vrijdag 18 juni 2010

Ook gij Jacques

En nu blijkt dat ook Jacques Tichelaar vreemd ging. Ik snap dat hij in de vaart der volkeren niet kan achterblijven, zonder affaire ben je tegenwoordig geen nieuws. En zonder affaire behoor je blijkbaar tot een minderheid.

Ik schreef hier al eerder over alle (nou ja, waarschijnlijk niet alle, maar wel veel) mannen die de afgelopen maanden bekenden hun vrouw of vriendin te hebben bedrogen. Daar zijn sindsdien nog bijgekomen Ronan Keating en nu ook Jacques Tichelaar. Dat Ronan Keating vreemd gaat kan ik nog wel begrijpen. Niet omdat ik vind dat Ronan Keating, of welke andere man dan ook, vreemd zou mogen gaan, nee. Maar omdat ik snap dat er heus vrouwen zullen rondlopen die Ronan Keating aantrekkelijk vinden. Aantrekkelijk genoeg om er mee het bed in te duiken.

Maar Jacques Tichelaar. Ik was al verbaasd dat Jacques Tichelaar überhaupt een vrouw had, maar dat hij er zelfs een minnares op na kon houden? Ik vind echt werkelijk niks aan Jacques Tichelaar. Hij ziet er niet alleen enorm onaantrekkelijk uit, hij praat ook heel vervelend. Hij heeft een naar accent, hij heeft een vervelende stem, hij is van een vervelende partij en zegt daardoor vervelende dingen. Jacques Tichelaar is een doorsnee, dertien-in-een-dozijn-man van middelbare leeftijd. Ik zie hem zo fietsen ergens door de polder op een nieuwe fiets met een mooie ANWB jas aan en een kaart op zijn stuur. Ik zie hem zijn acht jaar oude Opel naar de garage brengen. Ik zie hem thuis in zijn leren relaxfateuil met verstelbare beensteunen naar Lingo kijken. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik zie hem vanalles doen, maar niet bovenop een vrouw liggen. Of een vrouw versieren voordat hij er bovenop mag liggen. Dat eerste is nog onwaarschijnlijker dan het tweede.

Toen ik las wat voor vrouw het was waar Jacques dan op lag, kreeg ik een Nico Dijkshoorn-gevoel. Hij moest dit bedacht hebben, dit kan niet waar zijn. Het gaat om "Koosje, zus van Jos Wijland, eigenaar van chateauhotel 'De Havixhorst' bij Meppel." Ze zullen er van smullen en schande van spreken daar in Meppel. Het is van een dusdanige kneuterigheid dat ik, als ik het bedacht zou hebben, ik iets beters bedacht zou hebben, dus het moet wel waar zijn. Ik ben verbijsterd.

3 opmerkingen:

  1. ik vind het vooral opvallend dat Jacques in China probeerde een panda naar zijn minnares te vernoemen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Misschien is dat de turn-on: Als er een pandabeer naar je wordt vernoemd. Een andere verklaring heb ik niet. Als jij m'n minnares wordt, vernoem ik een pandabeer naar je. Pure romantiek, prachtig.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ja die panda is nog wel het raarst.. ook dat had ik niet kunnen verzinnen...

    BeantwoordenVerwijderen