Komend weekend gaat een van mijn favoriete festivals in den lande van start: de Noorderlicht fotomanifestatie in Groningen en Leeuwarden (om het jaar is een van deze steden de uitvalsbasis, dit jaar Groningen). Het hoofdprogramma heeft als thema Land - Country Life in the Urban age en er is nog een kleiner programma Warzone, over gebieden die ooit een oorlogslandschap waren. Ik voel het foto-enthousiasme al opkomen. Mooie thema's met hopelijk spannende beelden en niet die eeuwige zielige en clichematige oorlogsbeelden die we kennen van de World Press. Esthetisch en saai.
I heart fotografie. Ik maakte mijn eerste foto op mijn vijfde en deed er later nog iets mee op de KABK en op de universiteit. Ik liep stage in het fotomuseum in Den Haag en ik kan uren staren naar beelden in zowel Vogue als Foam Magazine. En toch weet ik niet zeker of ik tijd ga vrijmaken om de tenstoonstellingen op Noorderlicht te bezoeken. Niet omdat ik het niet wil of omdat het me niet interesseert, maar omdat ik niet weet of ik tentoonstellingen wel de leukste manier vind om naar foto's te kijken. Het is een dilemma dat wel nooit opgelost zal worden en waar ongetwijfeld iedere fotografieprofessional een mening over heeft. Hoe kan beeld het beste gepresenteerd worden? Hangt dat af van het genre? Moet een Ad van Denderen anders behandeld worden dan Diana Blok?
Op de een of andere manier kan ik mijn vinger er niet goed opleggen. Het lijkt alsof documentairefotografie vraagt om een andere behandeling dan fashion- of reisfotografie. Is ook wel logisch. Ik wil in ieder geval niet door een kille ruimte lopen met alle foto's in dezelfde lijst op ooghoogte. The medium is the message, en dat geldt niet alleen voor het beeld zelf maar zeker ook voor de manier waarop het aan het publiek gepresenteerd wordt.
De valkuil is om als tentoonstellingsmaker leuk en jolig te gaan doen waardoor je evenement makkelijk pretentieus kan worden en mensen zelfs misschien afschrikt maar het mag ook wel eens wat spannender. Richt een tentoonstelling in op een kerkhof, plak geplastificeerde foto's op A0-formaat op de A12. Strooi cartes de visite uit een luchtballon neer op het winkelend publiek. Of doe zoals ik het liefste doe. Kunst en ik alleen. Een prachtig fotoboek en mezelf. Samen op de bank.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten