Op zijn vroegst vandaag stemt de Franse senaat over de verhoging van de pensioenleeftijd. Door de vele amendementen op de wet kan de stemming echter ook uitgesteld worden tot in of na het weekend. Al meer dan tien dagen is door dit onderwerp het halve land in rep in roer. Met stijgende verbazing heb ik het nieuws over de stakingen, blokkades en rellen gevolgd. Eerst zie je iets op het nieuws over stilstaande treinen en iets over vrachtwagens die door met dertig kilometer per uur over de snelweg te rijden de boel blokkeren. Ik dacht nog: ‘Goh, het is weer eens zo ver’. Ik was niet verbaasd en vroeg me niet af waarom er gestaakt werd, in Frankrijk wordt nu eenmaal graag, vaak en massaal gestaakt. Voor alles, of eigenlijk tegen alles, dacht ik.
Na een paar dagen begonnen de stakingen toch een wat grimmiger karakter te krijgen en volgde ik het nieuws wat nauwkeuriger. Olieraffinaderijen werden geblokkeerd en benzine werd schaars en duurder en demonstraties werden niet alleen gevoerd door ouderen maar ook door jongeren, scholieren en studenten, en liepen nogal uit de hand. Ook bleek uit de commentaren dat heel veel fransen het eens zijn met de stakingen en rellen. Ik was verbaasd. Zag auto’s in brand staan en bushokjes instorten en vroeg me af hoe je zoiets nu toch kon steunen?
Het werd mij uit de journaals duidelijk dat de fransen massaal tegen het verhogen van de pensioenleeftijd zijn van 60 naar 62 jaar. Ik, als Nederlander die zich er al bij heeft neergelegd waarschijnlijk tot haar zeventigste te moeten werken, begrijp er dan weinig van. Wat een ophef om zoiets vanzelfsprekends. Nader onderzoek wijst uit dat het iets genuanceerder ligt. De plannen voor het wijzigen van de pensioenen betreffen een verhoging van 60 naar 62 jaar voor een gedeeltelijk pensioen en van 65 naar 67 jaar voor een volledig pensioen. De uitkeringen blijven verder gelijk, mensen betalen alleen langer mee aan de premie en krijgen minder lang uitgekeerd. Ik las vervolgens ergens dat deze verhogingen niet voor iedereen gelden. Bepaalde beroepen kennen namelijk een aanmerkelijk lagere pensioenleeftijd, politieagenten, douaneambtenaren en luchtverkeersleiders bijvoorbeeld gaan al op hun vijftigste met pensioen! Vijftig jongens, dat is toch helemaal niet te betalen?
Ik begrijp dat de verhoging van de pensioenleeftijd mensen aan het hart gaat, maar ik begrijp geen bal van al die massale protesten en al helemaal niet van het totaal ontregelen van het land waar de mensen zelf alleen maar last van lijken te hebben. Zoals het er nu voor staat is er voor de verhoging een parlementaire meerderheid. Dat parlement hebben die demonstranten zelf gekozen. Het verhogen lijkt mij geen verrassing en al helemaal niet onredelijk gezien de pensioenleeftijd in de omringende landen en het feit dat die ook overal omhoog gaat, niet alleen als gevolg van de vergrijzing maar ook als gevolg van het feit dat mensen langer leven. Wat zit er in de Franse volksaard dat massale protesten daar altijd van de grond komen?
Op CNN spraken een verslaggever voor een Frans medium (ben vergeten welks) en een journalist van de the Guardian elkaar over de situatie in Frankrijk, en hoe de Britten op de aangekondigde bezuinigingen reageren. De Fransman zei: "But you have to understand, you are Anglo-Saxons and you like reform. We like revolution, we need revolution like every ten years or so".
BeantwoordenVerwijderenIn Frankrijk zijn de bonden ook geen onderhandelingspartner in het overleg met werkgevers, zoals dat in Nederland wel het geval is. Dat praat het wmb niet goed, maar maakt het wel wat begrijpelijker.
BeantwoordenVerwijderen