I heart ... lijkentv

Het is nog niet zo heel lang geleden dat ik helemaal niks snapte van CSI cum suis. En nog minder van CSI-fans. Dat hysterische gedoe om een cluppie forensische experts. Slecht plot, slecht gefilmd en slechte muziek. Wat is daar nou weer aan? Kijk liever een gezellige documentaire over Rusland ofzo. Maar niets is zo veranderlijk als de mens. En zeker niet eens mens op een transatlantische vlucht.

Ik was al dertig uur wakker, mijn bioritme was in ieder geval voor de komende week niet meer te redden. The Social Network had ik al gekeken en het inflight entertaimentsystem bood vooral lijken. In verschillende stadia van ontbinding. Aangezien mijn door de tijdszones onherstelbaar aangetaste tijdsbesef killing was voor de aandachtsspanne koos ik voor een hapklare brok. Moord en de oplossing in 45 minuten. Ik weet niet eens meer welke serie het was maar het was leuker dan ik dacht. En ik keek nog een aflevering. Om de jetlag enigszins te beperken was het noodzakelijk om nu echt te gaan slapen. Dus keek ik nog een paar afleveringen.

Eenmaal thuisgekomen leek ik getransformeerd in een lijkenomnivoor; Dexter, Criminal Minds, The Mentalist, Rizzoli & Isles. Alles verslond ik, alles. CSI viel inderdaad snel af, maar er was nog voldoende forensisch vermaak op de televisie. Ook de onderzoeksprogramma's op Discovery werden niet overgeslagen. Botsplinters, exit wounds

Maar zoals het met veel dingen gaat, ontwikkelt smaak zich. En ondanks dat ik nog steeds veel lijken kan hebben zijn er toch twee favorieten komen bovendrijven: Law & Order en Bones. Vooral van die laatste kan ik niet genoeg krijgen. En niet omdat die Buffy-vampier erin zit maar omdat Temperance Brennan echt een geweldig personage is: superslim, sociaal onbeholpen en enorm gevat. Heel misschien zou ik stiekem wel net zo'n slimme beta als dr. Brennan willen zijn. En omdat ik natuurlijk onderbewust hoop dat ik van het kijken naar Bones zelf ook een beetje slimmer word. Of dat ik iets oppik waar ik nog eens iets aan zou kunnen hebben in een benarde situatie. Een beetje zoals Oprah ons geleerd heeft dat je je NOOIT na een ontvoering naar een tweede locatie moet laten meenemen.

Collega F is ook een fan van Bones. Collega F is ook een fan van dvdboxen en was zo vriendelijk om haar collecties Bones aan mij uit te lenen. Seizoenen lang. Vier afleveringen op een dag haal ik makkelijk. Dan denk ik even aan het televisieexperiment van Eef en dan kruip ik onder mijn dekentje op de bank en doe ik alsof ik een autistische lijkonderzoeker ben. In 45 minuten heb ik de moord, samen met Temperance natuurlijk, opgelost. Ha! Op naar het volgende lijk.Wat een heerlijke guilty pleasure.