Dit boek lazen we onlangs voor de boekenclub. Lekker dun, dat wel, maar verder niet echt een boek dat hoog in mijn lievelingslijstje terecht zal komen. Het deed wat Russisch aan, met de sfeer zelf, de sfeer- en interieurbeschrijvingen en de ‘traagheid’ van het verhaal. De bespiegelingen over vriendschap waren niet echt aan mij besteed en besloegen een iets te groot deel van het boek. Het is zo’n boek dat je gelezen moet hebben, en dat heb ik nu, gelukkig!
Sterren 3 (van de 5)
Serveer dit boek met een bord verse goulash. Smullen maar!
BeantwoordenVerwijderenTja, dit is zo'n boek dat bij de verhuizing nog op de stapel "mwoah, die hoeven we niet te bewaren" terecht kwam. Een paar maanden laten opnieuw gekocht vanwege boekenclub. En de ervan Marai maar royalties incasseren. Toch sneue man. Pleeg je in februari '89 zelfmoord op hoogbejaarde leeftijd, omdat je in het Hongaars schrijft en je werk in eigen land verboden is, valt nog geen jaar later het regime en worden je schrijfsels ineens wel gewaardeerd.
BeantwoordenVerwijderen