Van de week zag ik een aankondiging van Pauw en Witteman. Ik zag het hoofd van Ivo Niehe, met optrekneus (Ivo's interpretatie van lachen), en hoorde de stem van Paul Witteman die vertelde dat Ivo Niehe 'iets nieuws' gaat doen en daarover ging vertellen in P&W. Ik hield mijn hart vast.
Het zal je misschien verbazen, wellicht omdat het zo'n uiterst vriendelijke man is, maar ik heb het niet zo op Ivo Niehe. Het begon al een beetje bij de TV-show en de TV-show op reis. Om te beginnen vind ik het heel erg irritant dat Ivo zo veel talen spreekt en dit ook altijd doet. Eigenlijk is dit heel erg knap, maar het irriteert me. Volgens psychologen ben ik vast heel erg jaloers en ook nog heimelijk verliefd op Ivo, maar zo voelt het niet. Hij is gewoon zo walgelijk innemend. Bah. Hoe hij iedereen op z'n gemak stelt, waardoor gasten geneigd zijn om iets persoonlijks te vertellen en we als kijker een intiem kijkje krijgen in iemands alledaagse, smetteloze bestaan. En dat zonder ooit een kritische vraag te stellen. Heel knap. Rick Felderhof is er ook zo eentje. Kippenvel.
Eerder dit jaar zag ik Wesley en Yolanthe nog bij Ivo. Prachtig was dat, zo persoonlijk. Yolanthe vertelde over haar vrijwilligerswerk voor kinderprostitutie in India, Wesley over zijn moeilijke tijd bij Real. "Ja, ik zat de hele tijd op de bank en wilde heel graag weer opgesteld worden. Yolanthe heeft me toen ontzettend gesteund." Ivo knikt begrijpend. "Ze zei dat ik niet moest opgeven en tijdens de training moest laten zien wat ik kon. Als ik maar lang genoeg volhield zou de trainer m'n kwaliteiten vast opmerken." Ivo kijkt geïnteresseerd. "Nou, dat heb ik dus gedaan. Maar uiteindelijk zag ik dat het niet ging werken. Na een week heb ik toen tegen Yolanthe gezegd dat ik iets anders wilde." Een week, dat is volhouden, wat een man. Ivo begrijpt dat dit heel moeilijk is geweest voor Wesley. En zo heeft Ivo weer een koppel geholpen bij hun charme-offensief. Hij deed dit ook al bij Nina Brink en Pieter Storms. Dat was werkelijk om te janken. Twee van de meest afschuwelijke Nederlanders, die krijgen een relatie en die dan vervolgens bij Ivo Niehe. De chaos compleet, zou je denken.
Maar het kan nóg erger. Ivo Niehe heeft ook een cabaretprogramma, een one-man-show gehad. Ik heb die show gezien en het was een van de meest pijnlijke tv-ervaringen ooit. De grapjes waren belegen en quasi-diepzinnig, de liedjes waren van het soort parlando dat Seth Gaaikema een begenadigd operettezanger doet lijken. De plaatsvervangende schaamte stroomde bij ons door de huiskamer en om de beurt bedekten wij ogen en oren ter verzachting. Je zult begrijpen dat ik nu dus bang was voor het 'nieuws' dat Ivo binnenkort gaat doen. Ik zal je niet langer in spanning houden, Ivo gaat zijn twee grootste talenten inzetten, zijn beheersing van vreemde talen en zijn cabaretshow. Hij gaat namelijk zijn show opvoeren in het Frans, in Parijs, een idee van Joop van de Ende. Hij gaat dan ook chansons zingen van Yves Montand, en ik vraag me af wat Fransen hiervan gaan vinden. Ik kan me niet voorstellen dat je als Fransman een kaartje voor de show van Ivo Niehe koopt. Ik koop toch ook geen kaartjes voor de show van ene Pierre Paturain die met een Frans accent het repertoir van André Hazes gaat vertolken?
Persoonlijk juich ik het toe dat Niehe als exportproduct wordt gezien, maar ik ben toch bang dat hij heel hard uitgelachen gaat worden (en hij dus weer heel snel terugkomt). Bij P&W deed hij al een poging om mee te zingen met Yves Montand en dat resulteerde in wat gemompel-rap. Ik vrees dus dat we binnenkort gewoon weer een gezellig kijkje in de keuken krijgen bij sterren als Udo Jürgens en stellen met behoefte aan een charme-offensief, wat te denken van Adam Curry. Nee, van Ivo Niehe zijn we voorlopig nog niet af.
Oh nee, nu moet ik weer aan die 3 minuten die ik van zijn cabaretshow heb gezien denken. Dát was pas volhouden! Om te huilen was het. En nu dus de boer op met de show. Daar gaat ons nationaal imago...
BeantwoordenVerwijderenWeet je, dat nationaal imago was echt al naar de haaien door allerhande optredens van figuren van allerlei pluimaazje zo hier en daar. De taligheid en de interviewstijl van Niehe vind ik eigenlijk wel leuk, ik heb goede herinneringen aan het met mijn oma kijken naar de TV-show onder consumptie van een glaasje appelsap en de wekelijkse portie Croky's paprikachips of (toen heel modern!) Verkade's Shuttles uit een plastic tupperware bakje. Het zijn bij mij meer de rij boventanden en 's mans Geheimratsecken die me gaandeweg meer en meer zijn gaan tegenstaan. Niet zo zeer als de snor van Chiel Montagne, maar toch... Ik vind de huidige bejubeling van journaille-clowns als Van Nieuwkerken (om maar eens met Doe Maar te spreken: hou je mond, nee niets te maren/poets je schoenen, kam je haren) onbegrijpelijk, ik hoor Witteman liever over klassieke muziek kwebbelen (zelfs al leer ik zelf dan niet zoveel nieuws, hij kan er erg leuk over vertellen) en Pauw, ja, wat zal ik erover zeggen, hij heeft denk ik voor menigeen wel wat zinnelijks met die vlezige lippen en dat out of bed-haar. Ik zet er de TV echter niet voor aan.
BeantwoordenVerwijderen