Als een platgereden konijntje

Ik had laatst een werkdag die niet zo goed begon. Ik stapte rond half acht op mijn fiets om naar mijn werk te gaan. Het was koud buiten en dus droeg ik mijn handschoenen.

Heel fijne handschoenen. Het zijn de handschoenen die mijn man vorig jaar voor mij kocht. Ik was toen een handschoen verloren. Omdat ik net zwanger was en heel erg moe lukte het mij steeds maar niet om nieuwe handschoenen te kopen. Het was februari en best koud. En ik fietste dus de steeds met één hand in mijn handschoen en de andere in mijn zak. Totdat mijn man het mooi geweest vond en op zoek ging naar nieuwe handschoenen voor mij. Dat bleek een hele opgave want in februari zijn er nog maar weinig winkels die handschoenen verkopen. Nadat hij samen met een collega de halve stad had gezien vond hij mooie, zwart leren handschoenen. Zacht en soepel en ze pasten perfect. Ik was dolblij met mijn handschoenen.

Toen ik afgelopen week naar mijn werk fietste deed ik halverwege de fietstocht mijn handschoenen uit en legde ze in mijn fietsmandje (ja, ik heb een fietsmandje). En toen kwam ik er kort daarna ineens achter dat ik een handschoen was verloren. Ik fietste de weg terug in de hoop dat ik mijn handschoen ergens zou zien liggen, maar ik zag niets. Ik kwam te laat op mijn werk. Ik miste mijn handschoen.

Op de terugweg naar huis fietste ik exact dezelfde route in de hoop mijn handschoen tegen te komen. Ik had mijn bril niet op en zag dus niet erg scherp. In de schemering zag ik elke zwarte plek op de weg of in de berm aan voor mijn handschoen. Het werd daardoor een vermoeiende rit: ik turend naar de grond en ondertussen proberend op het verkeer te letten. En dit terwijl ik steeds de angst had mijn handschoen ergens terug te vinden, als een platgereden konijntje vastgeplakt aan de weg. Ik vroeg me af of mijn handschoen dan nog te repareren zou zijn. En of je leren handschoenen kon wassen. Vergeefse vragen daar ik mijn handschoen niet meer terug vond. Ik fiets nu weer met één gehandschoende hand aan het stuur en een blote hand in mijn jaszak.