dinsdag 25 mei 2010

Wachten voor professionals

Ik heb sinds onze verhuizing al heel vaak op leveranciers moeten wachten. Inmiddels ben ik een ervaringsdeskundige in het wachten op leveranciers. En de ervaring leert: Je kunt er geen peil op trekken.
De eerste keer dat er een leverancier zou komen was ergens in oktober. De vloer zou worden geleverd. Volgens de vloerenboer moesten we er rond 16uur zijn, dan zou de vloerenleverancier naar binnen moeten. Dus ik was braaf op tijd van mijn werk weggegaan op weg naar het nieuwe huis. Bleek de vloerenleverancier al uren geleden te zijn langs geweest en te zijn binnengelaten door de aannemer. De tweede keer ging mij iets beter af. Het nieuwe bedframe zou worden geleverd. Volgens de brief die wij weken eerder binnen kregen zou ik de avond van te voren op internet kunnen zien hoe laat de beddenman zou langskomen. Aangezien wij net verhuisd waren was ik nogal moe en ik vergat ’s avonds de levertijd te checken en werd ‘s ochtends nogal laat wakker. Rustig nog even douchen, dacht ik. Ik had net mijn kleren aan (zo tegen een uurtje of tien) toen er werd gebeld: De beddenmannen. Het bleek dat ze laat waren (vanuit Brabant was er blijkbaar uren file) en wij hadden al voor half negen op het programma gestaan. Net op tijd dus uit bed en gedoucht. De leverantie van de vriezer verliep daarna soepeler, die mannen zouden tussen negen en twaalf komen en waren er ook ergens rond dat tijdstip. Daarna zorgde mijn geliefde voor de ontvangst van een besteld meubel. In dit geval een lang uitgesteld en lang bediscussieerd tv meubel. Wij hadden heel groot op de bon laten zetten dat er na vijf uur geleverd moest worden, maar de ervaring leert dat dat niets uitmaakt, leveranciers volgen hun eigen route en dus werd er doodleuk om drie uur aangebeld. H had zijn jas nog aan, nog een geluk dat er een college was uitgevallen, anders was hij er helemaal niet geweest. De vierde keer was voor onze banken. Ik was thuis en toevalligerwijs waren de bankenjongens erg laat, hoewel ze ook deze keer tussen acht en tien gepland stonden zaten wij al te lunchen toen er aangebeld werd. Wij maakte nog de grap dat dit niet de bank was die we besteld hadden, maar dat werd niet met gelach ontvangen. Ze waren wel weer lekker snel weg, aan een bank hoef je niet veel te schroeven gelukkig. Vorige week had ik hopelijk mijn voorlopig laatste leverantie-wacht-dag. Onze tuinset zou worden geleverd. H checkte ’s avonds dat ik pas om half twaalf paraat hoefde te staan. Ik checkte om tien uur nog eens en zag dat de bus op dat moment in een naburige gemeente was. Het levertijdstip was inmiddels al wel een uur verlaat. Gedurende de hele ochtend kon ik op een kaartje volgen waar de vrachtwagen was. Nog nooit had ik zo interactief gewacht. Via de naburige gemeente ging de bus daarna eerst wat vinexlocaties af, kwam vlak langs mijn huis maar sloeg toen af naar een heel slechte buurt (ook daar zit men in de tuin blijkbaar) en tegen twee uur zat de bus ergens vast in de binnenstad van de Grote Stad. Mijn geschatte levertijd was inmiddels 14.40 uur. Uiteindelijk werd er om 15 uur aangebeld. De tuinset staat en voorlopig bestel ik even niets meer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten