vrijdag 20 november 2009

Lievelings

Onder volwassenen wordt het woord ‘lievelings’ veel te weinig gebruikt. Ik bedoel dan het woord echt zoals ik het hiervoor opschreef, dus met een ‘s’ op het einde. Nee, het woord lieveling wordt vaak genoeg gebruikt, dat hoor ik vrijwel elke dag uiteraard, maar lievelings, nee dat hoor je bijna niet. Ik bedoel dan dat het woord ‘lievelings’ voor een ander woord wordt gezet. Dus je lievelingskleur of je lievelingsteddybeer.

Kleine kinderen gebruiken het woord volgens mij wel regelmatig. Ik ben geen specialist in kleine kinderen, ik spreek slechts uit ervaring stammend uit de tijd dat ik zelf klein was. Maar het gebruik van dit woord maakt het leven verrassend overzichtelijk en gestructureerd. Het geeft een gradatie aan én het geeft een positief gevoel. En gradaties geeft je als volwassene niet snel meer in positieve zin, heb ik gemerkt. Maar vaak in negatieve zin. Zo zeg je sneller dat je iets niet leuk vindt of ergens niet tevreden over bent dan dat je aan geeft dat iets echt op nummer één staat bij jou. Caar vertelde mij laatst dat volwassenen eerder een band met elkaar krijgen als ze samen ergens een afkeer van hebben dan wanneer ze samen iets heel mooi of leuk of prettig vinden. Zo concludeerden wij dat het feit dat we allebei van pizza hielden veel minder een band gaf dan het feit dat we allebei een hekel aan koriander hadden. Zo hebben H en ik een hele goede band omdat we allebei Peer Ulijn heel irritant vinden en allebei niet van musicals houden. Uiteraard gaat onze band wel wat verder dan deze twee zaken. H is immers mijn lievelingsman, en dat is op meer gebaseerd dan een gezamenlijke afkeer van Peer Ulijn en musicals, maar toch denk ik dat Caar wel gelijk heeft. Het gebruik van het woord lievelings voegt daar een positief onderscheid aan toe.

Het gebruik van het woord lievelings dient wel selectief te gebeuren. Iets is echt heel bijzonder als het je ‘lievelings’ is. Je gebruikt het woord lievelings niet voor alle zaken waarin je voorkeuren wil aangeven. Lievelings is echt alleen bestemd voor zaken die echt bijzonder zijn. Dingen die je echt aan het hart gaan. Dus je hebt lievelingseten, lievelingskleuren, lievelingsvakantiebestemmingen maar geen lievelings-digitale-tv-providers. Je zegt niet snel "ik haat Digitenne, maar HetNet is echt mijn lievelingsleverancier als het gaat om digitale televisie." Nee, dat is raar. Lievelings- is voorbehouden aan de kneuterige fijnigheden van dit leven.
Geloof me als je iets bestempelt als je ‘lievelings-‘ dan krijg je er ook echt een fijn gevoel bij. Zo heb ik een lievelingskleur, een lievelingsmanier waarop ik mijn eieren gebakken wil hebben, een lievelingsdekbed, lievelingsbodylotion, lievelingsparfum en een lievelingsgedicht.

Probeer het maar uit, het leven is echt leuker met een aantal lievelingsdingen!

1 opmerking:

  1. Jaaa, en dan ook nog het fenomeen dat kinderen te pas en te onpas over iets roepen: da's mijn lievelings! Dus de substantivering van het woord lievelings, heel interessant, verdwijnt helemaal bij het verlies van de onschuld vermoedelijk.

    BeantwoordenVerwijderen