donderdag 4 maart 2010

De lente! De lente!

Ja echt, het is zover. Het wordt lente! Om Gerard Cox hier maar eens (vrij) te citeren: ‘Ik had er maandenlang naar uitgekeken. De koude winter wou eerst maar niet om. Tergend langzaam kropen langs de weken. Maar eindelijk daar was ie dan, de zon’. Ok, Gerard Cox zingt over de zomer (die alweer voorbij is) maar voor de zomer komt de lente en die zit er nu toch echt aan te komen. Ik merk het aan alles.

De lucht is bijvoorbeeld fris en zonder sneeuw- of regenwolken. En het is licht als ik ’s ochtends wakker wordt. Zo licht dat ik al meerdere keren van mijn bedgenoot heb moeten horen, ’s ochtends heel erg vroeg terwijl ik voorzichtig probeerde te bedenken welke dag het was, dat we nu toch echt verduisterende rolgordijntjes moesten gaan kopen.

En ik merk het aan de planten en de bloemen. Ik zag bijvoorbeeld krokussen vanochtend en sneeuwklokjes! Om het maar eens poëtisch te zeggen: de natuur ontwaakt uit haar winterslaap. Of wordt door mijn buurvrouw opgehaald uit het tuincentrum. Zij was namelijk gister de hele dag in de weer met het planten van gezellige bloemetjes en plantjes. En dat terwijl bij ons nog steeds de herfstbladeren in de voortuin liggen (schaam schaam)

En waar ik het ook aan merk: de vogels zingen zich een ongeluk. Echt niet normaal zo hard als die vogels zingen. Misschien komt het omdat wij nu in Suburbia wonen waar de vogelpopulatie een stuk groter (en ongeremder) is dan in De Grote Stad, maar ik word er ’s ochtend gewoon wakker van. En dat zorgt nog wel eens voor verwarring bij mij en mijn bedgenoot. Ik zal dat uitleggen. Wij zijn de trotse bezitters van een wekker met vogelgeluiden, en het enthousiasme van de echte vogels heeft er nu al meerdere keren voor gezorgd dat ik mijn geliefde wakker porde met de brommende mededeling dat ie de wekker moest uitzetten. Na drie keer brommen en porren van mijn kant en een hoop gezucht en gezoek naar het knopje op de wekker van de kant van mijn geliefde, bleek dat dit de wekker niet was. Wij worden nu dus blijkbaar niet alleen omringt door elektronische vogels maar ook door echte. En die laten zich niet uitzetten. Helaas. Want zodra de katten merken dat wij wakker zijn nemen ze een aanloop en springen ze op ons. Dan heb je geen wekker met vogelgeluiden meer nodig.

Kortom, wat ik wilde zeggen: het wordt lente! En ik ben er blij mee! Heel blij mee! Laat Gerard Cox maar komen met z’n zomer. Ik heb er zin an!

3 opmerkingen:

  1. Jaa, hoera!!
    Maar mag ik ook zomer zonder Gerard Cox? Dat vind ik echt zo'n eikel. Dat lied is trouwens ook vreselijk, Eef.

    Hoera voor de lente!! Er komen ook weer lammetjes en geitjes en eendjes en kalfjes, is dat niet heerlijk?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ach, het maakt me allemaal niet uit. Gerard Cox of dat lied, als t maar lente wordt!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. tja, jammer dat er vanochtend weer sneeuw lag...

    BeantwoordenVerwijderen