maandag 25 juli 2011

I heart... De Bijenkorf

Kleding, schoenen, cd's, boeken, ik kan er geen genoeg van krijgen. Ik ben heel oppervlakkig, zo merkte mijn studiebegeleider jaren geleden terecht op. Kopen is fijn. Zeker als je net heel veel bent afgevallen en niks je meer past. Dan móet je kopen. Kopen en hebben. En krijgen natuurlijk ook. Krijgen, kopen en hebben, de heilige drie-eenheid van Material Girls. Alleen, om te kopen en te hebben moet je ook winkelen. En dat is iets waar ik een immense hekel aan heb.

Nu werk ik full-time, waardoor ik voor het hebben en kopen ben aangewezen op de donderdagavond en het weekend. Spitsuur in de stad. Slenterende mensen. Slenterende mensen die aan ijsjes likken en voor je voeten in slaap vallen en tegen je aan botsen. Daar hou ik niet van, grote groepen mensen. Grote groepen mensen bewegen zich zo log. En juist als ik wil winkelen zijn die grote groepen mensen er in al hun logheid. Daar word ik dan gestresst van. Ik wil mensen wegduwen en roepen "aan de kant, ik moet erdoor!" of "doorlopen! hup hup, doorlopen!" of "weg bij dat rek, ik wil daar nu kijken, afblijven en weg uit de winkel en doe die discomuziek uit!"

Gelukkig doe ik dat nooit. Gelukkig is er licht aan het eind van de tunnel. Gelukkig is er... De Bijenkorf! De Bijenkorf is een oase van rust in een hectische winkelstraat. Niet dat er geen klanten zijn in De Bijenkorf, want dat zou niet goed zijn en dan zou De Bijenkorf binnenkort worden opgedoekt, maar het is er gewoon wat rustiger. Dat komt doordat De Bijenkorf zich richt op (sommige mensen zullen nu kokhalzend afhaken, het zij zo) een 'ander segment'.

Een 'ander segment' betekent dat er een iets rustiger soort mensen loopt, dat meer aandacht heeft voor de persoonlijke ruimte en geen behoefte heeft aan stampende muziek. Het zijn: tuttige mensen. En ik denk dat ik daar ook onder val, want ik voel me er heel prettig bij. Verwar de tuttige mensen overigens niet met arrogante mensen, die lopen bij Maison de Bonneterie. Tuttige mensen die behoefte hebben aan rustig lopen tussen kwalitatief hoogwaardige producten (dit is tevens een open sollicitatie voor de communicatieafdeling van De Bijenkorf).

Bij De Bijenkorf verkopen ze alles onder één dak: kleding, schoenen, cd's, Nespresso, boeken, servies, kookgerei, designmeubels, lingerie, speelgoed, beddegoed, kantoorartikelen, cosmetica. Als je eenmaal de deur van De Bijenkorf bereikt hebt door de jungle van de winkelstraat, hoef je voorlopig ook niet meer naar buiten. Ik loop er soms uren rond en soms wil ik ook niet meer weg.

Waarom wil ik niet meer weg? Omdat ze die kwaliteitsproducten ook nog eens gigantisch afprijzen. Niet alleen tijdens de Dolle Dwaze Dagen (de enige periode dat ik juist niet naar De Bijenkorf wil), maar ook door het jaar heen en vooral tijdens de uitverkoop. Hoe vaak ik daar niet voor vijftig euro twee broeken, twee shirts en een bh heb gekocht, heerlijk. Het voldane gevoel als je thuis je nieuwe spullen op tafel uit de tas schudt, onbetaalbaar. Daarom houd ik van De Bijenkorf. Maar niet verder vertellen, dan is het straks gedaan met de rust.

3 opmerkingen:

  1. En wat ook fijn is aan de Bijenkorf is dat ze er ook voor je zijn als je in een extra gemakzuchtige bui bent. Ze doen er namelijk ook aan shop-in-shop. Ik weet ook wel dat ik drie straten verderop nog veeel meeer keuze bij de realtime Claudia Sträter heb, of nog meer Clinique spullekes kan halen bij de ParisXL (ook al van die fraaie winkels voor Het Andere Segment!), maar ik heb misschien nog wel een grotere hekel aan winkelen dan Caar. Dus soms wil ik niet vijf blokken over de koppen lopen en allerlei Prolls gillend en krabbend van me af hoeven slaan - en nee, ik overdrijf niet. Dat zijn de emoties die ik daarbij krijg. Daarom winkel ik ook nooit met Caar. We zouden een spoor van verderf achterlaten. Enfin, op dat soort momenten ga ik wel eens naar de Bijenkorf, als ik dan toch wat moet hebben. Overigens neem ik in geval van hoge nood wel eens een vrije dag en werk ik desnoods op zaterdag wat extra, als ik maar niet tussen al dat volk hoef te lopen...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Helemaal mee eens en heel herkenbaar! Ik ga bij voorkeur ook alleen maar naar de Bijenkorf! (ook zo'n soort mens ;)) ...Er is maar 1 dingetje dat ze daar zouden kunnen veranderen (maar dat ligt dan weer niet aan de Bijenkorf zelf) en dat is dat levensgevaarlijke fietspad voor de deur!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Maar Roy, ons soort mensen kan toch gewoon om zich heen kijken bij het verlaten van een winkel?

    BeantwoordenVerwijderen