woensdag 8 september 2010
Richfield
En toen werden we wakker in een hotel in Richfield, Utah. Het was een mooi hotel. De vorige dag waren we vanuit Bryce Canyon hierheen gereden. Dat was geen lange rit, ik denk dat we er in een uur of drie waren. We waren moe en vies, we hadden gekampeerd en we wilden wassen (onszelf en onze kleren) en uitrusten. En omdat we na ruim drie weken rondreizen enigszins attractie- en natuurparkmoe waren hadden we de avond ervoor op de kaart gekeken naar de dichtstbijzijnde ‘stad’ waar mogelijk een goed hotel was. Dat is nog niet makkelijk in Utah want in Utah is niet zo veel. Ze hebben er heel veel rode rotsformaties, een buitengewoon hoog percentage mormonen, een flink aantal nationale parken (grotendeels vanwege die rode rotsformaties) en verder niet zo heel veel. Dus we meden de groene routes, staken zo snel mogelijk door naar een Interstate en vonden toen Richfield. Zoals zoveel steden in het westen was ook Richfield erg ruim opgezet. Belachelijk ruim eigenlijk, want waarom zou je tussen elke winkel en elk hotel en elk tankstation een groot kaal stuk grond van zeker een hectare laten liggen? Misschien om het lokale tankstation wat klandizie te schenken, maar echt gezellig wordt het er verder niet van. Ok, er waren wel delen waar vooral huizen wat dichter bij elkaar lagen, maar voor iets meer dan 6000 inwoners besloeg Richfield toch erg veel vierkante kilometer. Omdat we dus moe waren en behoefte hadden aan rust en een wasmachine verbleven we op de dag van aankomst de hele dag in ons hotel. We lagen bij het zwembad en in de hottub, we deden heel veel was, we e-mailden, we keken tv en we aten een maaltijd van de Wendy’s. En omdat dat zo goed beviel besloten we nog een dag te blijven. En zo werden we dus twee ochtenden wakker in Richfield, Utah. Omdat onze hotelkamer moest worden schoongemaakt moesten we de tweede dag wel even de hotelkamer uit. We reden naar de lokale Walmart (de enige winkel in de buurt) en spendeerden anderhalf uur aan het bestuderen van vrijwel het gehele assortiment. We kochten de nieuwe cd van Eminem, ons niet realiserend dat we in Utah waren en dat dus bijna de halve cd was weg-gebliebt, en daarna lagen we weer in de hottub. Richfield, Utah, een prima plek om even bij te komen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
En ook een prachtige plek om het briljante boek Conserve van Hermans te (her)lezen. Dichter bij de bron kun je immers niet komen...
BeantwoordenVerwijderenAh ja, Conserve, een wonderlijk juweeltje. De reden dat ik graag eens naar Utah wil.
BeantwoordenVerwijderen