Patat met mayonaise

Ik hou enorm van eten. Ik wou dat je zoveel kon eten als je maar wilde zonder er iets van aan te komen.

Drinken hou ik ook heel veel van. Bier en wijn in alle soorten maar ook 7up en roosvicee. Alhoewel ik van mijn liefde voor alcoholische dranken wel enigszins ben teruggekomen toen ik een aantal weken geleden op een doordeweekse dag tot de ontdekking kwam dat ik een stuk minder goed tegen drank kan dan ik dacht. Of misschien beter: dan ik een aantal jaar geleden kon. Of: dan ik dacht dat ik een aantal jaar geleden kon.
Ik kan minder hebben op de avond zelf en herstel minder snel de dag erna. Nou moet ik zeggen dat de vergelijking met het herstel in mijn studententijd niet helemaal op gaat. Ik was jonger en dus waarschijnlijk ook fitter, ik dronk toen ook meer en was dus beter getraind en herstelde dus ook sneller, maar ik hoefde toen ook nooit om half zeven mijn bed uit. Daar waar onlangs mijn herstel werd gestopt toen om half zeven de wekker ging, stopte mijn herstel in mijn studententijd pas tegen een uur of één ’s middags als ik mijn ogen opende.

Maar eten is toch veel meer een favoriete bezigheid van me dan drinken. Als ik vanaf nu nooit meer zou mogen drinken zou ik dat niet heel erg vinden. Ok, ik zou rode wijn wel missen en donkerblond bier, maar ook zonder zou ik heel gelukkig zijn. Maar als ik vanaf nu geen lekker eten meer zou krijgen. Elke dag smakeloos en fantasieloos eten, zoals in 1984. Het boek 1984 bedoel ik dan. Nee, dan zou ik er weinig meer aan vinden.

Ik hou van alle soorten eten, alle keukens en alle gradaties in ‘ontwikkeling’. Dat wil zeggen dat ik zowel van duur Japans eten houd als van een goede bak patat met mayonaise. Ik hou van kroketten maar ook van ingewikkelde gerechten. Van wild, van salades in alle soorten en maten, van grote lappen vlees en van vegetarische pasta’s. Ik kan uren naar kookprogramma’s kijken en in kookboeken bladeren. En dat terwijl ik zelf de laatste jaren veel te weinig nieuwe gerechten heb proberen te koken, met name omdat ik het heel druk had. Dit jaar moet dat maar eens anders, dit jaar moet het jaar worden van de nieuwe gerechten. Ik heb een kast vol kookboeken en ga, zoals Pim het zou zeggen, weer koken!