Lelijk

Ik heb onlangs de lelijkste schoenen ter wereld gekocht. Ik moest wel. Althans ik verkeer in de veronderstelling dat ik wel moest.

Ik ben behoorlijk zwanger en daardoor loop ik niet zo lekker meer. Mijn voeten zijn nogal opgezet en dus krijg ik mijn oude schoenen niet goed meer aan. Daarnaast heb ik eigenlijk voornamelijk schoenen met hakken, hoge hakken, en dat loopt nu helemaal niet meer lekker. Ik heb één paar platte laarzen (heel lelijk, voor als het sneeuwt) maar ook die krijg ik niet meer over mijn kuiten. En dus liep ik al sinds terugkomst van de vakantie in juli voornamelijk op slippers en had ik nog één paar pumps met lage hak die ik ‘voor netjes’ aan kon. Maar niet te lang, want dat houd ik niet vol.

Aangezien het nu kouder wordt, en ik (tijdens mijn verlof) niet vaak meer netjes hoef, moest ik andere schoenen hebben. Schoenen die warm zijn en waar je nog enigszins op kan lopen. En die niet te duur zijn, want na mijn bevalling doe ik ze waarschijnlijk nooit meer aan. Allereerst omdat mijn voeten dan weer kleiner zijn (hoop ik) en ten tweede omdat ik dan toch een verzameling nieuwe pumps en laarzen ga kopen, om mezelf te belonen. Ik heb al heel veel potentieels gezien in de winkels en verheug me nu al op de uitverkoop na kerst waarin ik mijn slag ga slaan.

Maar goed, eerst moesten dus die lelijke schoenen gekocht worden. En na, samen met mijn zus, alle schoenenwinkels te hebben bekeken kwamen we tot de conclusie dat de aanschaf van een soort nep Uggs dus echt de beste oplossing was. Ze zijn warm, lopen lekker en zijn niet duur. Al het andere was duur, of duurder en lelijker, of liep toch voor geen meter. En dus heb ik nu lelijke lompe schoenen die heerlijk warm zijn en waar ik de hele dag op kan lopen. Ik heb iets gekocht wat ik zwoer nooit te kopen. En ik geneer me er niet voor. Dit zijn de eerste tekenen van aftakeling. Morgen knip ik mijn haar kort en verf het rood.