dinsdag 15 maart 2011

De beveiliging

Het is maandagmorgen half acht. Ik heb zojuist mijn kind afgegeven bij de crèche en ben op weg naar mijn werk. Ergens dit weekend ben ik mijn sleutelbos kwijtgeraakt met daaraan ook het pasje van mijn werk. Ik kan dus niet zelf door de dienstingang binnenkomen en als er niemand in de buurt is zal ik dus om moeten lopen naar de hoofdingang waar de portier zit. Gelukkig zie ik dat de ‘man van de koffieautomaten’ er is. Ik klop op het raam en hij laat mij binnen. Ik leg hem nog uit dat ik hier werk en mijn sleutels kwijt ben en dat ik dus geen wildvreemde ben. Daarop antwoordt hij "Zo wild ben je nou ook weer niet." Ik sta met mijn mond vol tanden maar ben gelukkig binnen.

Het is woensdagochtend half acht. Ik heb wederom mijn kind net weggebracht en ren weer naar mijn werk. Ik ben nog steeds mijn sleutels kwijt maar gelukkig is daar weer ‘de man van de koffieautomaten’ en dus kom ik zonder problemen binnen.
Ik zit nog niet op mijn plek of de telefoon gaat. Het is de beveiliging, wat ik toch aan het doen was bij de deur. Ik leg de situatie uit en vraag meteen of ik bij hen een nieuw pasje kan regelen. Dat kan zeker, maar ik mag niet zo maar naar binnen worden gelaten door ‘Jan en alleman.’ Ik werp tegen dat ik hier toch werk en dat zij mij zelfs hebben herkend op de camerabeelden en dat ik toch best naar binnen kan worden gelaten door iemand die weet dat ik hier werk. Nee, dat mag niet. Ik kan die middag een nieuw pasje ophalen en ze zullen ‘de man van de koffieautomaten’ aanspreken op zijn gedrag. Ik protesteer nog en zeg dat hij alleen de deur heeft opengedaan omdat ik dat vroeg, maar het helpt niet.

Gelukkig kom ik in de lift de man weer tegen en kan ik hem vertellen dat de bewaking hem gaat bellen. Hij is niet echt onder de indruk en zal het wel zien. Bij de receptie vraag ik die middag om een nieuw pasje. Als ik uitleg dat ik mijn oude pasje kwijt ben antwoordt de dame achter de balie alleen maar met "dan heb je een probleem." Ik kijk haar verbaasd aan. In mijn beleving kan geen sprake zijn van een onoverkomelijk probleem aangezien ik hier gewoon werk en niet de eerste zal zijn die zijn pasje kwijtraakt en ik heb begrepen dat ik bij betaling van vijftien euro een nieuw pasje krijg. Uiteindelijk blijkt het probleem inderdaad relatief en worden mijn naam en nummer genoteerd en zal ik worden teruggebeld als mijn pasje klaar ligt.

Gelukkig is dat die middag al en kan ik nu weer gewoon naar binnen. De man van de koffieautomaten is officieel berispt maar kan er niet echt mee zitten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten