Jij wist wel wie ik was
Zwaaiend met mijn jas
Mijn armen wijd en leeg
En een hart dat schreeuwend zweeg
Soms hoor je een liedje en dan denk je: mwah best leuk, lekker melodietje. Maar als je dan naar de tekst luistert, haak je meteen af, wat een onzin. Ik heb dat met bijna alle liedjes van Bløf. Uiteraard heb ik het wel met meer muziek. Je moet de teksten van Christina Aguilera ook niet onder een vergrootglas leggen:
Wanna get rowdy
Gonna get a little unruly
Get it fired up in a hurry
Wanna get dirty
It's about time that I came to start the party
Sweat dripping over my body
Dancing getting just a little naughty
Wanna get dirrty
It's about time for my arrival
Toch kan ik dat vele malen beter verdragen dan de teksten van Bløf. Het is namelijk ook volslagen pretentieloos en onverbloemd commercieel. What you see is what you get: helemaal niks. Prima dus. Een beetje vies maar wel lekker, als het voedsel was was het een Big Mac.
Nee, dan de heren van Bløf. Ze begonnen nog best aardig met dat nummer over Zeeland. Een lekkere herkenbare meezinger waar ook niet-Zeeuwen enorm sentimenteel van werden. Goedkope emotie voor iedereen, ook niets mis mee. Heel makkelijk, maar toch vindt iedereen het prima op z'n tijd. Als het voedsel was, was het een broodje kroket of een saté-tje. Hetzelfde geldt voor dat nummer waarin je lekker heel hard 'klootzak' kan roepen. 'Zou je zeggen dat ik een klootzak ben?' 'Klootzak!' Zaalparticipatie doet het altijd goed en legitiem schelden ook, al is het een beetje plat, een soort pizza eigenlijk, lekker zeg.
Daarna ging het mis. Dat gezever over die kattenbel uit Praag, ik word er zo slap van. 'Van de wereld weet ik niets, niets dan wat ik hoor en zie.' Wat zeg je nou toch? Dat je niks hoort en ziet? Want als je wel hoort en ziet, dan weet je dus wel wat van de wereld. 'Ik steek vlaggen in de aarde, dezelfde kleur, dezelfde waarde.' Mijn hemel, en het gaat maar door. Lees die bende maar eens, die gasten zijn volgens mij stoned tijdens het schrijven. Koos Koets kwam er tenminste nog voor uit dat hij stoned was tijdens 'Alles zonder met' en daar kan ik toch heel wat meer touwen aan vastknopen dat aan de poëziediaree van Bløf.
Ik richt mijn blik op heel je wezen en je weet dat ik kan lezen
Wat je denkt en wat je nu van mij verwacht
Ik kan alleen maar spelen, mijn noten en mijn rol
Dat is niets om te delen, en het maakt mijn leegte vol
Zucht. Ik ga denk ik even André Hazes luisteren, dan voel ik me vast weer een stuk beter.
Eens! quasi-poezie! bah bah bah! en die zanger ziet er ook nog een suit alsof ie elk moment uit elkaar kan klappen. ik heb niks tegen dik, maar dit is eng.
BeantwoordenVerwijderenHij klapt natuurlijk uit elkaar van diepzinnigheid.
VerwijderenAmen! Aaargh, wat is dat Blof een kloteband. Altijd al geweest. Maar eh, ze braken toch door met Liefs uit Londen? Daarna kwam Hier aan de kust pas... Maar het doet verder weinig af aan je column! Quasi-filosofisch gebral, dát is het!
BeantwoordenVerwijderenZie: http://araglin.nl/entry/1110/flauwekdoor-thomas-van-den-bergh
BeantwoordenVerwijderen:-)
Nog zo'n prachtig staaltje:
BeantwoordenVerwijderen'Hier is de schoenendoos,
Met 1 miljoen herinneringen. Aan wat we deden, En wie we zijn geweest, En wie we nu zijn, dat zit er ook in.'
Die laatste zin maakt het af hoor. ;-)
Ja, heel beeldend, je ziet het voor je, dat ronde hoofd in een schoenendoos. Een soort kaasdoos dus eigenlijk.
VerwijderenJaja, er komt wel degelijk betere muziek uit de provincie (niet Racoon trouwens).
BeantwoordenVerwijderenhttp://www.youtube.com/watch?v=25Wgpi7JVaY
Schattig, dat soort jongetjes zaten ook bij mij in de klas.
VerwijderenO ja, die stonden vroeger in mijn rock-agenda, compleet met interview. :)
VerwijderenEn dan heb je het nog niet eens gehad over het neusjeukopwekkende HALFRIJM in die voze nummers van ze: maar de letters van je naam/blijven in het zand niet staan. Ik trek de opgezette-keelamandelensound van Acda en de Munnik nog beter, hoewel het ook niet mijn favoriet is. Het is als de appelmoes bij Van der Valk: niet van eten, doe je het toch, dan weet je weer waarom niet. Ze vriezen restjes in, ontdooien ze, en serveren ze met de obligate cocktailkers... En voor wie zich afvraagt hoe ik dat weet van Van der Valk: ik kwam er vroeger wel eens. Ja, echt.
BeantwoordenVerwijderen