De bioscoop is een een broeinest van ergernissen: een grote groep zeer verschillende mensen bij elkaar in één ruimte waar je zo'n twee uur stil moet zijn. Dat is vragen om moeilijkheden en het is een wonder dat ik er desondanks zo vaak te vinden ben. De voornaamste ergernissen zijn wat mij betreft:
Te laat binnenkomen
Zit je er net lekker in, gaat de deur open, gestommel en gemompel in het donker, mensen gaan op je tenen staan of half op schoot zitten en halen je uit je cocon. In het ergste geval blijkt er iemand op hun plek te zitten en gaan ze in discussie en/of moeten er nog een keer langs om naar een andere rij te gaan. Van Pathé kreeg ik pas een e-mail dat na het begin van de film mensen niet meer worden binnengelaten, maar daar heb ik tot op heden, helaas, nog niets van gemerkt.
Vlak voor me gaan zitten in een lege zaal
Ik ben niet zo groot, veel mensen zijn langer dan ik. Als er een beer van twee meter voor me komt zitten zie ik de hele voorstelling een zwarte bult onder in beeld. Dat is irritant. Zeker wanneer dit niet nodig is. Passief agressief als ik ben ga ik dan meestal luidkeels zuchtend en tegen de stoel schoppend een paar stoelen opzij. Helpt niks, lucht wel op. Wat ook leuk is, maar net iets minder irritant: als iemand direct naast je gaat zitten in een lege zaal. Onbegrijpelijk. Kent niet iedereen de ongeschreven regels van het bioscoopbezoek?
Luidkeels fluisteren
Soms kan je hele gesprekken meeluisteren doordat mensen de edele kunst van het fluisteren niet beheersen. Oorverdovend kan het zijn. Mensen erop wijzen dat ze stil moeten zijn wordt vaak niet gewaardeerd. Een aanhoudend mompelende medemens antwoordde ons op ons verzoek: jij gaat mij niet vertellen wat ik moet doen. Lekker assertief. Luidkeels fluisteren heeft vaak twee oorzaken:
Voorspellen wat er gebeurt
Hierin heb je dan weer twee varianten: het klopt wel of het klopt niet. In het eerste geval: bedankt voor het verklappen van de clou. In het tweede geval: nee, weer fout, kop dicht! bejaarden hebben hier bij toneelstukken ook een handje van: "O, nou wordt 'ie boos", "Daar zal je het krijgen" of "Nu gaat ze eraan!"
Elkaar uitleggen wat er gebeurt
Bij de derde Harry Potter-film zat een man met kind achter mij. De man had denk ik nog nooit van Harry Potter gehoord, want het kind heeft bij ieder personage uitgelegd wie het was en wat zijn of haar voorgeschiedenis was. Misschien eerst de andere films kijken of van tevoren de boel doorspreken?
Vanwege deze ergernissen heb ik een rangorde aangebracht in de bioscopen in Den Haag. Pathé Scheveningen is het ergst: druk en veel aso-pubers. Hier ga ik nooit naartoe, hoe graag ik een film ook wil zien. De middenmoter is Pathé Spuimarkt: veel luidruchtige pubers maar al een stuk minder erg dan in Scheveningen. Het liefst ga ik naar Pathé Buitenhof, met een wat rustiger en ouder publiek, met een verlaagd irritatierisico. Nu hoor ik je denken: "Ouder publiek? Ga dan naar het Filmhuis." Vergis je echter niet, de terreur van de artistieke bejaarde is minstens zo groot als die van de Scheveningse aso-puber. Zeg nou zelf, wat is erger: een hand popcorn in je nek of de hele film luidfluisterend uitleg over het belang van de lichtval in Ingmar Bergman-films?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten