tweede kerstdag bij de schoonfamilie op de bank en aan tafel. Het was een gezellig dag, met bijkletsen, lekker eten en een prachtig versierd huis inclusief kerstfiguren op batterijen. En zure relatiegeschenkenwijn.
Na de eerste ronde koffie met bonbons, brak het boom-moment aan: iedereen begon de kerstcadeautjes onder de boom te leggen. Ik keek verschrikt naar meneer S, want blijkbaar was het de afspraak dat we cadeaus voor elkaar zouden regelen. Misschien was het een hint toen mijn schoonouders vroegen of we nog wensen hadden voor kerst? Naast een bosje bloemen voor de gastvrouw en een flesje wijn was ik eigenlijk met lege handen binnengestapt. Ondankbaarheid en schuldgevoelens kwamen direct en onherroepelijk bovendrijven. Misschien toch iets meer niveau kerstnoob dan ik had gedacht.
Mijn nichtjes werden helemaal wild en kregen prachtige cadeaus waar ze meteen mee begonnen te spelen. Knutselspullen. Een boek. Een DVD. Mijn jongste nichtje liet haar beste gevoel voor humor zien toen haar moeder vertelde dat ze niet meteen haar nieuwste DVD mocht gaan kijken: “Maar ik denk dat het heel leerzaam is!”.
En toen was ik aan de beurt. Toch best een beetje spannend. Net als de nacht voor je verjaardag. Het pakje had een rare vorm en ik had geen enkel idee wat erin zou kunnen zitten. Nadat het pakpapier was verwijderd, had ik twee prachtige bakvormen in mijn handen. Een grote en een kleinere. Voor een tulband. Supertruttig en erg Martha Stewert-achtig misschien, maar ontzettend prachtig.
En het werd nog prachtiger, want mijn schoonmoeder vertelde dat deze vormen nog van haar eigen moeder waren geweest. Wow. En dat zij ze eigenlijk bijna zelf niet meer gebruikte. De stukken metaal in taartvorm waren dus beter af bij iemand die af en toe nog bakt. Ik was verbaasd, blij en kon niet uit mijn woorden komen. Wat een prachtig cadeau! Beter dan alles wat in de weken voor kerstmis in de winkels verkrijgbaar was geweest.
Dat kan er dus ook gebeuren als je met kerst niet op vakantie gaat. Dan wordt er overwachts een erfstuk in je schoot geworpen waardoor je even helemaal stil word. Komend weekend maak ik een verlate kerststol. En toost ik op erfstukken en prachtige vormen.
Wat mooi... ik krijg er een verlate kerstbrok van in mijn keel.
BeantwoordenVerwijderen