Er is een type vrouw en ik ben bang dat er een moment in het leven van heel veel vrouwen is dat ze zo worden. Ik ben nog banger dat ik zelf zo word. Het is de Libelle-Zomerdagen-vrouw. De Libelle-Zomerdagen-vrouw is de doorsnee Nederlandse vrouw van vijftig. Ze woont bij jou in de straat, ze is misschien zelfs je buurvrouw, ze doet boodschappen bij jouw supermarkt en ze is je collega. In het ergste geval ben je het zelf. Stop dan nu maar met lezen en ga weer verder met breien/scrapbooken/Nordic Walken.
Voor de rest: opgepast, dit is wellicht ook jouw voorland. Maar de redding is nabij, want ik heb hier onderzoek naar gedaan en de eerste tekenen van aanleg voor het syndroom van de Libelle-Zomerdagen-vrouw doen zich voor zo rond de dertig, midden-dertig, ongeveer (of misschien wel precies) wanneer je je eerste kind krijgt. Je kiest dan iets uit aan kleding of een kapsel en dan denk je daarbij ‘dat is lekker praktisch’. Dat moet je dus nooit denken. Praktisch mag nooit een keuze zijn voor je uiterlijk, onthoud dat. Voor praktische haarmomenten heb je namelijk haarelastiekjes, haarbandjes, mutsjes en dat soort zooi, er is dus geen reden om een praktisch kapsel te kiezen. Sugar Lee Hooper (God hebbe haar ziel) heeft vast ook een heel praktisch kapsel, maar… je begrijpt wat ik bedoel. Het is misschien een extreem voorbeeld, maar ik wil je gewoon heel graag doordringen van de ernst van de zaak. Iets met een doel en middelen enzo. Dus als je een kind krijgt en je moet luiers verschonen, dan doe je maar even een staartje in, of je haar achter je oor, weg met die schaar, kom op!
Natuurlijk zijn er dames bij wie een korter kapsel gewoon beter staat dan lang. En die er dan ook een goed model in laten knippen. Vriendin R2 is er zo eentje. Maar die heeft het kapsel ook niet gekozen omdat het praktisch is, maar omdat dit heel erg leuk staat. Dat is een goede reden. Voor de rest geldt: nee, niet doen, afblijven (Afblijven? Van Carry Slee? Is zij niet zo'n Libelle-Zomerdagen-vrouw? Juist, oppassen dus).
Een ander praktisch item dat bij hetzelfde syndroom hoort (en ook al in een vroeg stadium zich voordoet) is het kleine, lederen rugzakje. Het is geen handtas, het is ook geen rugzak, nee het is een soort handtas op je rug. Makkelijk en toch stijlvol. Alleen is het dus niet stijlvol, het is alleen makkelijk. Onthoud dat ook maar even, okee?
Het sluitstuk voor de beginfase van deze aandoening is de ANWB-jas. De ANWB-jas is een soort zeiljack (het woord zegt het al: een jack dat je draagt tijdens het zeilen) van het huismerk van de ANWB, Human Nature. De jas is verkrijgbaar in verschillende gezellige kleuren. Het feit dat je zo’n jas hebt voor het sporten of voor tijdens de vakantie is nog niet eens zo erg, nee wat ik zo lelijk vind is dat er vrouwen zijn die zo’n ding over hun nette werkkleding dragen. En dan met zo’n leren rugzakje er overheen. Voor mij is de chaos compleet als deze dames een partner hebben in exact dezelfde jas. Wat mij betreft is redding dan echt te laat en ben je heel erg hard op weg om de klassieke Libelle-Zomerdagen-vrouw te worden.
(wordt vervolgd)(zonder Han Pekel)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten