De deur

Ik heb twee avonden lang naar het beeld van een deur gekeken. En dus bedacht ik me op een gegeven moment dat ik maar een column over die deur moest schrijven. Maar dat bleek een nogal open deur, want meer mensen deden dat of hadden dat al gedaan. Dus ik schrijf maar geen column over een deur, of eigenlijk de deur. De deur met de hupsende Ferry Mingelen er voor. Jaren geleden zag ik Ferry Mingelen in een heel strak broekje hardlopen door de Javastraat, daar moest ik aan denken toen ik hem zo blij zag hupsen voor die deur. En ik vroeg me af waarom de partijvoorzitter al twee dagen hetzelfde jasje aan had en misschien zelfs wel hetzelfde overhemd. Als ik zijn vrouw was had ik woensdag een nieuw jasje naar Den Haag gebracht. Maar gelukkig ben ik zijn vrouw niet. En nu de crisis lijkt bezworen is er vanavond ook geen deur meer in beeld en een nieuw jasje ook niet meer nodig. We gaan weer over tot de orde van de dag vrees ik.