Vakantiereprise: Laat mij maar op Vlieland zijn

Ik heb de wereld al ontdekt
Ik ging naar Leeuwarden en Sneek
Ik hoef er echt geen dag te wezen
Laat staan een hele week
Die enorme grote steden
Ik voelde me zo klein
Doe mij een groot plezier:
Laat mij maar op Vlieland zijn

Prachtig in al zijn eenvoud, de tekst van de Vlielandse zanger Sjoerd. Hij heeft de wereld ontdekt door Leeuwarden en Sneek. Grote steden, je voelt je er klein. Snel weer terug naar Vlieland! Mooi toch? Je zal zo'n jongen meenemen naar Las Vegas, die komt overspannen terug. Ik begrijp het natuurlijk wel, hoor. Ik had dat zelf ook een beetje bij Vegas. Iets minder bij Leeuwarden en Sneek. Maar nu ben ik een weekend op Vlieland geweest, en dan is de rest van de wereld, of dat nou Bartlehiem of New York is, toch wel overweldigend. Normaal gesproken had ik cynisch gelachen om de naïeve boodschap: Sneek en Leeuwarden en dan denk je de wereld te hebben gezien, ha! Vergeleken bij Vlieland klopt het.

Vlieland is van een magische schoonheid, in ieder geval toen ik er was. Het was mooi weer, de wind woei, de stemming was uitgelaten. Vlieland is klein. Stukje kust, stukje bos, weer stukje kust. Aan de kust liggen kleine weilanden met hierin paarden. Mooie blonde paarden met wapperende manen en harige laarsjes aan. Op een trailer die voorbijreed stond dat het IJslandse paarden waren. IJslandse paarden! Prachtig. Een blond paard in een groene wei met op de achtergrond de zee en wat bootjes. En dan maar tegen de wind in trappen op je fietsje. De zon scheen vrolijk en het was warm. Al fietsend trok ik overmoedig mijn jas uit en viel onderuit, in de modder. Lachend. Ik zit nog steeds onder de blauwe plekken maar denkend aan Vlieland lach ik.

's Avonds gingen we in het dorp luisteren naar Sjoerd, Vlielands Hessel. Het was heerlijk, totdat een man uit het publiek zich aan Sjoerd opdrong en zijn klarinet tevoorschijn haalde (nee, dit is geen metafoor voor een seksuele handeling). Hij dacht blijkbaar dat het open-mic-avond was, en begon als een bezetene klezmerdeuntjes door Sjoerd heen te tetteren. Een rare poging tot een jamsessie. Hij bleef er een uur naast hangen en niemand stuurde hem weg. De dames die cd's verkochten vonden dat we sympathie moesten hebben voor muzikaal talent. Dat hebben we ook, daarom wilden we Sjoerd horen.

Desondanks bleven we lachen, we waren immers op Vlieland! Ik wil snel weer uitwaaien en bier drinken in de zon en naar Sjoerd luisteren en op m'n bek gaan. Op Vlieland.