Warme dagen

We beleven op dit moment de eerste echt warme dagen van het jaar. En ik heb het daar, zoals elk jaar, een beetje moeilijk mee. En dan bedoel ik vooral qua kledingkeuze. Want wat doe je ook alweer aan op een warme dag. Hoe regelde ik dat vorig jaar?

Ik zie om me heen dat meer mensen moeite hebben met die vraag. In de tram zitten mensen met panty’s te balen dat ze die panty hebben aangedaan. Ik zie mensen in een te warme jas lopen, of een wollen blazertje. Ik zie mensen in een strakke legging met een strak hemd terwijl die mensen dat, tja, niet echt kunnen hebben. En ik zie mensen in setjes van vorig jaar terwijl ze de kerstkilootjes nog niet helemaal kwijt zijn, de kleding strak gespannen om bovenbenen en buik.

Gisterochtend stond ik ook vertwijfeld voor mijn kledingkast. Het was me een dag eerder nog wel gelukt iets fatsoenlijks te vinden: een jurk met een legging en met schoenen waar ik goed op kon lopen en die ook leuk en elegant waren. Gister bleek dat moeilijker. Ik vond en jurk die ik al de hele winter met laarzen draag, maar besloot hem nu met zomerschoenen te dragen. Omdat ik een kind naar de crèche moest dragen nam ik mijn pumps mee in mijn tas en droeg ik onderweg ballerina’s met een sleehak.

Toen ik de deur uitliep had ik al zo mijn twijfels, maar aan het einde van de dag wist ik zeker dat dit een heel slechte zomeroutfit was. De jurk was van katoen, dus dat kon best voor dit weer. Hij was alleen grijs en ik heb een bruine zomerjas, dat was dus al de eerste misser. Onder de jurk staken mijn veel te witte, bijna reflecterende benen in (nu) degelijke loopschoenen. Toen ik de ballerina’s kocht dacht ik dat het lekker loopschoenen waren die er ook nog leuk uitzagen door de hak. Nu met pijnlijke voeten en opgezette enkels zagen de schoenen er vooral degelijk en suf uit. Ze waren het leren rugzakje onder het schoeisel geworden.

Ik was een beetje plakkerig van het warme weer en terwijl ik naar de crèche liep hoopte ik dat ik snel thuis zou zijn om iets anders aan te kunnen doen en mijn reflecterende benen te kunnen bedekken. Maar op de crèche bleek mijn lieverdje een lekkende poepluier te hebben. Iets waar ik pas achter kwam toen ze bij me op schoot zat. Met water probeerde ik de vlekken enigszins uit mijn jurk te wassen. Met de natte plekken in mijn jurk en mijn kind in een (niet kleurgecoördineerde) draagzak, een grote tas vol spullen over mijn schouder en een zomerjas over mijn arm, liep ik naar de tram. Daar gooide mijn dochter haar halve maaginhoud over mijn decolleté, zichzelf en de draagzak. Witte melkschilfertjes sierden ons beiden.

Thuisgekomen bleek de straat opgebroken en mocht ik met mijn vieze outfit, vies kind in dito vieze outfit en alle spullen door een soort zandbak waden. Om te zeggen dat ik niet zo blij was toen ik thuiskwam, is een understatement. Gelukkig heb ik nog een hele zomer om hier handigheid in te krijgen.