Cupcakes revisited

Onlangs schreef Lein hier een stukje over een opmerking van Joep Habets over cupcakes. Volgens Joep zijn cupcakes een ‘vrouwending’. Waarschijnlijk net als auto’s en snelle motoren een ‘mannending’ zijn? Of iets anders generaliserends, vul zelf maar in.

Anyway, vorige week las ik in het Financieele Dagblad ook een stuk over cupcakes. Blijkbaar zijn cupcakes enorm ‘hot’ op dit moment. Ik was me er niet van bewust. Trendsetting als ik ben, eet en bak ik uiteraard al jaren cupcakes. Nu werd mij echter duidelijk dat sprake is van een trend.

Wat mij ook duidelijk werd is dat die trend niet door mij maar door Sex and the City is ingezet. Ik heb veel afleveringen van Sex and the City gezien maar niet degene met de cupcake dan wel cupcakes. Sowieso vind ik SATC een serie waar je niet te veel van moet zien en zeker niet te veel achter elkaar. De ongelooflijke leegheid van de verhaallijn doet mij al snel verlangen naar een heel ingewikkeld boek. Ik had Sex and the City dan ook niet geassocieerd met cupcakes totdat ik eerst Joep Habets las (en dacht dat hij de link tussen cupcakes en SATC zelf had bedacht) en vervolgens het stuk in het FD (en ontdekte dat Joep het niet zelf had bedacht maar ik blijkbaar een hype had gemist).

En ik vrees dat Joep niet alleen gelijk had met betrekking tot de link tussen SATC en cupcakes (als trend) maar ook met betrekking tot de opmerkingen cupcakes en het ‘vrouwending’. Ik hou niet zo van generaliseren, al maak ik mezelf er maar al te vaak (selectief en met plezier) schuldig aan, maar het stuk in het FD bewijst dat vooral vrouwen de cupcake liefhebben. Niet alleen worden drie vrouwelijke ondernemers tegenover twee mannelijke ondernemers inzake cupcakes opgevoerd, ook wordt een onderneemster gequote die het volgende over cupcakes zegt: 'Je voelt je vrouw van de wereld als je een cupcake eet.'
Geen man van de wereld maar een vrouw van de wereld. Het geeft wat mij betreft aan dat de cupcake een vrouwending is of in iedere geval door veel mensen zo wordt gezien. Of in ieder geval door een vrouwelijke onderneemster in cupcakes (die er dan toch verstand van zou moeten hebben) zo wordt gezien (en door Joep Habets). Het zij zo, de cupcake is een ‘vrouwending’, ik zal er mee leren leven dan.

Overigens voel ik me geen vrouw van de wereld als ik een cupcake eet. Ik voel veel dingen tijdens het eten van een cupcake, maar dit is wel het laatste. Een cupcake is toch dikmakend, huiselijk en knus? Das toch niet werelds? Een vrouw van de wereld ben je wat mij betreft als je in drie talen onderhandelingen hebt gevoerd over een miljoenencontract, of een wereldreis maakt, of desnoods (om in New York te blijven) op het Empire State Building staat. Maar niet als je een cupcake eet.