I heart... rotondes

Een doordeweekse dag. Het is midden in de nacht, een uur of vier. Het is doodstil op straat. Ik trek zachtjes de deur achter me dicht en zwaai naar de katten. We gaan op vakantie. We rijden de straat uit, op weg naar de snelweg en naar het vliegveld. We hebben een beetje haast, want ik was toch nog iets vergeten en toen moesten we weer terug. Gelukkig is het om deze tijd heel rustig, dan kan je lekker doorrijden.

Maar niet in ons dorp. Als je een beetje pech hebt sta je midden in de nacht bij drie verlaten kruisingen telkens vijf minuten stil. Je kijkt naar links, niks. Rechts, ook niks. Voor en achter je, niks. Helemaal niks. Toch staan de stoplichten aan. En dat vind ik jammer. Jammer dat de stoplichten (jaja, verkeerslichten, nou en) aan staan. Jammer ook dat er hier überhaupt stoplichten staan.

We rijden door naar wat tegenwoordig Rotterdam The Hague Airport heet, parkeren de auto en in een mum van tijd zitten we in het vliegtuig naar Nice, hoera! Van Nice nog een uurtje met de trein en dan met de auto verder. Genieten geblazen, want... er zijn hier geen stoplichten! In heel Frankrijk, althans, in dit deel van Frankrijk, zijn de kruisingen vervangen door rotondes! Wat een feest!

Niet alleen sta je niet meer stil voor (verlaten) kruisingen, het rijden van rotondes is een feest. Toen ik nog rijles had, was mijn grootste angst een rotonde tegen te komen, maar nu ik de rotonde onder de knie heb kan ik mateloos genieten van het oprijden van een rotonde. Afremmen, terugschakelen naar z'n twee, en dan de bocht inzetten, knipperen, afslaan en gas erbij. Lekker schuinhangend de g-krachten aan je voelen trekken. Geen seconde stilgestaan. Wel zo handig als je zo ongeduldig bent als ik. En lopend of op de fiets is de rotonde nóg fijner, want dan heb je bijna altijd voorrang en hoef je niet meer af te stappen. Al voel je dan wel iets minder de g-krachten, dat is sowieso het nadeel van lopen en fietsen.

Ik ben geen groot liefhebber van ingezonden brieven en inspraakavonden, maar misschien moet ik de verantwoordelijk wethouder toch maar eens vragen of er wat meer rotondes bij ons in het dorp kunnen komen. Dan kan ik hem of haar meteen complimenteren met de twee nieuwe rotondes die de afgelopen jaren bij ons om de hoek zijn geplaatst. Dankuwel, meneer of mevrouw de wethouder, voor dit stukje verkeersgenot naar de inwoners toe en ga zo door, want ik hou van rotondes!